Woensdag 20-03-2013
Er zijn 4 maanden om en ik mag weer op controle komen vandaag. Tegen de tijd dat er weer een controle nadert bekruipt mij vaak een onaangenaam gevoel van weerstand. Ook nu weer. Toch mag ik niet klagen want het gaat best goed. Niet beter maar ook niet slechter dan bij de vorige controle.
Ik ontmoet waarschijnlijk ook een lotgenoot vandaag. Deze mevrouw heeft 3 weken geleden een PDT behandeling ondergaan. Haar dochter heeft via mijn website contact met mij gezocht.
Wij zijn rijkelijk vroeg en kijken nieuwsgierig de wachtkamer in. We zien 2 dames zitten maar ik ben op zoek naar 3 personen, een moeder en 2 dochters. Leo en ik zeggen tegen elkaar dat die mevrouw de moeder niet kan zijn omdat ze er niet uitziet als iemand die net een pdt behandeling heeft gehad. Daarom heb ik ze dus ook niet aangesproken en …ik wist ook niet zeker of ze dat wel op prijs zouden stellen. Toen we weer thuis waren kreeg ik een email van de andere dochter. Ze was verhinderd en was niet mee. Jammer, maar helaas.
Het is best wel rustig vandaag en alles loopt netjes op tijd. Ik word 10 minuten te vroeg al geroepen door mijn arts. Wat was je hier al vroeg zegt hij, ik werd er al zenuwachtig van. Haha, ja we waren hier al veel te vroeg maar dat kwam zo uit. Het bureau is leeg en hij draait het toetsenbord een beetje bij. Meestal ligt er een dik dossier van Marga opengeslagen klaar. Oh, daarom is het bureau leeg: het elektronisch patiëntendossier (EPD)! Ja, vreselijk hè! Hij is er duidelijk niet helemaal happy mee.
We praten er even over hoe het nu gaat en wat de klachten nog zijn. Over het feit dat ik zo goed als niets meer ruik hoef ik me geen zorgen te maken. Het kan niet van de medicijnen komen. Hij wil weten of er verschil is met hoe ik mij voelde voordat ik aan de nieuwe medicijnen ben begonnen en nu. Nou dat verschil is heel groot. Wat ik nu voel is niets in vergelijking met wat ik voorheen had. Toen kon ik amper zonder pijn slikken en nu kan ik dat wel.
Er is in het buitenland veel onderzoek gedaan naar de Celebrex maar er zijn nog geen keiharde bewijzen dat de verbetering van het mondslijmvlies daadwerkelijk door dit medicijn komt. Vandaar ook dat men nog erg terughoudend is met het geven van informatie en met het gebruik van dit medicijn. Ik mag weer op de gevreesde stoel. Met een spatel wordt de tong weer zover mogelijk opzij geduwd. Hij is niet ontevreden met wat hij ziet. De tong ziet er erg rustig uit. Dit in tegenstelling tot voorgaande keren waarin het vurig rood kon zien. Ook merkt hij niets vreemds als hij de binnenkant van mijn keel bevoelt. Mijn arts is vast in een goede bui vandaag. Het spiegeltje achter in de keel en het cameraatje door de neus laat hij achterwege. Ik zeg niks natuurlijk!
Hij kijkt me vragend aan. Over een half jaartje terug komen dan maar? Na deze goede controle durf ik dat wel aan, waarop ik antwoord met: dan wil ik alleen nog een recept voor de medicijnen in die periode. Hoeveel wil je er? Ach doe maar een stuk of 400 dan heb ik voorlopig weer genoeg.
Zo’n positieve controle had ik niet verwacht maar dat had ik wel even nodig. Snel naar huis want Leo moet nog een boodschap doen. Hij komt terug met 2 lekkere punten appelgebak voor bij de koffie vanavond. Wat is het toch een schat hè.
Klik om verder te lezen op: foto’s
Als je de foto’s liever wilt overslaan klik dan op: voorafgaand CO2 laserresectie-4