Dag voor de operatie

WOENSDAG 11 NOVEMBER 2009

Een laatste (en wellicht eerste ooit) foto van MIJN tong. Je ziet duidelijk dat de linkerkant roder en minder egaal is dan de rechterkant.

Enkele uren voor het vertrek naar de kliniek. Bagage is ingepakt, familie komt nog even langs om me het beste te wensen voor de ingreep. Ik zie er zo tegenop maar toch moet het gebeuren en hoe sneller, hoe beter zeker? Omstreeks 15u verlaten we Heule en rijden we richting Leuven.

Ik word opgenomen op de afdeling NKO en krijg nog een laatste update van het operatieplan. Prof. Delaere toont ons de laatste scanbeelden van de tumor op de tong, die duidelijk gegroeid is in de afgelopen weken, en de hals klieren, die ook verdacht weefsel bevatten. Dat maakt dat de operatie erg zwaar en ingrijpend zal zijn: het tumorweefsel dat moet verwijderd worden is groot, de onderkaak moet losgemaakt worden zodat de chirurgen voldoende beweegruimte hebben, alle lymfeklieren in de hals moeten uitgeruimd worden, een tracheacanule is noodzakelijk en er zal een maagsonde geplaatst worden voor minstens 3maanden. De prof wijst nogmaals op de ernstige situatie maar geeft ook de boodschap dat de meeste ongemakken slechts tijdelijk zullen zijn en dat hij gelooft in mijn mogelijkheden en motivatie tot revalidatie.

Een assistent plastische chirurgie komt me nog informeren over de tongflap: er zal huid, weefsel en een slagader van mijn linker voorarm (meest kans op slagen) worden gebruikt voor de tongreconstructie, en met huid van mijn lies zal mijn voorarm opgelapt worden. Nog iets wat ik niet verwacht had, extra zichtbare littekens plus een verminderde mobiliteit van die arm. Pfff, het klinkt allemaal gruwelijk maar als dit alles nodig is om me te genezen van die kanker, dan moet het. Een andere optie is er gewoonweg niet. Het vertrouwen in het team artsen dat me zal behandelen is erg groot, ik krijg antwoorden op al mijn vragen.

Ik heb toch schrik voor de ongemakken van de operatie, de littekens en gevolgen op langere termijn. Het rare is dat ik me nu op dit moment niet echt ‘ziek’ voel, terwijl de kanker volop aan het woekeren is in mijn lijf. Vanaf morgen zal ik zo goed als ‘kankervrij’ zijn maar dan begint een lange, onvoorspelbare weg van afzien en ziekzijn en revalideren, geen prettige vooruitzichten voor de komende 3 maanden. Vandaag ben ik (relatief) ‘normaal’ en vanaf morgen zal ik patiënt zijn.

Rond 23u komt de sympathieke gynaecologe Dr. Han nog langs voor een babbel en een echografie, ik ben nu precies 12 weken zwanger. Wat een evolutie dat de foetus maakte sedert de allereerste echo: hij/zij meet ‘al 5 cm en je kan al goed hoofdje en beentjes zien! Dieter en mijn ouders stonden net op punt om terug huiswaarts te keren, leuk dat ze dit moment nog konden meebeleven. Toch nog een aangename afsluiter van een lastige dag.

Nu is er geen ontsnappen meer aan, morgen is de eerste stap naar genezing. Om middernacht kan ik me eindelijk installeren in het ziekenhuisbed voor een korte nachtrust.

Een gedachte over “Dag voor de operatie

  1. Jee, ik heb je hele blog nog niet afgelezen, maar die van mij was een eitje vergeleken met die van jou~! mijn T was 2,5 cm geen uitzaaiingen, pfff

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.