-2021-

Mijn laatste update was in 2020. Blij kon ik toen melden dat ik op 10 maart de laatste afspraak in het AVL had gehad en ik mijzelf als genezen mocht beschouwen. Eind juni van dat jaar kreeg ik last van een zeer plekje op de tong. Het ziet een beetje rood en is al langere tijd gevoelig. Dit keer zit het aan de linkerkant van de tong op het deel wat nog niet eerder behandeld is

4 juli 2020
Het plekje bloedt bij aanraking met de nagel en heeft een klein wit randje achter. Voor nu vind ik het nog niet verontrustend maar toch schrijf ik het even op. Gewoon voor de zekerheid om in de gaten te houden vanaf wanneer ik er last van heb en om te zien of het groter wordt. Ik kan me niet meer precies de pijn herinneren die ik de vorige keren ervoer. Ook is het zo dat de artsen de ontwikkeling van zo’n plekje altijd eerst even willen aanzien, waardoor ik niet het idee heb dat ik meteen naar het AVL moet rennen.

Ik sta op scherp en hou het goed in de gaten. Vorig jaar vertelde lotgenoot Tessa dat de kanker na 11 jaar weer terug was. Gelukkig geen uitzaaiingen en opnieuw succesvol behandeld. Nu een jaar later is de kanker weer terug. Geen behandeling meer mogelijk en overleden in september. Waarmee ik maar wil zeggen dat de term ‘genezen’ wel heel betrekkelijk is en dat je moet blijven opletten. We zijn bijna 10 dagen verder en er zit geen vooruitgang in.

Ik merk dat het mijn humeur begint te beïnvloeden. Bovendien krijg ik weer een onbedwingbare lust naar voedsel en eet alles wat ik op kan. Ik kan nergens anders meer aan denken en na een slapeloze nacht besluiten we toch het AVL te bellen. In verband met corona kun je niet zomaar naar het spreekuur dus heb ik morgen eerst een telefonisch consult met mijn behandelend arts. Hij besluit mij te laten komen om de plek zelf te kunnen beoordelen.

16 juli
Vandaag heb ik dus een afspraak bij de oncologieverpleegkundige. Mijn voorgeschiedenis wordt uitgebreid besproken en mijn tong en keel met uiterste precisie onderzocht. Ze besluit de specialist te vragen om mee te kijken. Deze concludeert ook dat het plekje vrij oppervlakkig is en dat er wat leukoplakie omheen gevormd is. Mijn tong wordt verdoofd en er wordt zo diep als mogelijk is een biopt genomen. Over 2 weken de uitslag.

31 juli
De 2 weken zijn om en het plekje op mijn tong ziet er goed uit. Het is niet meer vurig rood alleen het leukoplakie heeft zich uitgebreid. Mijn arts belt vandaag met de uitslag van het biopt.  Het is een ontsteking en er zijn geen sporen van dysplasie of kanker gevonden. Het leukoplakie kan nog weggaan en is op dit moment goedaardig. Over een half jaar terugkomen voor controle. Ik vroeg nog naar wat de oorzaak van deze ontsteking kan zijn maar daar is niets van bekend. Het is domme pech en ik hoef mijn voedingspatroon niet aan te passen.

17 augustus 2021
We zijn inmiddels een aantal controles verder. Het plekje is inmiddels flink gegroeid en ziet er erg onrustig uit volgens de arts. Bij de vorige controle liet mijn arts al doorschemeren dat een laserbehandeling een goede optie zou zijn. Dat vond ik toen nog niet nodig. Nu zei hij het weer. Ik kan geen garanties geven maar het is wel degelijk een voorstadium. Bovendien wordt alles wat we weghalen goed onderzocht.

Tja, je neemt zelf de beslissing maar je wordt er wel naar toe gepraat. Hoe doen die artsen dat toch? De operatie is gepland op woensdag 15 september. Naast de laserresectie worden er ook een paar biopten genomen. Ook uit mijn wang, daar zit ook wat leukoplakie wat ze meteen gaan onderzoeken.

Mijn laatste CO₂ laserresectie (5) was in september 2014, een week na de bruiloft van Stefan en Katka. Daarna volgde de protonentherapie in Amerika. Hopelijk pakt het deze keer beter uit.  Uiteraard hou ik iedereen weer via mijn site op de hoogte. Zoals gebruikelijk staan de foto’s weer apart. Mijn voornemen is wel om het deze keer iets minder uitgebreid te doen.

Voor wie het niet meer weet, klik hier voor:
Uitleg laserresectie
Hoofd-halskankercentrum AVL

Klik om verder te lezen op: Opname, herstel en controle

Eén ding geldt voor iedereen: We Leven, Lachen en Lijden!
Marga den Engelsman