Vrijdag
Tjonge jonge zeg, dit is echt niet leuk. Zo “goed” als ik gisteren wakker werd zo beroerd is het nu. Wat een Pijn. Voordat ik gisteravond ging slapen heb ik eerst een stuk dood vlees van mijn lippen gehaald. Gewoon omdat het teveel irriteerde. Het moest weg. De tong doet zeer van binnenuit. Constant heb ik het gevoel alsof het verbrand is. De lippen ook trouwens. Ik heb wat hazetukjes gedaan vannacht maar dat is dan ook alles. Ik voel me ook weer erg angstig maar kan dit niet uitleggen. Het is een gevoel. Deze dag begint met de morfine escape. Mijn geluksbriefje voor vandaag pak ik later wel.

Op een redelijke tijd ben ik weer wakker. Ik ben boos, voor het eerst in een jaar ben ik echt heel erg boos. Ik denk aan mijn ouders. Zo goed en kwaad als het kon heb ik ze gisteravond gebeld om ze welterusten te zeggen. Ze vertelden dat ze aan de tafel zaten te rummikuppen. Dat wil ik ook verdomme. Als ik 80 ben wil ik ook samen met Leo een spelletje doen aan tafel.

Het is een mooie dag. Voor het douchen doe ik op mijn gemakje een aantal kleine klusjes. Alles heel rustig aan en dat gaat goed. Vanmiddag komt een vriendin op visite. Van vriendin werd zij al heel snel familie. Vroeger zei ik altijd tegen haar: ”doe je de groeten aan ome Leo? Ik vind hem zo leuk” Behoorlijk overdreven kreeg ik natuurlijk altijd de groetjes terug. Net zolang totdat we haar gekoppel niet meer nodig hadden. We hebben lekker bijgekletst over van alles en nog wat.

Er zitten stukken in mijn mond die er niet horen. Het is zo vies. Die troep moet eruit en wel zo snel mogelijk. Spoelen en poetsen doe ik zoveel mogelijk. Met de verpleegkundige heeft Leo een nieuw schema opgesteld voor de pijnmedicatie. Dit werkt veel beter. Alle medicijnen op tijd innemen en niet proberen uit te stellen. Daar is het nog te vroeg voor. De recepten zijn niet voor niks uitgeschreven. De morfine zetpillen gebruikte ik indien nodig maar was daar dus telkens net even te laat mee. Ook deze gaan nu op vaste tijden.

Leo eet een extra grote biefstuk. Het ruikt zo lekker en wekt bij mij wat eetlust op. Wat zal ik eens nemen? Met veel moeite eet ik welgeteld 1 knakworstje. Het ding is in minuscuul kleine stukjes gesneden zodat ik niet hoef te kauwen. Lepeltje appelmoes erachteraan. Best een vermoeiende bezigheid.