29-10-2013
Vandaag werk ik in Purmerend. Er is een overleg waarbij iedereen aanwezig is. Wat zal ik doen? Alvast zeggen dat ik waarschijnlijk weer geopereerd word of nog even mijn mond houden? Leo vind het verstandiger om nog even geen slapende honden wakker te maken.
Mijn ad interim leidinggevende uit de voorgaande hoofdstukken valt ook onder bureau kwaliteit en ik vertel het haar als eerste. Ik had haar beloofd om haar op de hoogte te houden dus dat doe ik ook. De reactie is duidelijk. Hier ga je wel problemen mee krijgen, dat weet je toch hè? Ja, en of ik dat weet. Dat ik problemen krijg is wel zeker, maar ja, ik heb hier ook niet om gevraagd. Het enige wat ik kan doen is hopen dat ik niet al te lang zal uitvallen. In de voorgaande ziekteperioden ben ik telkens snel achter elkaar geopereerd. Als het nu bij deze ene operatie blijft hoop ik toch weer snel hersteld te zijn.
Mijn ad interim leidinggevende (hierna benoem ik haar als collega omdat zij onder dezelfde afdeling valt als ik) verwacht dat ze me na de komende ziekteperiode niet meer hersteld gaan melden en vraagt hoe ik ertegenover sta als ze me straks gedeeltelijk ziek willen laten staan. Nou, daar heb ik nog niet over nagedacht. Dat zou ik sowieso eerst met Leo willen bespreken en het hangt van de behandeling en het werkelijke herstel af. Als mijn werkgever begint met eerlijk te zijn komen we al een stuk dichter bij elkaar.
Ik zal straks eerst mijn huidige leidinggevende maar op de hoogte brengen. Zo gezegd zo gedaan en ik probeer het zo luchtig mogelijk te brengen. Ik vertel erbij dat het ook zo kan zijn dat ik niet geopereerd wordt en dat het bij een onderzoek blijft. Ik beloof haar op de hoogte te brengen zodra er een datum van mijn opname bekend is.
Nu is het avond en zit ik het verhaal over vandaag uit te typen. Alle emoties van de laatste jaren komen plotsklaps weer boven drijven en ik voel me weer net zo boos worden als toen ik eerder was. Ik ben nog niet eens ziek gemeld en ik maak me al druk over mijn herstelmelding daarna. Het is toch wat verdomme. Ik maak me drukker over mijn werk dan over de naderende operatie. Dat zegt volgens mij genoeg over de impact die het gedrag van mijn werkgever in eerdere ziekteperiodes heeft gehad.
Dinsdag 12-11-2013
Er is een projectgroep van start gegaan: “De 4 V’s. Wat wil je ervaren als je naar je werk gaat en als je zoals onze bewoners, er woont. We willen allemaal vriendelijk begroet worden en respect hebben voor elkaar, ons veilig voelen, dichtbij elkaar zijn en professioneel zijn en de bewoner wil goed geholpen worden. Ja ja, ze weten dus wel hoe het hoort!
In ieder geval zitten we te lunchen als er verschillende dames met een rode strik om hun middel binnen komen. In het kader van de 4 V’s schrijft ze voor ieder van ons iets vriendelijks op een kaartje. Nog even om het geheugen op te frissen, wat betekenen die 4 V’s ook alweer:
– Vriendelijk
– Veilig
– Vakbekwaam
– Vlakbij
Hieronder het kaartje wat voor mij was bestemd.
Vrijdag 22-11-2013
Voorlopig is dit mijn laatste werkdag. Mijn leidinggevende heeft overleg gehad met de directeur kenniscentrum ATP en HRM. Zij komt mij namens hem sterkte wensen.
Ik kom er niet langer onderuit en stuur vandaag een email naar mijn collega’s:
Volgende week dinsdag en woensdag ben ik vrij. Donderdag 28 november word ik voor 1 of enkele dagen opgenomen in het NKI-AVL ziekenhuis. Er wordt een onderzoek onder narcose gedaan en er worden enkele biopten uit mijn mond/tong genomen. Als het mogelijk is (en daar moet ik wel vanuit gaan) krijg ik gelijk een behandeling/laserresectie op de tongbasis. In dat geval ben ik enkele weken niet aanwezig. Hoelang dit precies gaat duren kan ik op dit moment nog niet inschatten.
Donderdag 28-11-2013
Dit is de dag van de operatie. Alles is goed gegaan en ik mag ‘s avonds weer naar huis.
Maandag 09-12-2013
Vandaag heeft het ziekteverzuim bureau weer gebeld. Zoals gebruikelijk breng ik ook meteen mijn leidinggevende op de hoogte. Dit keer heb ik de triagist zelf gesproken, ze was erg vriendelijk. Ze wilde weten waarom ik precies ziek ben en wat er gedaan is, dat heb ik haar verteld. Als ik het goed begrepen heb geeft ze dit door aan de bedrijfsarts en dan volgt er later een oproep voor het spreekuur. Meestal komt de oproep in de 4e of 5e week na ziekmelding.
Met mij gaat het naar omstandigheden best goed. Ik gebruik nog steeds volledige pijnstilling maar ondanks dat is het slikken erg gevoelig. De plek in mijn keel geeft het gevoel dat er iets zit wat ik niet weg kan slikken en dat is naar. Voor zover ik het kan zien geneest het wel goed. Normaal eten gaat nog niet. Naast de vla en water heb ik wat hele zachte dingen geprobeerd. Ik ben al trots op het gekookte ei wat ik opgegeten heb en de poffertjes. Vanavond heb ik groentesoep gegeten en dat ging goed maar dat kan morgen zomaar weer anders uitpakken.
Woensdag 11-12-2013
De uitslag na de operatie is eigenlijk hetzelfde als de voorgaande keren. Ook nu breng ik mijn leidinggevende weer op de hoogte. In de biopten en op de snijranden van de plek die weggehaald is zijn onrustige cellen gevonden maar deze cellen zijn nog niet ingegroeid. Uit het onderzoek komt Carcinoma in Situ naar voren en het slijmvlies in het hele gebied is erg onrustig. Een vervolgbehandeling is op dit moment niet nodig maar we moeten het heel goed in de gaten houden en iedere verandering in het gebied serieus nemen.
Ook nu krijg ik weer een vriendelijke email van haar terug. Vervelend dat het toch weer onrustige cellen zijn, wel goed nieuws dat behandeling niet nodig is. Het blijkt weer dat jouw gevoelens kloppen, als je twijfelt of het nog goed gaat. Daar kun je in ieder geval op blijven vertrouwen. Ik hoop dat de pijn in je mond snel minder wordt (dan wordt de lucht waarschijnlijk ook weer anders). Het duurt nog even weg maar de kerstpakketten komen eraan. Ik vraag of je collega uit Alkmaar een kerstpakket voor jou meeneemt. Dan kan Leo het bij de receptie ophalen.
Vrijdag 20-12-2013
Vandaag op controle bij de bedrijfsarts. Ik blijf nog voor 100% ziek maar er moet wel een plan van aanpak gemaakt worden. Mijn leidinggevende neemt het advies van de bedrijfsarts over en we spreken af dat ik 14 januari weer voor 16 uur per week ga werken.
