Archieven

Langdurig ziek, re integratie en ziekteverzuimprotocol

p2008-2[1]

HOOFDSTUK 2
2008 – 2009


Mijn re-integratie is een verhaal apart:
– Ik heb als doel om uit de WIA te blijven en te werken aan mijn gezondheid tot volledig herstel.
– Mijn werkgever heeft als doel de kosten zo laag mogelijk te houden en de financiële risico’s zoveel mogelijk te beperken.

Perioden van ziekte en herstel hebben elkaar afgewisseld totdat ik mij na heel hard werken in augustus 2008 weer 100% hersteld kon melden. Samen moeten we hierin een weg zien te vinden die voor beide partijen aanvaardbaar is. Dat “samen” niet in het woordenboek van mijn werkgever voorkomt zal blijken uit mijn verhaal.

In april 2009 krijgen alle medewerkers van locatie Alkmaar een nieuw verkort ziekteverzuimprotocol thuisgestuurd. Ik ben zowel persoonlijk als beroepshalve zeer in geïnteresseerd. Ik ga nog steeds uit van het goede in de mens en dat iemand die kort of langdurige ziek is hier niet voor gestraft hoeft te worden.

In hoofdstuk 2 beschrijf ik uitvoerig hoe mijn werkgever tijdens mijn re integratie op mijn herstel heeft gereageerd. Ook beschrijf ik hoe mijn werkgever de kosten van het ziekteverzuim laag houdt over de rug van de medewerkers.

Eén ding geldt voor iedereen: We Leven, Lachen en Lijden!

Ziekte plannen

Vrijdag 01-08-2008
Ik kom net bij de leidinggevend nr. 3, tevens regiodirecteur vandaan. Wat haar en mijn toekomstige leidinggevende nr. 4 betreft, ben ik aangenomen als kwaliteitsmedewerker. Ik krijg 6 uur per week om de geldstroom te beheren en 28 uur op de afdeling kwaliteit. Voor omscholing is in eerste instantie € 2000,= gevraagd. Dat geld moet door de fusiepartner betaald worden. Ook moet de fusiepartner de goedkeuring geven voor mijn functiewisseling en de daarbij behorende zekerheden. Daarna moet ik zelf overleggen wanneer ik op het planbureau gemist kan worden. Ook moet er nog een werkplek worden gerealiseerd.

Dinsdag 05-08-2008
Hoera, het is me gelukt. Ik doe er weer 4 uur bij en meld me vanaf vandaag 100% hersteld. De betreffende personeelsfunctionaris zegt mij dat ik om administratieve redenen voor 5% als ziek in het systeem blijf staan. Ik zeg meteen dat ik dat niet wil. Hersteld is hersteld: punt! Dit zijn nu eenmaal de regels van de fusiepartner wordt mij vertelt.

Wat is dit toch voor flauwekul? Dan wil ik graag het ziekteverzuim protocol inzien. Helaas, maar dat is niet voorhanden. Gelukkig moet ik morgen weer naar de bedrijfsarts. Dan zal ik eens goed navragen hoe dit zit en of dit zomaar mag.

Ik kom de ad interim manager HRM meermalen tegen vandaag. Hij doet vriendelijk maar zegt geen woord over de aangetekende brief die mijn advocaat vorige week naar hem gestuurd heeft. Ook over de eventuele goedkeuring van het financiële plaatje voor mijn nieuwe functie zwijgt hij in alle talen. Ik vind het wel professioneel dat hij niet over de aangetekende brief met mij in discussie gaat en er ook niets over zegt.

Mijn werkdag eindigt om 17.30 uur en op de trap kom ik de ad interim manager HRM tegen. Ben je nog bij bureau kwaliteit geweest? Ik niet, is er nieuws dan? Ja maar ze moet het je zelf maar vertellen. Oké, prettige avond, zeg ik vriendelijk en ik loop naar buiten. Wat zijn dat toch voor manieren om iemand zo’n mededeling te doen op de trap na diensttijd? Ik vind het maar raar of ligt dat aan mij?

Woensdag 06-08-2008
Het wordt een bedrijvige dag vandaag. De werkzaamheden voor het planbureau zijn weer klaar voor deze maand en de druk is even van de ketel. Morgen beginnen we weer opnieuw voor de volgende maand. Vandaag ga ik me hoofdzakelijk bezig houden met de geldstroom binnen locatie Alkmaar. Van alle werkzaamheden die ik heb overgenomen maak ik checklists en werkbeschrijvingen.

Ik loop even langs bureau kwaliteit om te horen of er al iets bekend is over mijn eventuele nieuwe functie. De leidinggevende nr. 4 daar vertelt mij dat bijna alle lichten op groen staan en dat ze me heel graag bij het team wil hebben. Het enige struikelblok kan Purmerend nog zijn. Zij moeten de kosten dragen van mijn omscholing en salarisgarantie zodat het niet van het budget van kwaliteit afgaat. Het lijkt me dat dit geen probleem kan zijn omdat het sociaal plan hierin voorziet.

Na dit gesprek ga ik meteen door naar de bedrijfsarts. Hij verklaart mij weer voor 100% arbeidsgeschikt. We hebben het nog even over mijn herstelmelding en het kleine percentage waarvoor ik niet hersteld gemeld word. Ik moet me er maar niet te druk om maken. Je wordt toch opgeroepen door een keuringsarts van het UWV en die zal je net als ik toch ook 100% arbeidsgeschikt achten.

Leo gaat voor mij bij het UWV informeren hoe het zit met mijn herstelmelding en het kleine percentage waarvoor ik niet hersteld gemeld word. Na de nodige keren doorverbonden te zijn krijgt hij eindelijk iemand aan de telefoon die het schijnt te weten. Raar maar waar. Bij het UWV word je niet eerder geadviseerd voordat je € 50,= gestort hebt voor een gesprek met een arbeidsdeskundige.

De dame achter de telefoon geeft wel een telefoonnummer van het Landelijk Juridisch Loket (0900-8020). Hier kun je advies krijgen inzake arbeidsconflicten. Het 1e advies is ook nog eens gratis. Leo gaat meteen bellen en wordt door een vriendelijke dame te woord gestaan. De dame vertelt dat werkgevers dit wel vaker doen om te voorkomen dat een werknemer 28 dagen (4 weken) gaat werken en zich daarna weer ziek meldt. Na 4 weken volledig werken gaat namelijk de termijn van 2 jaar loondoorbetaling opnieuw in. Als de werknemer voor een klein deel ziek blijft staan voorkomt de werkgever dit. Als je in dat geval opnieuw ziek wordt blijft de eerste ziektedag gelden voor de telling en kan er makkelijker ontslag worden aangevraagd. Juridisch is deze werkwijze niet toegestaan maar de enige manier om de fusiepartner te dwingen mij voor 100% hersteld te melden is via een rechtszaak.

Ook hier geldt weer dat als je dát doet, de werkgever in de meeste gevallen ontslag op basis van verstoorde arbeidsverhouding zal aanvragen. Het advies van het juridisch loket is om het maar even zo te laten en de oproep van de keuringsarts af te wachten.

Dinsdag 12-08-08
Na een roerig weekend begint mijn werkweek weer. De schoolvakantie is om en zo langzaamaan komt ook al het personeel terug. Het is even puzzelen wie er wel en niet is vandaag maar dan heb ik toch weer een leeg bureau gevonden. Er is officieel nog steeds geen uitspraak over het feit dat ik bij het bureau E.I.K. kan beginnen. Ook is mij nog geen voorstel gedaan. De ad interim manager HRM heeft mij besproken in Purmerend en alle lichten lijken op groen te staan. Alleen het financiële plaatje en de voorwaarden moet volgens zijn zeggen nog rond gebreid worden.

Zolang er mij geen schriftelijk voorstel is gedaan of een aanvulling op mijn contract, is naar mijn idee nog alles mogelijk. Mijn geduld wordt danig op de proef gesteld. Ik kan me niet aan het idee onttrekken dat dit een stukje psychologische oorlogsvoering is. Toch ben ik nog steeds niet van plan om vrijwillig te vertrekken.

Ik werk met leuke nieuwe collega’s en het werk op het bureau kwaliteit lijkt me een uitdaging. Er ligt een berg werk op mij te wachten. Mijn nieuwe leidinggevende nr. 4 stelt het zeer op prijs als ik alvast voor een paar dagen kom werken dus ga ik vanaf volgende week alvast op de dinsdag en vrijdag voor bureau kwaliteit werken. Vanaf 1 september zal ik voor 6 uur per week de geldstroom binnen locatie Alkmaar verwerken en voor het restant bij de afdeling kwaliteit op bureau E.I.K. werkzaam zijn. Nu maar hopen dat ik tegen die tijd de aanvulling op mijn arbeidscontract heb ontvangen.

Na de middag komt de post binnen uit Purmerend. Er zit een brief bij van het UWV met betrekking tot mijn persoontje. De fusiepartner wordt ter verantwoording geroepen en moet aanvullende informatie c.q. uitleg geven op verschillende vragen, waaronder hun re-integratie inspanningen.

De brief is gedateerd op 5 augustus en geadresseerd op Purmerend. In Alkmaar wordt de brief pas ontvangen op 12-08-2008 terwijl op 13-08-2008 de verantwoording bij het UWV binnen moet zijn. Het niet of buiten de gestelde termijn reageren zal bij ziekte een verlengde loondoorbetalingsverplichting gedurende 52 weken als gevolg kunnen hebben. Dit betekent dat als ik binnen 4 weken opnieuw ziek zal worden er geen ontslag voor mij aangevraagd kan worden en de kosten voor het derde ziektejaar door de fusiepartner betaald zal moeten worden. Leuk om te weten toch?

Ook wil het UWV graag van de fusiepartner weten waarom ik mijn eigen werkzaamheden niet heb hervat. Is dit door ziekte of gebrek of ligt er een andere reden aan ten grondslag? Tot slot wijzen zij erop dat op geen enkele wijze mijn belastbaarheid is vastgesteld en verzoekt om alsnog de functie mogelijkheden lijst in te vullen en op te sturen.

De fusiepartner doet alsof alles in orde is en volgens het boekje gaat maar de praktijk laat veel te wensen over. Als ik heel eerlijk ben vind ik het geweldig dat de fusiepartner op zijn verplichtingen en verantwoordelijkheden jegens een zieke werknemer wordt gewezen. De meeste zieke werknemers zullen denken dat de manier van handelen en behandelen door de fusiepartner normaal is.

Bij mij heeft deze manier van handelen juist een ander effect en maakt mij ontzettend boos. Zo ga je niet met je personeel om. De werkgever behoort zich als een goed huisvader te gedragen met alle plichten die daarbij horen. Misschien is het maar voor korte duur maar op dit moment geeft deze terechtwijzing door het UWV mij een goed gevoel. Gerechtigheid.

Woensdag 13-08-2008
Alweer zo’n dag waarop ik merk dat ik behoorlijk over de tong ga. De bedrijfsarts moet vandaag reageren op de brief van het UWV dus word ik even boven geroepen. Er wordt door het UWV o.a. gevraagd of ik voor 100% hersteld gemeld ga worden.

Terwijl de bedrijfsarts mij vorige week (6 augustus) nog 100% arbeidsgeschikt achtte zegt hij nu dat ik dan wel 100% arbeidsgeschikt ben maar niet duurzaam arbeidsgeschikt en dat ik daarom voor 5% ziek blijf staan. Dit is om te voorkomen dat als ik binnen 4 weken opnieuw weer ziek word, ik niet terug kan vallen in het eerste ziektejaar en de termijn van 2 jaar loondoorbetaling opnieuw ingaat.

Als ik ziek zou blijven staan ben ik op 25 oktober 2 jaar ziek. Als ik dan ook nog door het UWV voor minder dan 35% arbeidsongeschikt word verklaard kan de fusiepartner de eerste 5 jaar altijd terugvallen op deze uitspraak en krijgen zij mijn salaris vergoed als ik weer ziek zal worden. Voor de werkgever een garantie voor de toekomst en voor mij maakt het volgens de bedrijfsarts geen verschil.

Nou, ik kan je vertellen dat er voor mij wel degelijk een verschil is tussen ziek en hersteld zijn. Ik heb in het AVL ziekenhuis genoeg, hele zieke mensen gezien. Geen haar op mijn hoofd die erover denkt om over mijn ziek zijn te faken.

Ik spring dus behoorlijk op tilt. Geen verschil??? Ik ben hersteld en ik wil weer werken. Ik wens geen rekening te houden met een mogelijk financieel voordeeltje voor de fusiepartner. Wat denken ze daar wel niet? Als het zo moet dan gaan we alles maar volgens de regeltjes doen. Dat lijkt me een beter plan. En luister goed: ik peins er niet over om mezelf voor minder dan 35% te laten afkeuren. Ik ga voor 100% herstel en niets minder, onthoud dat goed. Boos verlaat ik het kantoor van de bedrijfsarts.

Ik heb nog nooit van de term duurzaam arbeidsgeschikt gehoord dus ga ik het internet afzoeken. Bedoelde u: duurzaam arbeidsongeschikt? Neen!
Zoals verwacht kan ik nergens iets vinden over duurzaam arbeidsgeschikt. Volgens mij bestaan er helemaal geen mensen die duurzame arbeidsgeschiktheid kunnen garanderen. Volgende week maar eens navragen bij het UWV.

Oh ja, de bedrijfsarts is zeer verbaasd als ik vertel dat er nog steeds niets officieel geregeld is voor wat betreft mijn nieuwe functie en werkplek. Hij heeft van de ad interim manager HRM begrepen dat alles allang rond is.

Inmiddels is het Hoofd Arbeidszaken van de fusiepartner gearriveerd. Zij heeft een afspraak om met de ad interim manager HRM uit te zoeken wat er voor mij op papier moet komen te staan wordt mij verteld. Ik vraag vriendelijk of ze het alsjeblieft in 1 keer goed willen doen want ik heb geen zin om over het aanvullende contract ook weer te moeten bakkeleien.

De ad interim manager HRM zegt dat het hoofd arbeidszaken juist gekomen is om alles in 1 keer door te spreken en goed te regelen, ook naar mijn advocaat toe. Ik ben sceptisch en zeg dat het vertrouwen in de fusiepartner inmiddels tot het nulpunt gedaald is en dat ze zich eerst maar eens moeten bewijzen.

Dinsdag 19-08-2008
De aanvulling op mijn contract heb ik nog steeds niet ontvangen. Blijkbaar is het erg moeilijk om iets op papier te krijgen wat juridisch goed in elkaar zit. De 31e augustus ga ik 3 weken op vakantie. Maar goed, de ad interim manager HRM zegt dat zoals het er nu uitziet alles in orde komt. Alleen de directeur uit Purmerend moet nog zijn toestemming geven. Wordt vervolgd.

Na een enerverend weekend begin ik toch alvast voor 2 dagen per week in mijn nieuwe functie als kwaliteitsmedewerker. Het is erg druk op die afdeling en mijn hulp is meer dan welkom. De overige dagen werk ik tot aan mijn vakantie nog op het planningsbureau. En natuurlijk verzorg ik de geldstroom van alle contante inkomsten en uitgaven.

Nu de vakantieperiode ten einde loopt raken de aanwezige werkplekken steeds meer bezet. Voor mij wordt intussen een vaste werkplek georganiseerd in een eigen kantoorruimte. Omdat ik vandaag al 2 keer verkast ben ga ik daar alvast maar zitten. Het is er een rommeltje en er moet nog veel worden opgeruimd en uitgezocht.

Al snel krijg ik pijn in mijn rug door de foute stoel waar ik op zit. Mijn eigen stoel is meeverhuisd naar Purmerend. Eerst maar eens regelen dat die zo snel mogelijk weer terugkomt. Dat is snel, morgen komt de stoel al terug.

Donderdag 21-08-2008
Het is zover. Vandaag is de afspraak bij de verzekeringsarts van het UWV. Ik ben al om 8.45 uur aan de beurt. Leo gaat met mij mee. De arts komt sympathiek over en hij heeft zijn huiswerk goed gedaan. Hij vraagt zich af waarom ik een WIA uitkering heb aangevraagd terwijl ik alweer hersteld ben. Ik vertel dat mij gezegd is dat ik een WIA uitkering moet aanvragen voor het geval ik opnieuw ziek word. Zelf wil ik geen WIA uitkering maar wil gewoon weer aan het werk. De arts legt uit dat een WIA uitkering aanvragen helemaal geen verplichting is. Als ik binnen 4 weken weer ziek word kan het altijd nog.

Ik vertel de verzekeringsarts dat de werkgever erop aandringt dat ik voor 0 tot 35% word afgekeurd. Inmiddels ben ik bij het UWV voor 95% hersteld gemeld. Ik vertel dit absoluut niet te willen. Ik ben weer beter en wil ook als zodanig behandeld worden. Bovendien wil ik mijn verdere leven niet telkens geconfronteerd worden met het stempel WIA. Ook vraag ik aan de verzekeringsarts of hij wel eens van de term “duurzaam arbeidsgeschikt” heeft gehoord. Hij moet hier hartelijk om lachen. Deze term bestaat inderdaad niet. Ik voel me zo belazerd en dom.

De bedrijfsarts is in dienst van mijn werkgever en had mij in eerste instantie 100% hersteld gemeld. Een week later kwam hij hierop terug door mij voor 5% ziek te verklaren. Dom, dom, dom. Ik heb de bedrijfsarts volledig vertrouwd. Geen moment heb ik eraan gedacht dat hij wel eens teruggefloten kon worden en daarom op zijn eerste advies terug zou komen. Leo heeft zelfs nog naar het AVL gebeld om te vragen of zij mij ooit “duurzaam arbeidsgeschikt” zullen verklaren. Nee, dat kan je natuurlijk aan niemand beloven. Bovendien mengen zij zich niet in arbeidszaken.

In het filmpje van het AVL wat op mijn website staat en in de info op de site van het AVL wordt duidelijke taal gesproken over de behandelingen die ik heb gehad. De professoren zijn ervan overtuigd dat de PDT behandeling afdoende moet zijn.

De verzekeringsarts van het UWV is het helemaal met mij eens dat ik voor 100% hersteld verklaard moet worden. Omdat hij achteraf niet voor verrassingen wil komen te staan bespreken we uitvoerig mijn medicijngebruik, ziekteverleden, de behandelingen die ik heb gehad en wat de gevolgen daarvan zijn. Ik vertel dat ik mijn uiterste best heb gedaan om tussen de behandelingen door aan het werk te blijven. Hetzij therapeutisch in het eerste ziektejaar, hetzij gedeeltelijk hersteld. Hierover is niets bekend. Er is door mijn werkgever helemaal niets doorgegeven aan het UWV!!!

Gelukkig heb ik mijn privé archiefmap mee met daarin alle ziek- en herstelmeldingen en kan de arts kopieën maken. Hetzelfde geldt voor alle afspraken en adviezen van de bedrijfsarts. Wat ben ik blij dat ik dat bewaard heb zeg. Zo zie je maar, gooi nooit informatie weg ook al lijkt het nog zo onbelangrijk.

De arts is erg onder de indruk van mijn inzet en doorzettingsvermogen en ik word dan ook flink gecomplimenteerd. Onder het genot van een kopje koffie hebben we het nog even over de manier waarop ik behandeld word en wat voor invloed dat gehad heeft op mijn genezingsproces. Ik vertel ervan overtuigd te zijn dat ik al veel eerder hersteld had kunnen zijn als ik niet zo tegengewerkt was. De werkwijze van de fusiepartner heb ik ook moeten verwerken en een plaats moeten geven op mijn weg naar herstel.

Het hele verhaal is helder en duidelijk. De uiteindelijke beslissing wordt altijd eerst nog besproken met collega’s maar deze arts zegt het advies te gaan geven dat ik 100% hersteld ben. Als we weggaan complimenteert hij mij nogmaals door zijn waardering uit te spreken over de manier waarop ik met de hele situatie omga. Hij vindt het knap zoals ik me staande houd en dat ik de werkwijze van de fusiepartner niet als een persoonlijke aanval zie maar als het beleid. Zo’n compliment had ik net nodig.

Leo brengt me naar mijn werk waar we samen eerst even opgelucht en blij een kop koffie gaan drinken. Het zal wel aan mij liggen maar ik snap niets van de redenering van de fusiepartner. Enerzijds zeggen ze tegen mij dat ik makkelijk ander werk als salarisadministrateur kan vinden en dat ik gewoon niet moet zeggen dat ik ziek geweest ben. Anderzijds willen ze zelf wel dat ik voor 5% ziek blijf staan om zo als vangnet te fungeren voor de financiële risico’s in het geval ik weer ziek word. Raar hè?

Volgens mij houd ik een aantal mensen wel bezig want er is tot nu toe al heel wat tijd in mij gestoken. Net na de middag ontvang ik van de ad interim manager HRM een mail met daarin op voorhand de felicitaties en de mededeling dat de directeur uit Purmerend toestemming heeft gegeven voor mijn nieuwe functie. Natuurlijk moet het een en ander nog schriftelijk worden vastgelegd. Ja, alweer of is het nog steeds? Er moet nog een taak functie omschrijving worden gemaakt, een nieuwe arbeidsovereenkomst gemaakt en de zaak moet nog worden afgerond met het UWV en de advocaat. Omdat de ad interim manager HRM volgende week op vakantie is en ik daarna 3 weken vrij ben kunnen we pas daarna om de tafel gaan zitten zegt hij.

Formeel is één en ander afhankelijk van de UWV beschikking en de afloop van de twee jaar ziektetermijn. De nieuwe functie zal waarschijnlijk starten per 1 november 2008. Ik ben benieuwd.

Een uurtje later komt de leidinggevende nr. 3 tevens regiodirecteur vragen of ik even tijd heb. Het gaat over de mail die ik ontvangen heb. Omdat de bedrijfsadviseur, ad interim manager HRM er volgende week niet is en ik er daarna 3 weken niet ben stelt zij voor dat zij alvast met de ad interim manager HRM om de tafel gaat zitten. Ze belooft echt achter mij te staan en goed haar best te doen om een goed contract te krijgen maar dan moet ik haar wel vertrouwen.

Voorwaarde van de fusiepartner is echter dat ik voor 95% hersteld gemeld word en voor 5% arbeidsongeschikt blijf. Ik ontvang dan wel minder salaris maar daar staat tegenover dat ik dan ook minder mag werken door ziektedagen in te plannen. Zo loopt de fusiepartner geen financieel risico als ik weer ziek word. Nee hè, niet weer. Nu moet ik alweer uitleggen dat dit dan wel het beleid van de fusiepartner mag zijn maar dat ik daar niet aan meewerk.

En dan nog wat; stel dat het UWV mij wel voor minder dan 35% afkeurt dan is het wettelijk niet eens toegestaan om mij minder salaris uit te gaan betalen. Dit risico ligt bij de werkgever en deze is dan ook verplicht om in zo’n geval 100% salaris door te betalen. Zie de link loondoorbetaling art. 11.7 of het CAO VVT 2008-2010 bladzijde 45.

Een andere voorwaarde van de fusiepartner is dat ik de bemiddeling door mijn advocaat stop moeten zetten en dat ik afzie van aanspraak op mijn baan als salarisadministrateur. Nou, ik heb nieuws voor ze. Voorlopig zet ik helemaal niets stop en worden alle stappen besproken met mijn advocaat.

Maandag 25-08-2008
Een nieuwe week met nieuwe kansen. Als ik de pc aanzet zie ik meteen dat er mail is van de verzekeringsarts van het UWV. Hij heeft overleg gehad met één van zijn collega’s en deze deelde mijn en zijn visie. De conclusie is dus dat ik volledig hersteld verklaard ben met terugwerkende kracht vanaf 5 augustus 2008. Deze conclusie is tot stand gekomen omdat er geen sprake meer is van ziekte of gebrek.

Mocht daar om welke reden dan ook (achteraf) toch sprake van zijn dan nog is er geen sprake van een situatie waarbij er een vangnet ( dus 5% in de ziektewet blijven) zou moeten zijn. Het ziektebeeld geeft daar geen aanleiding toe. Yes, hier ben ik echt heel blij mee. Geen levenslange veroordeling als WIA patiënt. En wat nog veel belangrijker is……….net als ik zijn de artsen ervan overtuigd dat er op dit moment geen kanker in mijn mond zit.

Niets staat mij nog in de weg voor een vruchtbaar arbeidsleven. Hoewel, de fusiepartner zal hier niet blij mee zijn. De kans is aanwezig dat ze in beroep gaan tegen deze uitspraak. Eén van de voorwaarden om de baan als kwaliteitsmedewerker te krijgen was dat ik voor 5% ziek moet blijven. Ik ben heel benieuwd hoe het nu verder gaat.

Tjonge jonge, we hebben het er maar druk mee met zijn allen. Alweer mail, maar nu van de advocaat. De fusiepartner heeft niets meer naar haar toe laten horen en ze is nieuwsgierig of er alweer ontwikkelingen zijn. Ik mail haar snel de laatste ontwikkelingen door.

Dinsdag 26-08-2008
Het verhaal heeft nog steeds een open eind. De leidinggevende nr. 3 tevens regiodirecteur spreekt mij aan om mij mee te delen dat er inmiddels door de fusiepartner berekend is voor hoeveel uur ik ziek moet blijven staan en dat ik daar een brief over ontvang. Ik zeg nog dat de fusiepartner bericht zal ontvangen van het UWV en dat daar in zal staan dat ik 100% hersteld ben. (niks WIA voor Marrie) “Dat maakt niet uit, dat zien we dan wel weer” zegt ze. Ik laat het er maar bij zitten want ik begin het gebakkelei zat te worden.

Nu iedereen weer zo’n beetje terug is van vakantie en alle bureaus bezet zijn, wordt het tijd om mijn nieuwe werkplek in gebruik te nemen. Ik ga het bureau schoonmaken en inrichten, de kast inruimen en de spullen van mijn voorgangster apart zetten. Als ik klaar ben ziet het er weer netjes en opgeruimd uit en kan ik aan het werk. Luxe hoor, weer een eigen kantoor. Dat bevalt me wel.

Jawel hoor. In de middag komt de directiesecretaresse mij de beloofde brief van leidinggevende nr. 3 tevens regiodirecteur brengen. In de brief staat een verkort verslag van ons gesprek. Onder andere dat het UWV mijn re-integratieverslag beoordeeld heeft en dat de inspanningen van mijn werkgever voldoende zijn. Ook staat erin dat de bedrijfsarts die mij in 1e instantie 100% hersteld heeft gemeld en dit een week later terug draaide naar 95%, twijfelt aan de duurzaamheid van mijn herstel. Later zal ik hierop terugkomen. Als laatste lees ik over het percentage waarvoor ik ziek blijf staan en dus gekort wordt op mijn salaris. Ik moet 1,7 uur gemiddeld per week minder werken. Pfffffffffff.

Woensdag 27-08-2008
De leidinggevende nr. 3 tevens regiodirecteur komt vragen of ik de brief in goede orde heb ontvangen. Omdat ik gedeeltelijk ziek blijf staan kan ik één extra ziektedag in de vijf weken opnemen. Of ik deze ziektedagen alvast wil gaan inplannen voor dit jaar. Ik geef het op………….

Vrijdag 29-08-2008
De laatste werkdag voor mijn vakantie. Ik ben benieuwd of er nog iets spannends gebeurd vandaag. Jawel hoor, Marga houdt de gemoederen nog steeds bezig. Een oud collega die nu in Purmerend werkt komt even gedag zeggen. Via de tamtam heeft ze inmiddels gehoord over mijn baan bij het planbureau. Hoewel ik bijna niemand persoonlijk ken bij de fusiepartner schijnen ze mij wel te kennen. Het blijkt nogal moeilijk te zijn om een contract voor mij op te stellen. Nou, ik hoop dat ze me daar niet snel zullen vergeten. Ik zal wel behoorlijk over de tong gegaan zijn dus ik besluit een klein stukje van mijn kant van het verhaal aan haar te vertellen. Mijn “oud” collega lijkt verbaasd te zijn.

Nog een paar uurtjes en dan begint mijn vakantie. Zo op de valreep word ik nog even bij de leidinggevende nr. 3 tevens regiodirecteur geroepen. Ze vind dat ik gematigd enthousiast ben over mijn nieuwe baan. We hebben het ook over de rol van mijn advocaat. Ze vertelt dat de bestuursadviseur ad interim manager HRM nog niet gereageerd heeft op het aangetekend schrijven van mijn advocaat en of ik hem wil vragen dit alsnog te doen. Ik antwoord dat hij dit zelf moet regelen en dat ik daar niet tussen ga zitten. Ze zal hem er nu maandag zelf over aanspreken. Jawel, zo houden we elkaar aan het werk.

Hopelijk lukt het om tijdens mijn 3 weken durende vakantie iets op papier te zetten. Ten overvloede meld ik nogmaals dat ik het contract c.q. voorstel rechtstreeks naar mijn advocaat zal sturen om dit te laten beoordelen.

En zo zijn de spannende weken waarin ik mij naar 100% herstel gewerkt heb in gepaste vreugde voorbij gevlogen. Ik ben trots op mezelf dat ik me niet heb laten beïnvloeden door de negatieve medewerking van de fusiepartner. Wel hoop ik oprecht dat ik na mijn vakantie weer gewoon aan het werk kan gaan en dat de fusiepartner het gevecht met deze “ex” langdurig zieke medewerker opgeeft.

Als ik thuis kom is er weer mail van mijn advocaat. Vandaag heeft zij met de ad interim manager HRM gesproken. Deze gaf toe dat mijn re-integratie niet altijd even vlot is verlopen door het handelen van de fusiepartner. Hiervoor bood hij zijn excuses aan. Hij wil graag afspraken met mij maken voor de toekomst. De ad interim manager HRM heeft toegezegd dat er na de vakantie een schriftelijke reactie van hem ligt. Op dat moment komt mijn advocaat bij mij op mijn zaak terug. Nou, het zal mij benieuwen.

Zuigen en treiteren

Vrijdag 12-09-2008
Tijdens onze vakantie in Oostenrijk is het mij niet gelukt om de perikelen rond het werk van mij af te zetten. Als we rond 1 uur ’s nachts thuiskomen ben ik dan ook razend benieuwd naar de post. Wat zal er tussen zitten? Probeert de fusiepartner mij te ontslaan en ligt mijn ontslagbrief op de mat of kiezen ze eieren voor hun geld en ligt er een eerlijk contract tussen de post?

Tijdens het uitladen van de auto heb ik alvast snel tussen de post gekeken maar geen post van de fusiepartner gezien. Als de hele auto is leeggehaald kijk ik nogmaals de post door. Helaas, mijn geduld wordt weer op de proef gesteld want er zit geen brief tussen de post. Ik heb nog één week vakantie te gaan.

Dinsdag 23-09-2008
Mijn eerste werkdag na onze vakantie. De leidinggevende nr. 3, tevens regiodirecteur komt vertellen dat ze de ad interim manager HRM gevraagd heeft om het contract in orde te maken. Na de middag belt de ad interim manager HRM mij. De communicatie naar de advocaat is bij hem blijven liggen. Ook heeft hij mijn functieomschrijving nog niet ontvangen. Deze moet van mijn nieuwe leidinggevende nr. 4 komen. Pas als dat in orde is kan hij een aangepast contract maken. Deze week zal dit niet meer gaan lukken maar hij gaat zijn best doen om voor 1 oktober de boel rond te hebben.

Ik vraag aan mijn leidinggevende nr. 4 of ze mijn functieomschrijving al heeft gemaakt. Ze weet van niets en zegt dat dit gewoon uit te draaien is door HRM want het is immers een bestaande functie.

Ik meld nog maar eens aan het verzuimbureau dat ik met terugwerkende kracht vanaf 5 augustus 100% hersteld ben volgens uitspraak van het UWV en dat ze me nu eindelijk maar eens als hersteld in het systeem moeten zetten. We zijn inmiddels al 7 weken verder. Hier in Alkmaar weet men nog van niets zeggen ze dus kan er ook niets worden gewijzigd. Ook kan de verzuimmedewerker mij niet vertellen of de fusiepartner in bezwaar zal gaan tegen de uitspraak van het UWV. Zo gaan we gewoon weer verder waar we voor de vakantie gebleven waren en zijn we allemaal nog steeds lekker bezig.

Woensdag 24-09-2008
De bedrijfsarts komt even vragen hoe het me bevalt op de nieuwe werkplek. Gelukkig kan ik erg positief reageren want wat er tot nu toe van mij verwacht wordt kan ik heel goed aan. Eigenlijk ligt mijn nieuwe functie wel een beetje in het verlengde van mijn beroep als salarisadministrateur. Het is heel precies werk en dat ligt me wel.

Dan staat de ad interim manager HRM voor mijn bureau en hij vertelt dat hij vandaag gaat proberen om mijn advocaat te pakken te krijgen. Ik antwoord dat me dat een goed plan lijkt en daarmee is de kous af voor mij. Volgens mij krijg ik straks een supercontract. Het kan bijna niet anders want er is inmiddels al door heel veel mensen tijd ingestoken.

Donderdag 25-09-2008
De leidinggevende nr. 3 tevens regiodirecteur komt vertellen dat ze volgende week de ad interim manager HRM weer aan zijn jasje zal trekken met de vraag of de aanvulling op mijn contract al klaar is. Erg veel meer kan ze niet voor mij doen. Later op de dag krijg ik een korte mail van de ad interim manager HRM waarin staat dat hij mijn advocaat gesproken heeft.

Ah, daar komt toevallig net weer een mailtje binnen van de ad interim manager HRM. Hij bevestigd dat hij naar aanleiding van het gesprek met mijn advocaat een voorstel voor een contract wijziging zal maken en dit naar haar zal mailen. Toevallig is zij volgende week op vakantie dus kan hij hier pas weer vanaf 29 september weer contact over hebben.

Ik heb geweigerd mijn ziektedagen in te plannen dus dat heeft iemand anders voor mij gedaan. De directiesecretaresse komt mij vertellen dat ze me in mijn vakantie 1 dag ziek gemeld heeft. Dit omdat ik toch echt nog steeds 5% ziek ben. Hallo, verstaat iemand mij? Ik ben 100% hersteld. En alweer leg ik uit dat de fusiepartner een brief heeft gehad van het UWV waarin staat dat ik per 5 augustus 100% hersteld ben. Zij weet nog van niets dus tot die tijd…………… Nou ik blijf niet thuis en kom gewoon werken. Laat ze niet proberen ook maar een cent in te houden op mijn salaris.

Als ik thuis kom zie ik dat er ook mail van mijn advocaat is. Hierin staat dat de bestuursadviseur ad interim manager HRM toegeeft dat mijn re-integratie niet altijd even vlot is verlopen door hun handelen. Hiervoor bood hij zijn excuses aan. De fusiepartner wil graag afspraken met mij maken voor de toekomst. Als ik de functie van kwaliteitsmedewerker accepteer verwacht de fusiepartner wel dat ik afzie van de aanspraak op mijn eigen functie. Dit lijkt mij ook een redelijk en logisch verzoek. Verder heeft de bestuursadviseur ad interim manager HRM haar beloofd het een en ander schriftelijk te bevestigen, zodat mijn advocaat dat met mij kan bespreken.

Vrijdag 26-09-2008
Zo, de eerste werkweek in mijn nieuwe functie zit erop. Hoewel er formeel nog steeds geen overeenstemming is bereikt ben ik toch alvast in mijn nieuwe functie als kwaliteitsmedewerker begonnen. Ik zag er best tegen op want dit werk is toch heel anders dan het werk van een salarisadministrateur.

Ik puzzel nu niet meer met cijfers maar met letters. Heel langzaam aan begint het wat te wennen en ik denk dat ik goed zal aarden in mijn nieuwe functie. Er valt nog heel veel te leren dus uitdaging genoeg voorlopig. Ik heb een eigen kantoor gekregen die van alle gemakken voorzien is.

Ik loop even binnen op het verzuimbureau. Er is nog steeds niets bekend over mijn volledige herstel. Op een stapel papieren zie ik mijn naam staan. Wat is dat? Oh, de post. Tja, toevallig is de beschikking van 26 augustus net via de interne post binnengekomen.

Mijn salarisstrookje is binnen en jawel hoor. Ik ben weer gekort op mijn salaris omdat ik volgens de fusiepartner toch echt nog ziek ben. Ik had dit al verwacht en los dit later wel op. Ik schenk er vandaag maar geen aandacht aan. Volgende week maar want ik wil mijn goede humeur van vandaag niet laten verpesten. Een collega van de afdeling HRM heeft een andere baan gevonden en zij is dolgelukkig. Vanavond gaan we met z’n allen uit eten. Ook mijn “vroegere” collega’s van de EAD gaan mee. Het is heel gezellig en voor we er erg in hebben is het laat.

Zondag 28-09-2008
Ik ben nog niet zo behendig in het werken met Word als met het werken in Excel. Voor mijn werk moet ik 2 tabellen met elkaar samenvoegen en dat kreeg ik afgelopen vrijdag niet voor elkaar. Dat zit me niet lekker. Ik heb het bestand naar huis gemaild zodat ik in alle rust kan uitzoeken hoe ik dit moet doen.

Stefan en zijn vriendin waren gisteren op visite en ze zijn blijven slapen. Iedereen moet zichzelf maar even vermaken tot aan de lunch. Ik zit bij de tafel achter de laptop. Als Stefan belangstellend over mijn schouder meekijkt wordt hij een beetje boos. “Mam, jij hebt ook niets geleerd hé? Kom op zeg, het is zondagochtend 11 uur en jij bent aan het werk”, waar zit je verstand?” Ik kan niet anders dan hem gelijk geven en ermee stoppen. Ik ga zo lekker genieten van een uitgebreide lunch.

Dinsdag 30-09-2008
Met ingang van 1 januari 2006 heeft KEMA het HKZ-certificaat verzorgingshuizen aan ons toegekend. De ISO 9001:2000 is een norm die eisen stelt aan het kwaliteitsmanagementsysteem van een organisatie en de manier waarop de organisatie met het kwaliteitsbeleid omgaat. Met dit certificaat voldoet ons woon-zorgcentrum in Alkmaar aan alle kwaliteitseisen.

Het HKZ certificaat krijg je niet zomaar. Zo heeft iedere werknemer een cursus van 2 jaar gehad waarbij vooral de nadruk wordt gelegd op communicatie, kwaliteit, procedures en processen (manier van werken volgens bepaalde normen) in het werk en het verbeteren hiervan. Alle processen en procedures moeten bijna tot in detail worden beschreven in diverse boeken. Deze boeken moeten regelmatig worden aangepast omdat bepaalde werkmethoden verouderd zijn of op een andere manier gebeuren. Om de certificering te behouden moeten de beschrijvingen in orde zijn en moet er in de praktijk met grote regelmaat getoetst worden of iedereen wel werkt volgens deze beschrijvingen.

Vol enthousiasme begin ik als kwaliteitsfunctionaris de nieuwe week. Het werk is moeilijk maar heel langzaamaan begin ik de routing te begrijpen. Vandaag was de deadline voor het inleveren van alle wijzigingen die moeten worden aangepast. Op 15 oktober komt de auditor langs voor de handboek beoordeling. Het is nog een megaklus om alles op tijd af te krijgen. In december zullen de externe audits plaatsvinden.

Iedereen is naar huis en het is kwart voor 5 als de ad interim manager HRM weer voor mijn bureau staat te mauwen. Wat je contract betreft, er wordt aan gewerkt hoor. Het duurt allemaal wat langer omdat het nu ook nog eens met je advocaat besproken moet worden. En er bestaat er geen taak- functieomschrijving van kwaliteitsmedewerker. Daarom word je nu secretaresse scholing en opleiding. Deze functieomschrijving is aan je leidinggevende nr. 4 gegeven.

Ik antwoord dat er wel een functieomschrijving van een kwaliteitsfunctionaris is. Er zijn immers in het verleden meerdere mensen in deze functie werkzaam geweest. Ja, maar in Purmerend kennen ze deze functie niet, is het antwoord. Trouwens, formeel kan je contract toch niet eerder ingaan als 1 november 2008. (als ik niet hersteld zou zijn dan was 25 oktober de datum van 2 jaar ziek) Dit komt omdat eerst de uitslag van het UWV binnen moet zijn. Ik zeg dat die al op 26 augustus bekend was. OK, maar je moet altijd rekening houden met een verwerkingstijd van 2 maanden. Bovendien wordt het nu toch wel erg complex allemaal. Tja, hoe zou dat nu komen?

Je moet vast erg veel verdienen om deze onzin te mogen uitkramen. Ik wacht het wel af zeg ik en negeer de beste man maar om verder met mijn werk te gaan. Ik werk tot half 6 maar mijn collega’s gaan om vijf uur naar huis. Potverdorie waarom komt hij toch altijd naar mij toe als iedereen al naar huis is? Hij heeft het weer voor elkaar om op last van scheiden mijn humeur te verpesten.

Woensdag 01-10-2008
Ik heb vanmorgen meteen aan mijn leidinggevende nr. 4 gevraagd wat voor functieomschrijving de ad interim manager aan haar heeft gegeven. Iets van secretaresse scholing en opleidingen, maar dat ben jij helemaal niet zegt zij. Tot op heden heb ik nog niets verteld over de capriolen van de fusiepartner maar nu vind ik dat ik haar toch wat uitleg schuldig ben. Ik vertel kort over het verloop van mijn re-integratie, de loze beloften van de ad interim manager HRM en van de korting op mijn salaris.

Ze staat met haar oren te klapperen en prompt begin ik bijna te huilen. Met tranen in mijn ogen vertel ik het hele verhaal vanaf het begin van mijn re-integratie. Mijn leidinggevende nr. 4 reageert geschokt. Ook vertelt ze mij dat de functie- beschrijving van kwaliteitsmedewerker wel degelijk aanwezig is.

De leidinggevende nr. 3 tevens regiodirecteur komt langs en vraagt of mijn contract al rond is. Nee natuurlijk en ik vertel mijn verhaal over het bezoek van de bestuursadviseur ad interim manager HRM en dat ik voor 1 november geen nieuw contract hoef te verwachten. Ik krijg het advies om contact met mijn advocaat op te nemen zodat die er wat meer druk achter kan zetten. Ook bevestigt de leidinggevende nr. 3 tevens regiodirecteur dat de functiebeschrijving van medewerker kwaliteit wel degelijk aanwezig en bekend is. Ik vertel dat ik mijn re-integratie verhaal aan mijn leidinggevende nr. 4 heb verteld en dat ze hier nogal van schrok. De leidinggevende nr. 3 tevens regiodirecteur belooft even bij haar langs te gaan om het een en ander toe te lichten.

De ochtend is bijna om als de bedrijfsarts even aanwaait. Gefeliciteerd, je bent voor 100% hersteld hè? Ik wist het wel. Ik zeg dat ik benieuwd ben of ze mijn herstel gaan aanvechten. Dat doen ze vast niet hoor, zegt hij. Ik vertel dat de fusiepartner hier absoluut niet blij mee is en dat ze toch wel moeilijk doen, ook over het contract. Hij belooft dat hij zal aanbevelen om mijn herstel niet aan te vechten.

Na de lunch loop ik even bij HRM binnen. Ik geef de kopie van mijn salarisstrook en de personeelsfunctionaris zal deze doorsturen naar de afdeling PSA van de fusiepartner met het verzoek de korting op mijn salaris ongedaan te maken. Nee zeg ik, niks verzoek. Ik eis dat het tekort uitbetaalde salaris bij de eerstvolgende salarisbetaling herrekend en gestort is, vertel ze dat maar.

In de krant staat bij een collega instelling een vacature voor een kwaliteitsmedewerker. De functie eisen zijn gelijk aan mijn werkzaamheden. Nu weet ik waarom de fusiepartner zo moeilijk doet. Deze functie is ingedeeld in een FWG schaal die hoger is dan mijn huidige salaris en dat willen ze natuurlijk niet. Dan moeten ze de functiebeschrijving maar aanpassen lijkt me zo.

Die heb ik nog niet gezien vandaag. De medewerker van het verzuimbureau komt mij trots vertellen dat de fusiepartner geen bezwaar gaat aantekenen tegen mijn herstel. Natuurlijk doen ze dat niet, ze hebben geen poot om op te staan. In ieder geval zal hij me met terugwerkende kracht vanaf 5 augustus beter melden. De leidinggevende nr. 3 tevens regiodirecteur moet daarvoor tekenen, waar dat voor nodig is weet ik ook niet. Ook vertelt hij mij dat mijn salaris na de hersteld melding herrekend wordt. Tjonge zeg, 2 maanden na mijn volledige hersteld melding heeft de fusiepartner eindelijk door dat ze niet om mijn herstel heen kunnen.

Iedereen is weg en net als gisteren is het net na vijven als ik weer een bezoekje krijg van de ad interim manager HRM. Hij komt even afstemmen wat ik met mijn leidinggevende nr. 4 heb afgesproken over mijn functie en mijn salaris. En hij wil weten wat voor afspraken er gemaakt zijn. Daar kan ik duidelijk over zijn: GEEN! Het enige wat ik weet is dat ik per 1 september 2008 als kwaliteitsmedewerker aan de slag ben gegaan.

Terloops vertelt hij dat mijn nieuwe functie in een lagere schaal valt dan mijn functie als salarisadministrateur. Ook vertelt hij dat juist mijn leidinggevende nr. 4 heeft aangegeven dat ik in de functie van secretaresse scholing en opleiding moet komen. Een vaag verhaal wat ik niet geloof. Inmiddels heeft de ad interim manager HRM genoeg irritatie bij mij opgewekt. Net als bij onze eerdere gesprekken proef ik uit zijn houding hoe hij mij probeert te kleineren en te laten voelen dat ik niks waard ben. Ik ben het zat en zeg niet verder met hem in discussie te gaan. Ik adviseer hem om maar met mijn leidinggevende nr. 4 om de tafel te gaan zitten en mij een eerlijk en goed contract aan te bieden. Natuurlijk krijg ik met een heel onschuldig gezicht meteen de wedervraag wat ik onder een goed en eerlijk contract versta. Zet maar wat op papier en stuur dat maar naar mijn advocaat. Via haar hoor je wel of ik het ermee eens ben. Ik wil niet meer dat je mij hiermee lastig valt.

En nu wil ik dat je vertrekt voordat ik dingen ga zeggen waar ik later spijt van krijg. De ad interim manager HRM sputtert nog wat tegen maar ik maan hem om per direct uit mijn gezichtsveld te verdwijnen. Ik heb zojuist besloten om even niet meer actief mee te doen aan dit spel. En zo is mijn derde werkdag van deze week weer aardig aan elkaar geluld.

Vrijdag 03-10-2008
De ad interim manager HRM is niet aanwezig op donderdag en vrijdag. Geen onrust zaaiende en vage verhaaltjes dus. Ik raak steeds meer overtuigd van het feit dat het de bedoeling is dat ik voor 25 oktober afhaak en opnieuw in de ziektewet kom zodat er ontslag voor mij aangevraagd kan worden. Zeker nu het UWV mij hersteld verklaard heeft waardoor er geen financieel vangnet voor de fusiepartner meer is. Ik vertel mijn leidinggevende nr. 4 en de leidinggevende nr. 3 tevens regiodirecteur over de werkwijze van de ad interim manager HRM en over de manier waarop hij ons tegen elkaar probeert uit te spelen. Ik krijg nogmaals het advies om met mijn advocaat te overleggen en niet meer in te gaan op de uitlokkende discussies van de ad interim manager HRM.

Geestelijk ben ik behoorlijk uitgeput en ik ben blij dat het weekend is. Op mijn werk doe ik mijn uiterste best om hier niets van te laten merken. Als ik eenmaal thuis ben reageer ik mijn frustraties op Leo af. Gelukkig heeft hij een brede rug.

Maandag 06-10-2008
Ik doe er maar weer eens een mailtje uit naar de advocaat. Ik vraag om wat meer druk uit te oefenen op de ad interim manager HRM omdat er nog steeds geen letter op papier staat. Ik vertel dat het op dit moment zo is dat de ad interim manager HRM zijn uiterste best doet om onrust te creëren tussen mij en mijn leidinggevende nr. 4 en dat ik inmiddels bij hem heb aangegeven dat ik niet meer met hem in discussie ga over de aanvulling op mijn contract. Ook vertel ik dat ik op verzoek van de leidinggevende nr. 3 tevens regiodirecteur begonnen ben in mijn functie als kwaliteitsmedewerker voor 28 uur per week en dat ik voor 6 uur per week voor de facilitaire dienst werk om de geldstroom binnen het zorgspectrum in Alkmaar te registreren en te begeleiden. Ik kan me goed vinden in deze nieuwe situatie.

Tevens schrijf ik mijn motivatie waarom ik de garantie wil dat mijn werkplek Alkmaar blijft.

Ik zie af van mijn functie als salarisadministrateur omdat de fusiepartner mij niet in deze functie werkzaam wil laten zijn omdat ik volgens hen geen continuïteit kan waarborgen. De afspraak is dat als de fusiepartner mij een administratieve baan op gelijk niveau in Alkmaar kan bieden, ik van de aanspraak op mijn eigenlijke functie zal afzien. Hoewel de nieuwe functie mij erg interessant lijkt komt deze echter in niets overeen met mijn huidige beroep. Ik zal veel inzet nodig hebben en ook scholing moeten volgen om de functie als kwaliteitsmedewerker goed te kunnen uitoefenen.

Het woon-zorgcentrum in Alkmaar is HKZ / ISO 2003 gecertificeerd. Om deze certificering te behouden moeten alle verbeterpunten, processen en procedures regelmatig worden beschreven en herschreven. Dit kan alleen maar uitgevoerd worden door veel overleg en audits op locatie. Het feit dat er formatie vrij is voor een kwaliteitsmedewerker in Alkmaar is geeft volgens mij de noodzaak al voldoende aan. Het lijkt mij dus wel zeker redelijk als in mijn nieuwe contract komt te staan dat de plaats van werkzaamheden Alkmaar zal zijn.

De fusiepartner is nog niet gecertificeerd. Ik ben bang dat als ik eenmaal ben ingewerkt en de scholing heb gevolgd, ik alsnog overgeplaatst zal worden naar Purmerend om daar een certificering te helpen voorbereiden en in stand te houden. Dit hoort echter niet tot de afspraak.

Dinsdag 07-10-2008
Een nieuwe week waarin de soap rond Marga weer wordt vervolgd. Het is al in de middag als mijn leidinggevende nr. 4 vertelt dat ze met de ad interim manager HRM over mijn contract gesproken heeft. Ze vraagt welke ingangsdatum ik erin wil hebben, 1 oktober of 1 november. Zelf dacht ze aan 1 oktober. Dan zit je in ieder geval tot 1 oktober volgend jaar hier op kwaliteit. Ik vraag stomverbaasd wat ze hiermee bedoeld. Je zit hier in ieder geval voor de periode van 1 jaar want je krijgt een jaarcontract, is dat niet aan jou verteld dan? Wat er daarna gebeurd weten we nog niet omdat er plannen zijn om de afdeling kwaliteit uit Purmerend en Alkmaar samen te voegen. Even ben ik sprakeloos maar herstel me gelukkig snel.

Als mij verteld was dat ik mijn contract voor onbepaalde tijd moet inruilen voor een wurgcontract van 1 jaar dan was ik hier nooit aan begonnen en zal ik zeker niet afzien van mijn functie als salarisadministrateur. Mijn leidinggevende nr. 4 geeft mij groot gelijk. Maar je hebt natuurlijk wel een baangarantie dus kunnen ze je echt niet zomaar ontslaan. Nou, ik kan je uit ervaring vertellen dat de fusiepartner het niet zo nauw neemt met de regeltjes.

Nog steeds wordt er regelmatig door goedbedoelde lieve collega’s gevraagd hoe het nu met me gaat. Vervolgens krijg ik steevast de vraag of ik niet naar Purmerend toe moet. Tot op heden gaf ik meestal een nietszeggend antwoord in de trant van “voorlopig ondersteun ik diverse afdelingen nog met administratieve taken” maar vanaf vandaag doe ik dat niet meer. Wie er nu nog naar vraagt krijgt het ware verhaal te horen met daarbij het gratis advies om vooral geen kanker of een andere langdurige ziekte te krijgen omdat je dan in de ogen van de fusiepartner geen stuiver meer waard bent.

Woensdag 08-10-2008
Vandaag vieren we het Alkmaars ontzet. Op 8 oktober 1573 waren het de Alkmaarders die als eersten in de 80-jarige oorlog tegen Spanje een overwinning behaalden, een feestje waard dus. Helaas ben ikzelf ook wat ontzet en dat is geen reden voor een feestje.

Ik heb het idee dat ik behoorlijk gebruikt word. Het is heel erg druk op de afdeling kwaliteit en het is natuurlijk erg handig om daar iemand in te zetten die al 15 jaar meedraait. Om de HKZ / ISO certificering te behouden worden op 15 Oktober alle kwaliteitshandboeken op juistheid gecontroleerd. In december worden er gedurende 4 dagen audits gehouden. Mijn leidinggevende nr. 4 is zwanger en verwacht in februari 2009 haar 2e kindje waardoor ze dus minimaal 16 weken afwezig zal zijn. Misschien moet ik hieruit opmaken dat ik een welkome vervangster ben voor die periode?

Ik ben bang dat een jaarcontract een vervangend vangnet zal zijn nu de fusiepartner mij 100% hersteld heeft moeten melden van het UWV. Als de afdeling kwaliteit uit Purmerend en Alkmaar worden samengevoegd ben ik met mijn jaarcontract degene met de minste functiejaren en is de kans groot dat ik alsnog zal worden weggesaneerd. Een eenjarig contract zal hen toch enige zekerheid geven, namelijk: We zitten nog maximaal nog 1 jaar aan Marga vast. Ik zal tegen mijn advocaat zeggen dat dit moet worden ondervangen in de aanvulling op mijn contract.

In mijn mailbox zit een berichtje van mijn advocaat dat mijn mail van 6 oktober ontvangen is en dat ze morgen inhoudelijk op de zaak terug komt. Ik mail haar nog even de laatste ontwikkelingen door.

Zo zie je maar. Ook nu ik lichamelijk weer hersteld ben word ik nog dagelijks geconfronteerd met de gevolgen van kanker. Dit geeft heel duidelijk weer wat ik ook in de openingspagina op mijn website heb geschreven. Het is voor buitenstaanders niet voor te stellen waarmee je allemaal te maken kunt krijgen naast de lichamelijke klachten.

Donderdag 09-10-2008
Mijn advocaat mailt mij een conceptbrief voor de ad interim manager HRM. Ik kan me wel in de inhoud vinden dus wat mij betreft kan deze bijna weg. Eerst mail ik nog even naar de advocaat dat ik vanmorgen de leidinggevende nr. 3 tevens regiodirecteur heb gesproken. Zij zegt dat de afdeling kwaliteit wel samengevoegd gaat worden maar dat mijn werkplek in Alkmaar blijft. Kwaliteit moet op de locatie zelf gebeuren. Zij vertelt mij dat ze NEE heeft gezegd tegen overplaatsing van Marga. Of dit gesprek verwerkt moet worden in de mail naar de ad interim manager HRM laat ik aan de beoordeling van de advocaat over.

Toch probeer ik om mijn werk zo goed mogelijk te doen want de procedures moeten wel af. Het is een race tegen de klok. Vandaag is de deadline en voor ik er erg in heb is het alweer half 6.

Met mijn advocaat bespreek ik hoe de zaken ervoor staan en welke theoretische mogelijkheden ik heb.
– Aanspraak maken op de functie waarop ik op basis van het sociaal plan in beginsel recht op heb met alle consequenties.
– Instemmen met de functie van medewerker kwaliteit maar dan wel zonder tijdslimiet en nog enkele restricties.
Al mijn opmerkingen worden verwerkt in de definitieve brief zoals die vandaag verstuurd wordt naar de ad interim manager HRM.

Vrijdag 10-10-2008
Er is nog heel veel werk te doen voordat a.s. woensdag de controle van de kwaliteitsboeken kan plaatsvinden. Ik voel me nog niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze boeken maar ik vind het vervelend als mijn collega het hele weekend moet werken om het af te krijgen. Ik bel naar Leo om te vragen wat hij ervan vindt als ik maandag ga werken en dan mijn vrije dag omzet naar de vrijdag. Hij verklaart me onmiddellijk voor gek maar kan mij wel begrijpen. Ik werk natuurlijk wel dagelijks met mijn nieuwe collega’s samen en niet met de fusiepartner.

Maandag, 13-10-2008
Zoals afgesproken heb ik mijn vrije dag omgeruild en ga ik vandaag werken om nog het een en ander aan te passen in de boeken. Voor mijn gevoel schiet ik niet erg op. Er moet nog veel worden nagezocht. Mijn humeur wordt er niet beter op.

Net zoals op 29 september komt de directiesecretaresse mij ook nu weer vertellen dat ze bij mij de afgelopen maand 1 dag als ziek genoteerd heeft. Ook wil ze graag mijn ziektedagen voor de rest van het jaar inplannen. Dit omdat ik nog steeds gedeeltelijk ziek ben. Dit is toch niet te geloven. Ik heb toch gezegd dat ik per 5 augustus 100% hersteld ben, ik ben niet meer ziek en heb al mijn uren gewerkt. Jawel, is de reactie, maar ik moet dat niet van jou horen en officieel heb ik nog niets gehoord. Ik raak geïrriteerd en zeg dat ze me absoluut niet als ziek mag opschrijven en dat er al helemaal geen ziektedagen gepland gaan worden. Voor de laatste keer de uitspraak van het UWV is volledig hersteld vanaf 5 augustus en niet anders. Dan ga ik dat maar even vragen op het verzuimbureau hoe dat zit. Helaas is daar niemand meer aanwezig. Uiteindelijk zegt ze me toe mij niet als ziek op te schrijven en de reactie vanuit de fusiepartner af te wachten. Als het niet goed is hoor ik het wel.

Nou, de communicatie is weer geweldig. Ik zal eens kijken of er iets in de handboeken staat over hoe te communiceren. Nu ik dat bedenk schiet de gedachte door mijn hoofd dat de fusiepartner mij vast niet in deze functie wil hebben. In deze functie draait alles namelijk om wet en regelgeving. Zonder al die kennis ben ik al lastig genoeg.

Dat ik op de afdeling kwaliteit zit heb ik te danken aan de leidinggevende nr. 3 tevens regiodirecteur. Zij heeft mij op deze vacature gewezen. Volgens de fusiepartner was er namelijk binnen de locatie Alkmaar nergens een plekje voor mij.

Dinsdag 14-10-2008
De leidinggevende nr. 3 tevens regiodirecteur vertelt dat de brief van mijn advocaat inmiddels is ontvangen en dat ze de ad interim manager HRM weer zal vragen om nu eindelijk met een schriftelijk voorstel te komen. Ik heb geen tijd voor een praatje. Nog één dag te gaan voor de audit van morgen en er moet nog veel gedaan worden. Als het half 6 is stop ik ermee. De revisie is geprint maar moet nog in alle boeken worden gedaan. Dat is nog wel veel werk. Ik twijfel of ik vanavond een paar boeken mee naar huis zal nemen. Uiteindelijk besluit ik het maar niet te doen.

Woensdag 15-10-2008
De grote dag van de kwaliteitsaudit is aangebroken. Ik heb assistentie gekregen om mij te helpen om de revisie voor 9.30 uur in de boeken te hebben. Het is gelukt. Na een lange dag krijgen we te horen dat we door zijn naar fase 2. Pfffff, wat een opluchting zeg. In november komt de meneer van de KEMA om in 4 dagen diverse locaties te bezoeken en te auditeren. Hij stelt het op prijs als ik daar ook bij aanwezig ben. In die 4 dagen zul je meer leren dan op welke cursus ook, zegt hij. Wat een uitdaging zeg, ik heb er zin in.

Woensdag 22-10-2008
Een vroeg bezoekje deze morgen. De ad interim manager HRM komt vragen of ik even tijd heb. Nog voordat ik antwoord kan geven komt hij binnen en sluit de deur. Hij wil het even hebben over de brief die hij ontvangen heeft van mijn advocaat met daarin de voorwaarden waaronder ik wil afzien van mijn functie. Dat het een functie voor onbepaalde tijd wordt kan hij wel voor mij regelen. Dat de werklocatie Alkmaar blijft vindt hij geen reële eis. Daar gaat hij zich niet voor inzetten ondanks de toezegging van de leidinggevende nr. 3 tevens regiodirecteur. Dan moet zij zich daar maar voor inzetten maar denk erom, dan wordt het een zaak tussen haar en de fusiepartner. Volgens hem is dat voor mij een slechte ontwikkeling omdat de verstandhouding tussen die twee van dien aard is dat het niet om de zaak zal gaan maar dat het een persoonlijke strijd zal worden. Ik moet me goed realiseren dat ik met deze eis de ingangsdatum van het contract behoorlijk zal vertragen en dat ik het geheel nog veel complexer maak. Één ding moet ik toegeven, de ad interim manager HRM heeft wel gevoel voor humor.

Ook moet ik heel goed beseffen dat dit al een bijzondere situatie is zegt hij. Aan de intonatie van zijn zijn stem hoor ik tussen de regels door dat ik nog blij mag zijn dat de fusiepartner mij deze kans biedt. Ik reageer door vriendelijk te zeggen dat ik er geen bijzondere situatie van gemaakt hebt maar dat deze door de fusiepartner zelf is gecreëerd.

Ik voel de woede in mij opkomen maar kan mij gelukkig beheersen. Ik zeg dat ik ermee stop en deze discussie nu direct wil beëindigen. Oké, ik zal je advocaat informeren, bespreek het dan maar met haar. Ik hoor ik wel wat je gaat doen.

Later op de ochtend ontvangt mijn advocaat een mail van de ad interim manager HRM. Ik vind het moeilijk om deze mail serieus te nemen. De inhoud is niet veel meer dan wat gezwets. Op deze manier kunnen we nog wel maanden zo doorgaan. Ik heb destijds een contract gesloten met het woon-zorgcentrum in Alkmaar. De fusiepartner kan dit contract niet zonder meer eenzijdig wijzigen.

Vrijdag 24-10-2008
Het laatste dagje van de week. Het is vreselijk druk met de voorbereidingen van het bezoek van de meneer van de KEMA. Er moeten nog veel boeken geprint worden. Voor volgende week hebben we twee bijeenkomst georganiseerd om de laatste revisie uit te leggen en de agenda van de audits in november te bespreken. We moeten alle zeilen bijzetten om binnen de tijdslimieten te blijven. Aanstaande maandag ga ik weer extra werken en neem daar later wel weer vrij voor.

Mijn leidinggevende nr. 4 informeert nog even of er nu al eens iets op papier staat. Ze is verbijsterd als ze hoort dat er nog niets geregeld is. Ik leg haar uit waarom de ad interim manager HRM volgens mij de boel aan het verzieken is. Ook vertel ik dat ik heb gezegd niet meer in discussie met hem te gaan en dat als hij iets kwijt wil maar contact op moet nemen met mijn advocaat. Onze kantoren liggen tegenover elkaar en als de deur openstaat kunnen we elkaar recht in het gezicht kijken. Ik negeer hem volledig en dat bevalt mij erg goed.

Later ontvang ik een complimentje en een bedankje van mijn leidinggevende nr. 4 omdat ik me ondanks alles toch zo inzet. Kijk, daar doe je het voor. De fusiepartner is tenslotte geen collega waar ik mee moet samenwerken denk ik dan maar. En het “wij” gevoel is toch nog niet helemaal weg.

Donderdag 30-10-2008
De afdeling kwaliteit is lang onbemand geweest waardoor de inhoud van de handboeken niet meer actueel is. Daarom hebben we besloten dat de inhoud van alle boeken vernieuwd wordt. Een mega klus. Ik heb 3 dagen lang staan kopiëren en ben vandaag doorgegaan tot half zeven. Leo was het er niet mee eens. Hij vindt dat er nu eerst maar eens een aanvulling op mijn contract moet komen. Hoewel ik weet dat hij theoretisch gezien gelijk heeft wilde ik toch de klus afmaken.

HKZ certificering

Dinsdag 04-11-2008
Onder het mom van: “Ik ben gezond totdat het tegendeel bewezen is” ben ik de afgelopen periode naar mijn werk gegaan. Vandaag moet ik weer naar het AVL voor controle. Op mijn werk heb ik maar niet gezegd dat ik op controle moet. Ik heb gewoon mijn vrije dag omgeruild. De controle verloopt vlot en alles is goed.

Vrijdag 07-11-2008
We hebben echt vreselijk hard gewerkt de afgelopen week. Volgende week komt er 4 dagen lang iemand van de KEMA om te beoordelen of we de certificering mogen behouden. Heel spannend allemaal. Ik vind het wel erg jammer dat ik werk afgeleverd heb terwijl ik de stof nog niet helemaal beheers. Dat is niet mijn stijl. Helaas, het is even niet anders.

Op mijn werk gonst het van de geruchten en is er veel onrust onder het personeel. Er is heel veel onduidelijkheid over alle plannen en diverse collega’s hebben zich al ziek moeten melden. De fusiepartner is niet zo geliefd. Mijn advocaat heeft van de ad interim manager HRM nog steeds geen voorstel voor een contract wijziging ontvangen. Ik ontvang bericht dat de ICT afdeling mijn autorisatie voor het werken in het roosterprogramma heeft ingetrokken.

Woensdag 12-11-2008
Vandaag vieren we een bescheiden feestje. Nou ja, feestje……..was dat maar waar. Het is vandaag precies één jaar terug dat ik mijn gevecht om mijn beroep en baan officieel begonnen ben. Op 12 november 2007 had ik het eerste contact met mijn advocaat.

Donderdag 13-11-2008
Vandaag is het de 4e en tevens laatste dag dat de mijnheer van de KEMA in huis is. Het waren lange en zware dagen. De toetsing is echt heel zwaar en we moeten aan veel eisen voldoen om de certificering te behouden. Ik mocht alle dagen mee en heb ook bij de audits gezeten. Het was bijzonder leerzaam. Wat ik de afgelopen dagen heb geleerd valt volgens mij op geen enkele cursus te leren.

En dan nu het spannendste moment, het eindgesprek. We zullen worden voorgedragen voor verlenging van de certificering. Wauw, dat is geweldig en we zijn best trots. Tegelijkertijd voelt het als een overwinning ten opzichte van de fusiepartner. Wij hebben de certificering toch maar mooi weten te behouden terwijl zij nog geen certificering hebben.

De leidinggevende nr. 3 tevens regiodirecteur biedt mijn collega en mij een prachtige bos bloemen aan als dank voor het vele werk dat verzet is. Tegen mij spreekt zij haar waardering uit dat ik ondanks de moeilijke periode die ik achter de rug heb toch mijn enthousiasme heb weten te behouden en mij heb ingezet voor mijn werk. Het raakt me eigenlijk wel.

Donderdag 20-11-2008
Mijn advocaat is terug van een korte vakantie. Er zit een mailtje in mijn mailbox. Tijdens haar afwezigheid heb ik contact gehad met haar waarneemster. Ze wil even de stappen tijdens haar vakantie met mij kortsluiten.

Vrijdag 28-11-2008
Het werken op de afdeling EIK (Expertise, Innovatie en Kwaliteit) wordt iedere dag interessanter. Doe daar nog wat werk inzake de geldstroom bij en ik heb het helemaal naar mijn zin. Ik begin zo langzamerhand te denken dat het lot mij goed gezind is geweest. Er wordt serieus naar scholing gezocht en mijn nieuwe functie is een uitdaging.

Het enige wat ontbreekt is het gewijzigde contract. Op dit moment ben ik in principe akkoord met een aanpassing op mijn arbeidsovereenkomst mits daarin een aantal zekerheden worden opgenomen. Mijn advocaat heeft hier weer uitvoerig met de ad interim manager HRM over gesproken.

Woensdag 03-12-2008
De leidinggevende nr. 3 tevens regiodirecteur kan mij niet meer steunen in mijn strijd om een werkplek. De fusiepartner heeft zich niet aan de afspraken met haar gehouden, daarom is er een rechtszaak geweest. De leidinggevende nr. 3 tevens regiodirecteur is in het gelijk gesteld maar de samenwerking met de fusiepartner is echter niet meer werkbaar. Op dit moment is zij ziek of op non-actief thuis. Er is nog niets officieel bekend gemaakt maar het ziet ernaar uit dat de regiodirecteur niet meer terugkomt.

Donderdag 04-12-2008
Zoals de ad interim manager HRM eerst mij en mijn leidinggevende nr. 4 tegen elkaar probeerde uit te spelen doet hij dit nu bij mijn advocaat. Ik ontvang van haar een mail waarin staat dat er waarschijnlijk een impasse dreigt over de onderhandelingen en dat het wellicht verstandig is dat ik hierover praat met de ad interim manager HRM in het bijzijn van een neutrale derde partij, zijnde een mediator. Een impasse???

Een mediator is opgeleid om partijen nader tot elkaar te laten komen. De ad interim manager HRM is bereid een gesprek aan te gaan en verwacht van mij dat ik bereid bent om tot een compromis te komen. Als ik niet bereid ben een mediator gesprek aan te gaan of als blijkt dat dit gesprek geen zin heeft zal de ad interim manager HRM het reeds gedane voorstel handhaven en hier niet meer van afwijken.

Nou die durft wel zeg. Er is mij nog nooit schriftelijk een voorstel gedaan of een contractwijziging aangeboden. Ja, er zijn er door de ad interim manager HRM wat dingen geroepen zoals: “Je nieuwe functie wordt secretaresse scholing en opleiding of de taak functiebeschrijving kwaliteitsmedewerker bestaat niet, of je salaris indeling zal veel lager worden in deze functie of het enige wat we je kunnen bieden is een jaarcontract of het sociaal plan geldt niet voor jou want je was ziek op het moment dat het inging” en meer van dit soort onzin.

Door mij op bovenstaande manier te intimideren wordt weer tijd gewonnen om het nieuwe contract uit te stellen. En waarom? Ja, dat zou ik ook wel heel graag willen weten. Wat ik voor 99% zeker weet is dat de fusiepartner mij niet in mijn huidige functie wil hebben maar er niet omheen kan. Op dit moment kunnen ze mij zeker niet ontslaan. Als hiertoe een mogelijkheid was geweest dan hadden ze dat allang gedaan. Zelf ontslag nemen doe ik niet en het lijkt me dat dat zo ondertussen toch wel duidelijk moet zijn.

Natuurlijk ben ik het beste gebaat bij goede afspraken omtrent mijn functie maar voordat ik een mediator gesprek aanga wil ik eerst graag een voorstel op papier hebben. Zolang er niets op papier staat lijkt zo’n gesprek mij niet erg zinvol. Van mijn advocaat hoor ik dat de ad interim manager HRM bij ons werkt tot 19 december en dat hij voor deze datum alles geregeld wil hebben. Zonder  gesprek met de mediator zal alles weer van vooraf aan gaan lopen.

Wat een “gespeelde” haast ineens zeg. En dat terwijl ik hem eerder duidelijk gevraagd heb een voorstel op papier te zetten. Ook ik stel het op prijs om voor 19 december alles afgerond te hebben maar ik twijfel ten zeerste aan de welwillendheid van de fusiepartner. Met mijn advocaat spreek ik af dat we even afwachten of er een voorstel er op papier wordt gezet.

Dinsdag 09-12-2008
Ha, de ad interim manager HRM heeft weer een berichtje ontvangen van mijn advocaat. Ik sta net op het punt om te gaan lunchen als hij in de deuropening verschijnt. Ik heb van je advocaat gehoord dat je het een en ander op papier wil hebben. Ja, dat lijkt me logisch antwoord ik. Een contract is toch altijd schriftelijk? Ik kom alleen even zeggen dat het mijn aandacht heeft en dat ik vandaag of morgen naar je advocaat zal mailen. Ik heb dat al eerder gedaan maar dat is vast niet goed doorgekomen. Ik kijk hem met mijn allerliefste glimlach aan en zeg dat ik het wel afwacht. We zijn uitgepraat, ik pas mijn tas en ga lekker lunchen.

Vrijdag 12-12-2008
De ad interim manager HRM heeft zich na dinsdag niet meer laten zien. Natuurlijk ik heb nog steeds geen voorstel of gewijzigd contract ontvangen. Een beetje laag bij de grond vind ik het. Waarom kan niemand mij toch vertellen waarom! Ook moet hij voor de afdeling kwaliteit nog het een en ander aan info uitwerken, zeker vergeten of zo.

Maandag 15-12-2008
Ik ontvang bericht van mijn advocaat dat de ad interim manager HRM na de mailwisseling van 4 december niets meer heeft laten horen en dat zij hem hierover nogmaals zal aanspreken. Het verbaast mij echter niets dat mijn advocaat nog niets heeft gehoord. De ad interim manager HRM is nog geen enkele keer zijn belofte om iets op papier te zetten nagekomen en is dit volgens mij ook helemaal niet van plan. In juli 2009 loopt het sociaal plan af en ik heb het vermoeden dat de fusiepartner het probeert te rekken tot die tijd.

Ik mail haar terug en vertel dat de ad interim manager HRM mij hier dinsdag 9 december over heeft aangesproken met de belofte diezelfde of de volgende dag een reactie naar haar te sturen.

Dinsdag 16-12-2008
De ad interim manager HRM komt mijn kantoor binnen terwijl ik in een werkbespreking ben met een collega. Hij heeft wat dingen op papier gezet en vraagt mij dit papier te ondertekenen als ik het hiermee eens ben. Ik kan mijn oren en ogen niet geloven. Hoewel het eruit ziet als een kladje en er geen datum op staat heeft hij echt een voorstel op papier gezet. Ik stel nog een paar vragen over wat onduidelijkheden. Mijn collega voelt zich wat ongemakkelijk en vraagt of ze even het kantoor uit zal gaan. Nee hoor, dit mag je gerust horen zeg ik. Tegen de ad interim manager HRM zeg ik dat ik voorstel met mijn advocaat zal bespreken. De ad interim manager HRM vraagt mij om voor a.s. donderdag te reageren want dan kan alles nog voor de kerst worden afgerond. Eenmaal thuis neem ik direct contact op met mijn advocaat.

Woensdag 17-12-2008
Vandaag heb ik een functioneringsgesprek met mijn leidinggevende nr. 4. Het is een heel positief gesprek. Zij is meer dan tevreden over mijn werkhouding, inzet, zelfstandigheid, capaciteit e.d. Deze tevredenheid is wederzijds.

Ik heb aangegeven dat ik het ook over mijn contract wil hebben. Volgens de ad interim manager HRM is er geen TFO (taak functie omschrijving) voor een medewerker kwaliteit. Die wil ik toch wel graag inzien voordat ik op zijn voorstel inga. Mijn leidinggevende nr. 4 is verbaasd en zegt dat deze allang in bezit van de ad interim manager HRM is. Omdat ze de TFO ook digitaal heeft draait ze hem ter plekke voor mij uit.

Ik zit weer achter mijn pc als er mail binnenkomt. De directeur uit Purmerend doet de mededeling dat afgelopen donderdag het dienstverband van de leidinggevende nr. 3 tevens regiodirecteur met wederzijds goedvinden is verbroken. Waarom verbaast dit mij niet?

Donderdag 18-12-2008
De ad interim manager HRM komt al vroeg naar mij toe met de vraag of ik het met het voorstel eens ben zodat hij het vandaag kan afronden. Ik vertel dat ik het voorstel heb besproken met mijn advocaat en dat zij vandaag contact met hem zal opnemen. Er moeten nog enkele aanvullingen op papier komen zoals mijn salarisgarantie op basis van het sociaal plan en het feit dat ik voor 6 uur per week administratieve werkzaamheden voor de facilitaire dienst verricht.

Vanmiddag wordt er een kerstborrel gegeven en kunnen we het kerstpakket ophalen. Juist als ik mijn kantoor wil afsluiten komt de ad interim manager HRM er weer aan.

Marga, het gaat niet lukken om vanmiddag het voorstel aan te passen. Het is toch wel behoorlijk wat werk omdat ik het een en ander moet uitzoeken. Hoezo behoorlijk wat werk? Nou, ik moet nog uitzoeken in welke salarisschaal je zit en wat daarover in het sociaal plan staat en ik moet weten wat voor functie je hebt bij de facilitaire dienst. Dat duurt hooguit een paar minuten hoor, zeg ik. Eén telefoontje naar Purmerend en ze kunnen het je a la minute vertellen.

Je moet niet denken dat dat zo makkelijk is en bovendien heb ik het erg druk. Deze man haalt echt het slechtste in mij naar boven, het ene woord haalt het andere en inwendig kook ik van woede. Ik vertel hem luid en duidelijk dat hij nu eindelijk eens een keer zijn werk moet gaan doen in plaats van aan mijn bureau te komen zemelen. Hij zegt niet te begrijpen waarom ik zo boos word en dat we er toch over kunnen praten? Ik heb het je al eerder gezegd maar ik zeg het je nog één keer. Als er ergens over gepraat moet worden dan doe je dat maar via mijn advocaat en nu opgesodemieterd, mijn kantoor uit, ik wil je hier niet meer zien. Mijn dreigende blik heeft vast indruk gemaakt want als een geslagen hond druipt hij af.

Hoe heb ik toch zo dom kunnen zijn om te denken dat er nu eindelijk schot in de zaak zit. Mijn advocaat ontvangt een kort berichtje van de ad interim manager HRM: Het gaat niet meer lukken om het vanmiddag af te ronden, deels door nieuwe elementen die zijn aangedragen. Het wordt vervolgd op maandag. Nou dan wel zonder mij want op maandag heb ik mijn vaste vrije dag.

Even later komt mijn leidinggevende nr. 4 binnen. De stoom komt nog uit je oren zegt ze. Deze opmerking laat mij weer lachen. Tijd om het kerstpakket en de kerstborrel te gaan halen. Ik ben nog net op tijd voor de toespraak.

Vanavond ontvang ik via de mail een voorstel voor een contractmutatie. Natuurlijk is dit voorstel nog niet compleet. Er wordt om het sociaal plan heen gedraaid terwijl van mij verwacht wordt dat ik afzie van mijn aanspraak op mijn functie als salarisadministrateur. Of ik maar even wil tekenen.

Vrijdag 19-12-2008
Op mijn bureau zie ik een envelop liggen met daarin een nieuw voorstel van de ad interim manager HRM. Zou het er dan toch nog van komen dit jaar? Voordat ik dit voorstel zal ondertekenen moet er nog het nodige worden aangepast en verwacht ik ook zeker een handtekening van de ad interim manager HRM namens de fusiepartner. Maar goed, het begin is er. Ik stuur mijn reactie met op- en aanmerkingen weer naar mijn advocaat.

Dinsdag 23-12-2008
Een nieuwe week met nieuwe kansen. Mijn advocaat vindt mijn op- en aanmerkingen terecht. Ze heeft het voorstel aangepast en zal hier vandaag contact over opnemen met de ad interim manager HRM.

Woensdag 24-12-2008
Als ik op kantoor kom zie ik dat er een brief voor mij onder de deur doorgeschoven is. Jawel hoor, eindelijk heeft de ad interim manager HRM het licht gezien en is het voorstel conform de afspraken aangepast. Het is netjes in tweevoud op briefpapier uitgeprint en alvast ondertekend door de ad interim manager HRM himself.

Het enige wat nu nog rest is mijn handtekening en dan kan de aanvulling op mijn contract opgesteld worden. Ik neem het voorstel toch maar eerst mee naar huis om het daar rustig en zorgvuldig door te nemen.

Zondag 28-12-2008
De kerstdagen zijn om dus is het weer tijd om het probleem “Marga en haar werk” weer op te pakken. Ik stuur mijn advocaat het getekende exemplaar van het voorstel via de mail toe. Zij kan dan alvast doorgeven dat men mijn contract op kan stellen. Zelf heb ik vakantie tot 7 januari. Door het zetten van mijn handtekening onder het voorstel heb ik ermee ingestemd dat ik van mijn aanspraak op mijn baan als salarisadministrateur af zie. Nu maar hopen dat de fusiepartner zich ook aan de afspraken houdt en mij de aanvulling op mijn contract op korte termijn zal toesturen. Later zal blijken dat ze zich wederom niet aan de afspraken houden.

Woensdag 07-01-2009
Op dezelfde manier waarop ik het getekende voorstel op mijn contract ontvangen heb krijgt de ad interim manager HRM deze, nu ook door mij ondertekend weer terug. Ik schuif de envelop vlak voordat hij binnenkomt onder de deur van zijn kantoor door. Ik zie nog net hoe hij de envelop oppakt haha. Nu maar afwachten wanneer ik de aanvulling op mijn contract ontvang.

Donderdag 08-01-2009
Het is wel opmerkelijk dat ik vandaag een vraag heb gekregen over mijn werkzaamheden inzake de geldstroom. Ik mag daar gemiddeld 6 uur per week aan besteden en men vraagt zich af of dat niet wat veel is. Raar dat die vraag nu pas gesteld wordt. De concept begroting voor 2009 is namelijk in 2008 al vastgesteld.

Maandag 12-01-2009
Ik heb van de ad interim manager HRM geen reactie gekregen op de ontvangst van het getekende voorstel en ik weet niet op welke termijn ik de officiële aanvulling op mijn contract kan verwachten. Ik mail dit ter herinnering naar mijn advocaat.

Woensdag 14-01-2009
Mijn leidinggevende nr 4 loopt even binnen en geeft mij het verslag van mijn functioneringsgesprek. Voor mij was het de allereerste keer in 16 jaar dat ik een functioneringsgesprek heb gehad en ik ben dan ook razend nieuwsgierig naar hetgeen wat op papier staat. Mijn inzet is beloond. Het is een super positief en goed verslag. Ik ben zo blij als een klein kind met een goed rapport.

Vrijdag 23-01-2008
Er is weer even aan Marga gedacht. Een collega komt mij vragen om mee te kijken naar de opgenomen vakantie uren in 2007 en het restant vakantie uren uit 2006. De fusiepartner heeft hierom gevraagd. Ik weet echt niet uit mijn hoofd wanneer en hoeveel uren ik nog over c.q. opgenomen heb maar zal het thuis nakijken. De uren die in het systeem van de fusiepartner staan kloppen bij lange na niet, dat had ik zelf al eerder geconstateerd.

De oude vakantie uren van zolang terug zijn in 2 gevallen belangrijk.
1. Na een herstelmelding van een langdurig zieke werknemer.
2. Bij ontslag van een langdurig zieke werknemer.
Je bent langdurig ziek als je langer dan een half jaar ziek bent. Ik zal uitleggen waarom de vakantie uren uit het verleden belangrijk zijn.

Tijdens ziekte bouw je alleen vakantie rechten op over het laatste half jaar van de ziekte. (over enkele jaren wordt dit recht gewijzigd en is dan niet meer van toepassing) Als je nog oude vakantierechten hebt staan moeten deze herrekend worden tot aan de eerste ziektedag. Dit is een vrij ingewikkelde berekening die teruggaat naar de dag voor je eerste ziektedag. Vaak valt deze dag in een voorgaand jaar.

Omdat de vakantie uren aan het begin van een jaar toegekend worden zal je over de berekening van dat voorgaande jaar vaak uren moeten inleveren. Ook moet er rekening gehouden worden met de gewerkte uren in de ziekteperiode. Hier zijn ook weer regels voor waarin beschreven staat wanneer je nu wel vakantie uren opbouwt en wanneer niet.

Of ik gezien deze actie ervan uit moet gaan dat er nu ook gewerkt wordt aan de aanvulling op mijn contract weet ik niet. Het één staat los van het ander. Met mijn advocaat heb ik afgesproken dat ik haar een berichtje zal sturen als ik de aanvulling op mijn contract dit weekeind nog niet heb ontvangen.

Let op als je in de WIA terecht komt en ontslagen wordt. Bij ontslag moet het restant vakantie uren van voordat je ziek geworden bent plus de opbouw van het laatste halfjaar van je ziekte uitbetaald worden. Voor de berekening moet het uurloon van dit moment genomen worden verhoogd met 8% vakantiebijslag. Vraag hierom bij je werkgever. Sommige werkgevers willen nog wel eens vergeten om deze vakantie uren uit te betalen, laat staan de vakantie bijslag over deze uren.

Woensdag 28-01-09
Zo af en toe komt de bedrijfsarts langs om te vragen of mijn contract inmiddels in orde is. Zo ook vandaag. Nee, natuurlijk niet is mijn antwoord.

Vandaag is de laatste werkdag van de ad interim manager HRM. Hij heeft zich niet aan zijn afspraak gehouden en ik heb dan ook nog steeds geen aanvulling op mijn contract ontvangen. Mijn advocaat heeft hem er nog op aangesproken maar helaas zonder succes. Voordat hij het pand verlaat komt hij mijn kantoor binnen: Ik heb alles overgedragen hoor dus het loopt nog. Ik zeg oké en ga verder met mijn werk.

Vrijdag 30-01-2009
De eerste maand van het nieuwe jaar zit erop. Wat de gezondheid betreft gaat het heel goed maar wat het werk betreft………ach dat laat nog wel te wensen over, er is mij teveel onzekerheid. Ik hoorde afgelopen week dat er binnen het management inmiddels een discussie aan de gang is of het wenselijk is dat we doorgaan met het HKZ kwaliteitssysteem van de KEMA of dat het kwaliteitssysteem in een ander jasje gegoten wordt. De fusiepartner is nog niet gecertificeerd maar ze denken wel na over een kwaliteiten-systeem. Ze willen sowieso op alle locaties hetzelfde systeem hebben.

Er is besloten dat op dit moment alles op alles gezet moet worden om de certificering te behouden. Mijn leidinggevende nr. 4 is met zwangerschapsverlof dus ik mag de kar trekken. Begin april komt de meneer van de KEMA voorlopig voor de laatste keer. Als alles goedgekeurd is behouden we de certificering weer voor 3 jaar. Daarna zal de discussie over het “hoe nu verder” in het MT opgepakt gaan worden. Wat voor gevolgen dat voor mij heeft kan ik nog niet inschatten maar erg motiverend is het niet.

Ziek tijdens ziekte

Woensdag 11-02-2009
En dan is het februari. Het hoofd arbeidszaken uit Purmerend komt de taken van de ad interim manager HRM overnemen. Ze vraagt of ik even langskom. De ad interim manager HRM heeft alles overgedragen. Inclusief het getekende voorstel met afspraken over mijn contractmutatie. Het hoofd arbeidszaken komt heel vriendelijk en betrouwbaar op mij over.

Rustig legt ze mij uit dat ze op dit moment nog geen nieuw contract voor mij kan maken. De reden hiervoor is dat de taak/functie omschrijving nog niet ondertekend is door de daarvoor bevoegde personen. Het is nog niet duidelijk wanneer dit wel het geval zal zijn. Hoe verzinnen ze het weer, knap hoor. Ondanks de getekende afspraken met de ad interim manager HRM zal ik geen aanvulling op mijn bestaande contract krijgen maar een geheel nieuw contract.

Dat leg ik tegen die tijd maar bij de advocaat neer. Het hoofd arbeidszaken van de PSA uit Purmerend zegt dat ze al een notitie naar mijn advocaat heeft gestuurd. Als ik een week later overleg met mijn advocaat heb blijkt ook dit weer eens gelogen te zijn. Mijn advocaat heeft absoluut niets van haar gehoord. Formeel is het volgens mijn advocaat niet perse nodig een aanvulling op mijn bestaande contract te ontvangen. Dit omdat de afgesproken contractmutaties inmiddels door beide partijen getekend zijn en er in de praktijk al naar gewerkt wordt.

Verder ontvang ik vandaag de herrekende vakantie-uren. Uiteraard ga ik dit meteen narekenen. Bah, wat is dat toch een vervelend werkje. In de berekening staat dat er volgens CAO, artikel 6.1.3, drie ziektedagen naar rato zijn ingehouden. In mijn geval komt dat neer op 20,4 vakantie uren.

Helaas was ik tijdens mijn ziekteperiode ziek en heb ik niet eens de energie gehad om zelfs maar één dagje uit te gaan, laat staan op vakantie. Het zit me niet lekker en de rest van de dag blijf ik er maar aan denken. Wat moet ik doen? Zal ik het maar laten zitten of toch maar navragen? Twintig uur is best wel veel. Ik moet er maar vanuit gaan dat dit per ongeluk is gegaan en mag toch hopen dat dit geen standaard procedure is. Ik heb hoofdpijn en zal blij zijn als deze dag om is.

Donderdag 12-02-2009
Het stempel “Die is een beetje vervelend” heb ik al dus besluit ik om toch maar na te vragen hoe het met de vakantie-uren zit. Ik stuur een mailtje naar het hoofd personeels- en salarisadministratie van de fusiepartner en vraag of ze mij kan uitleggen waarom er 20,4 vakantie-uren worden afgetrokken.

Ik ontvang snel antwoord. Dit maakt deel uit van de standaard herberekening en komt uit de oude CAO V&V. Er wordt wel per persoon gekeken of het van toepassing is. Het wordt uitgezocht en dan hoor ik het nog.

Dinsdag 17-02-2009
Ik ontvang mail van het hoofd arbeidszaken van de PSA uit Purmerend. Hierin staat onder andere dat er gedurende de hele periode van mijn ziekte in totaal 9,5 uur is afgeschreven. Daar ben ik het mee eens omdat ik tussendoor gewerkt heb en een paar keer wat uurtjes heb opgenomen. Verder schrijft ze dat het bedoelde CAO artikel altijd meegenomen wordt bij de herberekeningen. Er wordt gekeken of de werknemer in de ziekteperiode “normaal gesproken” vakantieverlof zou hebben opgenomen en als dat het geval is, wordt de aftrek toegepast. Bij het opstellen van de procedure voor de herberekening wordt dit als standaard gezien.

CAO V&V 2006/2007 blz.31 artikel 6.1.3 of Burgerlijk Wetboek afdeling 3.

Als salarisadministrateur weet ik dat er altijd gekeken moet worden naar het bedoelde CAO artikel. Alleen de wijze waarop dit toegepast moet worden is anders dan hierboven beschreven. Wie ziek is, hoeft daarvoor geen vakantiedagen in te leveren. Wie ziek is en met toestemming van de bedrijfsarts op vakantie gaat kan daarvoor maximaal 3 dagen naar rato van het dienst- verband aan vakantie-uren moeten inleveren. Dit moet dan vooraf besproken zijn. Tijdens ziekte blijf je vakantie-uren opbouwen maar let op: Als je langer dan een half jaar ziek bent, bouw je alleen over het laatste half jaar van je ziekte vakantie-uren op. Over de ziekteperiode daarvoor bouw je niets op. Dit is ook de reden waarom de vakantie-uren pas herrekend kunnen worden op het moment dat je hersteld bent.

In mijn geval is het niet terecht dat er vakantie-uren worden afgeschreven omdat ik tijdens mijn ziekte geen vakantie genoten heb.
In 2006 ben ik op vakantie geweest voordat ik ziek werd. Ik heb hiervoor vakantie-uren opgenomen.
In 2007 kon ik niet op vakantie i.v.m. ziekte. Ik heb in deze periode ook geen vakantie-uren opgebouwd.
In 2008 ben ik op vakantie geweest nadat ik hersteld was. Ook hier heb ik vakantie-uren voor opgenomen.
Ik waag er nog een mailtje aan en vraag of het hoofd arbeidszaken van de PSA uit Purmerend er toch nog een keer naar wil kijken.

Donderdag 19-02-2008
De post. Er zit een dik pakket van de KEMA tussen. Snel maak ik hem open. Jawel hoor, we hebben het weer gehaald. Het nieuwe certificaat van het HKZ is binnen en is geldig tot 2012. Dat hebben we toch maar mooi voor elkaar gebokst met z’n allen. We mogen weer trots zijn.

Dinsdag 24-02-2009
Een nieuwe week met nieuwe kansen. Mijn oude collega salarisadministrateur heeft een mail gestuurd naar mijn ad interim leidinggevende nr. 5. Hierin schrijft hij dat er nog een keer naar de vakantie-uren gekeken is en dat er “in principe” juist is gehandeld. Mocht ik het er niet mee eens zijn dan moet ik het maar met arbeidszaken opnemen zodat zij een besluit kunnen nemen. Raar, hij weet wel beter. En wat betekent “in principe”? Zegt hij nu dat er juist is gehandeld of zegt hij nu dat er onjuist is gehandeld? Wat een lafbek, hij durft vast de confrontatie met mij niet aan. In mijn tijd hebben we nog nooit iemand bewust belazerd.

Ik heb dus nog steeds geen antwoord op mijn vraag waarom er in tegenstelling tot wat er in het cao staat vakantie-uren afgeschreven zijn terwijl ik in mijn ziekteperiode niet op vakantie ben geweest. Mijn ad interim leidinggevende nr. 5 kan mij dit ook niet uitleggen en zal nogmaals om uitleg vragen. Ik denk er even over en zeg dat het me meer om het principe gaat dan om die uren. Ik vraag mij af of ik het niet beter kan laten zitten omdat ik bang ben dat mijn ontslag op deze manier steeds dichterbij komt. Maar ze wil zelf ook weten hoe het nu zit en belooft mij om een uiterst vriendelijke mail te sturen.

Ondertussen wordt er op de afdeling HRM hard gewerkt. Ik sta net bij de printer cq kopieerapparaat te wachten op een aantal kopieën als er toevallig iets uit de printer komt rollen. Het is een verkorte re-integratie procedure aangevuld met de administratieve werkwijze en een print screen van het invulscherm. Is dit het lot? Ik kan het niet nalaten om het even door te lezen. De procedure zoals beschreven in dit document wijkt behoorlijk af van wet en regelgeving.

Er is een reactie binnen op de vraag van mijn ad interim leidinggevende nr. 5: “De regeling wordt door PSA altijd toegepast. In de praktijk zien wij nooit toestemming van de arts, zo die al gevraagd wordt. Nogmaals, wij gaan er bij het uitvoeren van het beleid van uit dat het aannemelijk is dat een werknemer in een periode van langdurige ziekte normaal gesproken toch wel minimaal 3 dagen vakantie zou hebben opgenomen, of ze nu wel of niet daadwerkelijk voor een vakantie hun huis uit gaan. Bij korter dan 1 jaar wordt er wel gekeken of in dat jaar al vakantiedagen gebruikt zijn en als dat het geval is wordt in sommige gevallen de korting wel eens geschrapt, maar nogmaals: de bedrijfsregel is dat we in de standaard herberekeningen uitgaan van wel korting.

Hoewel het bovenstaande redelijk lijkt is dit niet zo. Deze discussie is op hoog niveau al lang gevoerd en de werkgever moet nu eenmaal wet en regelgeving naleven. Eigen regels toepassen is niet toegestaan in dit geval. Ik vind dat dit niet kan en neem mij voor om deze procedure voor te leggen aan de bond en hun oordeel af te wachten.

Deze maand staat mijn jaarlijkse periodieke salarisverhoging op de kalender. Volgens het sociaal plan en de vastgelegde bevestiging van de ad interim manager HRM heb ik hier recht op. Ik wacht met spanning mijn salarisstrook af.

Maandag 09-03-2009
Ik heb nog eens goed nagedacht over het verzuimbeleid dat de fusiepartner toepast. Er wordt geen rekening gehouden met wet en regelgeving en er wordt een eigen beleid gevolgd. Iedereen verschuilt zich telkens weer achter dit beleid. Maar als ik vraag om het beleid in te zien dan weet men ineens van niets meer.

Ik wil het er toch niet bij laten zitten. Ik leg vandaag de situatie voor aan de bond en zij bevestigen dat mijn zienswijze juist is. Ik krijg een zaakwaarnemer toegewezen en mij wordt verzocht om het een en ander op papier te zetten. Dit kan ik helaas niet doen want ik wil mijn baan behouden.

Dinsdag 10-03-2009
Het hoofd arbeidszaken van de PSA uit Purmerend is vandaag in Alkmaar aan het werk. Voordat ik verdere stappen met betrekking tot de onterecht afgeschreven vakantie/verlof uren onderneem loop ik even bij haar naar binnen. Wil je voor mij de ziek- en herstelmelding procedure uitdraaien? Ik heb een meningsverschil met het hoofd salarisadministratie en dat wil ik even nalezen. Euh, dat is een beetje moeilijk. In verband met de fusie zijn we de procedure aan het herschrijven. Staat de procedure niet in jullie handboek HRM? Ik vertel dat de procedure daar inderdaad wel in staat maar dat er in de praktijk niet volgens deze procedure maar volgens het eigen beleid van de fusiepartner gewerkt wordt.

Na een korte conversatie geeft ze toe dat er inderdaad alleen vakantie/verlof uren mogen worden afgeschreven als je op vakantie gaat met toestemming van de bedrijfsarts. Ik vraag haar of ze dit wil bespreken met het hoofd van de salarisadministratie. Dit wil ze wel maar met de toevoeging; als ik het niet vergeet hoor want het is zo druk.

Ik stap weer achter mijn bureau. Om er zeker van te zijn dat het niet vergeten wordt besluit ik als geheugensteuntje een mailtje naar de beide dames te typen. In deze mail spreek ik de verwachting uit dat ze de onterechte afschrijving binnen 14 dagen zullen terugdraaien. Ik begin er aardigheid in te krijgen en hoef niet lang op een reactie te wachten. Het hoofd van de salarisadministratie belt het hoofd arbeidszaken. De deur wordt gesloten en ik hoor niets meer.

Even later komt het hoofd arbeidszaken mij vertellen dat ze de mail nogal onvriendelijk vindt en dat het erop lijkt alsof ik het hoofd salarisadministratie sommeer om iets te doen en dat kan natuurlijk niet. Jawel hoor zeg ik. Binnen 14 dagen moet het gecorrigeerd zijn, punt. Hier is geen discussie meer over mogelijk. En dat de mail onvriendelijk over komt is precies de bedoeling en ik hoop dat de boodschap duidelijk is.

Toch vindt ze dat ik haar meer tijd moet geven om het een en ander uit te zoeken. Ik spreek dit tegen. Hoeveel tijd heb je nodig dan? Op 5 augustus 2008 heb ik mijzelf hersteld gemeld, het is nu maart 2009 dat lijkt me tijd genoeg. Er zijn reeds verschillende mailtjes heen en weer gegaan. Dit terwijl jullie echt wel weten dat de bij mij toegepaste re-integratieprocedure van geen kant deugt.

Toch vindt ze dat ik het nog even de tijd moet geven. Ik raak nu toch echt lichtelijk geïrriteerd. Wat nu tijd? Is 8 maanden niet genoeg? Als jouw personeel zoveel tijd nodig heeft om dit uit te zoeken dan mag je toch wel eens ernstig aan hun capaciteiten gaan twijfelen. Ik krijg geen reactie. Van nature ben ik niet iemand die de zaken hard speelt maar nu kan ik gewoon niet anders.

We spreken beiden uit dat we graag zien dat als er iets is dat dit uitgesproken wordt, dus het kan nog leuk worden. Om het gesprek toch nog een positieve draai te geven krijg ik de complimenten over de manier waarop ik de revisie en toelichting hierop verspreid heb. We praten nog even over mijn nieuwe functie en ik vertel dat ik het tegen verwachting in erg leuk vind. Zo gaan we toch nog op een ontspannen manier uit elkaar maar weten we wel wat we aan elkaar hebben.

Kijk, dat vind ik nu professioneel handelen zoals je van iemand in die positie mag verwachten. We hebben uitgesproken wat ons dwars zit en kunnen nog steeds samen door één deur.

Woensdag 25-03-2009
Wat me vandaag toch is overkomen……….. het is bijna niet te geloven. Mijn salarisstrook is binnen en vol verwachting maak ik de envelop open. Op grond van het sociaal plan heb ik salarisgarantie en behoud ik het recht op mijn jaarlijkse periodieke verhoging. In het voorstel over de aanvulling op mijn contract heb ik dit voor de zekerheid ook laten vastleggen. Ik moet 2 keer kijken, maar het is echt waar. Mijn jaarlijkse periodieke verhoging per 1 maart is toegepast. Dat is verrassend en boven alle verwachtingen.

Donderdag 26-03-2009
Zo verrast als ik gisteren was, zo teleurgesteld ben ik vandaag. Na een gesprek met het hoofd arbeidszaken heb ik op 10 maart het hoofd salarisadministratie gevraagd om mijn ten onrechte afgeschreven vakantie/verlof uren te (laten) corrigeren. Tot op vandaag is er niets gecorrigeerd. Ik klim nog één keer in de pen en doe mijn uiterste best om een nog enigszins vriendelijk mailtje te schrijven.

Dinsdag 07-04-2009
Na een goede uitslag in het AVL kom ik na de middag op mijn werk aan. Ik lees zoals altijd eerst mijn mail en ben blij verrast. Er is mail van het hoofd van de personeel- en salarisadministratie van de fusiepartner: “In opdracht van het hoofd van arbeidszaken is de standaard CAO-correctie uit de berekening verwijderd. Bijgaand de herziene berekening”. Pffffffffff, was dat nou zo moeilijk? Mijn dag kan niet meer stuk, een dubbele overwinning vandaag.

Woensdag 08-04-2009
Het is in het begin van de middag als er iemand naar mij toe komt. Wil jij een lekkere vette roddel horen? Nou daar ben ik wel voor in. Het schijnt dat de ad interim manager HRM hier weer komt werken. Nu in de plaats van mijn leiding- gevende nr. 3 tevens regiodirecteur. Hij gaat het management aansturen. Ik moet er wel om lachen. Dat kan toch niet, zouden ze dat echt doen? Ja, blijkbaar wel. Nou het zal mij benieuwen wanneer en met wie hij zijn eerste woordenwisseling krijgt.

Zou de trukendoos nu eindelijk leeg zijn? Voor één ding ben ik nog steeds bang en dat is de laatste grote truc die nog in de doos zit. Ik hoop maar dat me dat bespaard blijft en dat de fusiepartner zo sportief is om mij mijn baan te laten behouden.

Dinsdag 21-04-2009
Ik moet een mailtje van mijn advocaat gaan beantwoorden. Ze vraagt hoe de zaken ervoor staan en of ze mijn zaak kan afsluiten. Moeilijk hoor. Een nieuw contract heb ik nog steeds niet en als je het mij vraagt komt dat er ook niet. Ik heb nog steeds mijn twijfels over mijn werk als kwaliteitsmedewerker. Mijn formatieplaats staat nog steeds op “sociaal plan” en mijn functie is nog steeds “salarisadministrateur vervallen”.

Ik durf met zekerheid te zeggen dat het de bedoeling moet zijn geweest om de afdeling kwaliteit in Alkmaar dood te laten bloeden nu de manager van bureau EIK met zwangerschapsverlof is. Ware het niet dat ik nu onbedoeld op deze afdeling zit. (lol)

Er is totaal geen communicatie richting mij als medewerker van bureau kwaliteit. Nieuwe procedures worden ingevoerd zonder ook maar enig overleg. Op deze manier is het moeilijk om de kwaliteitsboeken up to date te houden. Van de beloofde samenwerking is nog niets terecht gekomen. Eind vorig jaar is er door veel mensen werk en tijd gestoken in het actualiseren van het zorgdossier. Bij toeval zie ik een nieuw zorgdossier liggen. Baf, zonder enig overleg krijgen we te horen dat dit nieuwe zorgdossier gebruikt moet worden en dat het oude dossier vanaf nu verleden tijd is. Mijn ad interim leidinggevende nr. 5 krijgt de opdracht om een handleiding schrijven en dit dossier te introduceren in onze instelling.

Woensdag 22-04-2009
Ik kom de bedrijfsarts tegen en zeg hem vriendelijk gedag. Hij begint een praatje. Ik ben hier voor het laatst vandaag. Oh ja? Ik ben erg verbaasd. Hoe kan dat nou zo midden in het jaar? Jullie gaan terug naar het voorgaande ziekteverzuim bureau en ik kan vertrekken. Eerst is de directrice weggewerkt en nu ben ik aan de beurt.

Hij is duidelijk behoorlijk ontstemd en heeft in zijn hand een doosje chocolade. Wat hebben we toch een fijne baas hè, zeg ik. Netjes bedank ik hem voor zijn diensten en we lopen allebei weer door. In het roddelcircuit hoor ik dat de samenwerking van de fusiepartner met de bedrijfsarts niet zo geweldig was. Hoe zou dat nu kunnen? Dacht hij soms teveel met de arbeidsongeschikte medewerker mee? Hij hoeft in ieder geval niet op een afscheidsbloemetje te rekenen vandaag.

Corruptie

Voordat ik met mijn verhaal begin zal ik eerst een korte uitleg geven over één van de vele betekenissen van het woord corruptie:

Corruptie is het symptoom van een slechte economische situatie, een slechte regering of een slecht ondernemingsbeleid. Het gaat ten koste van de arme of eerlijke mensen en is gunstig voor criminelen. Het beschadigt een van de fundamenten van de democratie en de openbare orde, namelijk dat iedereen dezelfde rechten heeft. Corruptie leidt tot privileges aan degene die betaalt en onthoudt deze aan degene die niet betaalt.
bron: Wikipedia

In dit deel beschrijf ik uitvoerig hoe mijn werkgever de kosten van het ziekteverzuim laag houdt over de rug van de medewerker.


Dinsdag 27-04-2009
Afgelopen maandag heeft de HRM adviseur een mailing verstuurd. Alle medewerkers van de locatie Alkmaar hebben via de post een brief ontvangen. In deze brief wordt bekend gemaakt dat we een nieuwe bedrijfsarts hebben. Tevens is de verkorte versie van een nieuw ziekteverzuimprotocol toegevoegd. Dit nieuwe protocol gaat in op 4 mei 2009 staat er in de brief.

Al met al is dit een document van 4 a4’tjes vol met geschreven tekst wat op de mat ligt. Ik kan me niet voorstellen dat er veel personeelsleden zijn die dit überhaupt gaan lezen, laat staan begrijpen.

Het nieuwe ziekteverzuimprotocol wijkt af van het bestaande ziekteverzuimbeleid. In de inleiding van “het ziekteverzuimprotocol in het kort” staat het volgende: De complete tekst van het ziekteverzuimprotocol is beschikbaar bij uw direct leidinggevende of de afdeling HRM. Nou dat ga ik zeker inzien.

Nog voordat ik een letter gelezen heb vraag ik me af of de OR al op de hoogte is van dit protocol en of het protocol ook daadwerkelijk is goedgekeurd door het Management Team. Ook moet dit protocol nog worden opgenomen in het kwaliteitssysteem. Nou, eerst maar eens rustig lezen voordat ik begin te blazen. Helaas, mijn gevoel heeft weer gelijk.

Ik ben met stomheid geslagen als ik het stukje over ORT bij ziekte lees. Het ziekengeld ORT wordt niet meer automatisch uitbetaald bij ziekte. Als de zieke werknemer denkt dat hij inkomen mist dan kan hij een verzoek indienen ter compensatie van gederfd inkomen. Dit verzoek wordt dan beoordeeld en er wordt per geval bekeken of je recht op ziekengeld ORT hebt.

Heeft de fusiepartner echt zo weinig met hun personeel op dat ze de zieke medewerkers willens en wetens belazeren? Ook een zieke medewerker moet toch te allen tijde kunnen vertrouwen op de integriteit van zijn werkgever? Of geloof ik nog steeds in sprookjes?

Lieve mensen laat je niets wijs maken. De uitbetaalde ORT behoort tot het loon en bij ziekte dient de gemiddelde ORT vanaf de 1e ziektedag gewoon te worden doorbetaald in de vorm van ziekengeld ORT. Hetzelfde geldt voor het structureel meer uren werken dan in je contract staat. Dit moet bij ziekte gewoon doorbetaald worden als ziekengeld meerwerk.

Als je in de afgelopen periode ziek bent geweest kun je het achterstallige loon alsnog vorderen maar ik denk dat als je niet precies weet wat je recht is dat je daar hulp voor nodig hebt van de bond of een advocaat. Ik verwacht dat je anders overbluft zal worden met aannemelijke verhalen en alsnog niets ontvangt. Je kunt zelf uitrekenen om hoeveel geld het gaat. Alle ORT die je de laatste 6 maanden voordat je ziek werd hebt verdiend moet je bij elkaar optellen. Het totaal bedrag deel je door 6 en je hebt het bedrag wat maandelijks aan ziekengeld ORT betaald moet worden. Geen cent meer maar ook geen cent minder. Ben je 1 of enkele dagen ziek dan dient het ziekengeld per dag berekend te worden.

Gevolgen als deze toeslagen niet doorbetaald worden:
1. Tijdens je ziekteperiode minder inkomsten
2. Een lagere pensioenopbouw
3. Lagere vakantietoeslag
4. Lagere eindejaarsuitkering
3. Bij een volgende ziekmelding (binnen enkele maanden) minder inkomsten en bij een daaropvolgende uitkering zal deze ook lager zijn.

Helaas ben ik door mijn ziekte niet in de positie om mijn vaste dienstverband op te zeggen en te solliciteren bij een andere werkgever maar ik schaam me dat ik nog bij deze organisatie werk en maak me hier erg druk om. Eigenlijk vind ik het beleid een directe belediging aan mijn adres en mijn beroep van salarisadministrateur.

Als ik later ook dit verhaal weer aan Stefan vertel krijg ik de volgende reactie: Mamma, het lijkt wel of je in dienst bent bij de maffia.
Potverdorie, het ging net weer wat beter met die onregelmatige hartslag van mij maar vanavond is deze weer helemaal van slag. Het is toch een schande dat het personeel op deze manier doelbewust misleid wordt.

Woensdag 28-04-2009
Ik heb slecht geslapen vannacht. Het maalde maar door in mijn hoofd. Ik werd om 4.00 uur wakker met een hartslag die zo hoog was dat het zeer deed. Ik zeg tegen mezelf dat ik afstand moet nemen want de fusiepartner bezorgt me nog een hartaanval als het zo door gaat en dat is het me niet waard. Ik weeg de voor en tegens tegen elkaar af en besluit er morgen met mijn ad interim leidinggevende nr. 5 over te praten. Als administratief personeel ontvang ik nooit ORT of meerwerk maar dat betekent niet dat ik niet voor de collega’s in zorg op moet komen. Ik kan toch niet zomaar niets doen terwijl mijn collega’s in de zorg straks de dupe worden?

Donderdag 29-04-2009
Ik word op mijn schouder getikt door mijn “oud” collega’s. Kunnen we hier koffie krijgen grapt 1 van de 3. Terloops vraag ik aan mijn collega salarisadministrateur of hij ook de brief met het verzuimprotocol heeft ontvangen. Nee hoor, zegt hij lachend, voor ons geldt deze procedure al. Hier zakt mijn broek van af. Ze moeten alle drie lachen omdat mijn gezicht boekdelen spreekt maar ik zie de lol er niet van in. Ik zeg maar niets meer.

Ik heb toevallig een afspraak staan met mijn ad interim leidinggevende nr. 5 om te kijken hoe we het hoofd arbeidszaken van de fusiepartner kunnen ondersteunen. Om de certificering te behouden moeten de nieuwe en oude procedures samengevoegd worden. Hier is een plan voor geschreven. Ik vertel haar over de afgelopen nacht en dat ik absoluut niet meewerk aan het implementeren van procedures waarvan ik weet dat ze niet aan wet en regelgeving voldoen.

Ze is verbaasd. Ik ben er vanuit gegaan dat het nieuwe ziekteverzuim protocol wel zal kloppen, zegt zij. Eerlijk gezegd heb ik het niet eens gelezen! Het verkorte protocol telt 3 bladzijden en volgens mij is er niemand in de zorg die dit protocol helemaal gaat doorlezen en dan ook nog eens kan aangeven of dit aan wet en regelgeving voldoet. Alleen het woord “ziekteverzuimprotocol” wekt volgens mij al desinteresse op bij de meeste mensen.

Ik wijs haar op de tekst van de brief en na verificatie besluit zij dat ze uitleg gaat vragen en dat de onderste steen boven moet komen. Desnoods breng ik het in in de eerstvolgende MT vergadering zegt ze.

Ondertussen bel ik weer met de bond om hun oordeel te vragen. Ze willen heel graag dat ik het volledige ziekteverzuimprotocol opstuur zodat zij dit kunnen beoordelen en in overleg kunnen gaan met de OR. Het schijnt zo te zijn dat het nieuwe protocol goedgekeurd moet zijn door de OR. Ik zeg weer dat ik dit echt niet niet kan doen omdat ik dan officieel klokkenluider ben. Ik sta met de rug tegen de muur en ik kan geen risico nemen dat ik mijn baan zal verliezen. Ze dringen nog wat aan en ik beloof er nog even over na te denken.

Het moraal …..

Ik kan niet tegen onrecht en met die mentaliteit is het achteraf een zegen dat de fusiepartner mij niet wilde plaatsen als salarisadministrateur op de afdeling PSA.

Mijn nieuwe functie in Alkmaar is in de praktijk een feit. Door dat éne woordje KANKER ben ik mijn beroep als salaris administrateur kwijtgeraakt maar…….. de strijd om een leuke en interessante functie in Alkmaar is in de praktijk al gewonnen. Van Leo moet ik hier nog aan toevoegen dat ik dit gewin enkel en alleen te danken heb aan mijn eigen volharding.

Ik heb heel erg mijn best gedaan om alle perikelen met de fusiepartner en mijn inzet in mijn nieuwe functie van elkaar te scheiden. Dat is niet makkelijk geweest. Zelfs nu heb ik nog steeds het gevoel dat dit niet het einde van mijn gevecht zal zijn. In juli loopt het sociaal plan af.

Naast alle ellende heb ik wel heel veel van dat éne woordje KANKER geleerd. Het is in zijn volledige omvang een waardevolle les geweest welke van grote invloed is op mijn vertrouwen, intuïtie en levenswijsheid.

Ik merk wel dat ik door alle gebeurtenissen erg bitter geworden ben. Ook ben ik erg cynisch als ik over de fusiepartner of over werkgevers in het algemeen praat. Dat moet veranderen. Ik heb een nieuwe leuke functie in Alkmaar en ik hoef niet iedere dag naar Purmerend heen en weer. Wat de toekomst brengt dat zien we dan wel weer.

Ik moet erop vertrouwen dat het wel goed komt. Het is tijd om de innerlijke negativiteit te laten varen en de positiviteit binnen te laten. En zo eindigt dit deel van mijn verhaal voorlopig met een open eind.

EINDE HOOFDSTUK 2
klik hier om verder te gaan naar hoofdstuk 3: desillusie