Vrijdag 22-08-2008
Wat er ook allemaal gebeurt, het leven gaat door. Lichamelijk voel ik me nog steeds erg goed. De pijn in mijn mond is helemaal weg. Wel lijkt het alsof ik wat meer moeite krijg met het spreken. Vooral als ik de telefoon op mijn werk oppak en een ellenlange zin achter elkaar moet zeggen of als ik weer eens overenthousiast een verhaal zit te vertellen. Ik slis er zo af en toe aardig op los maar dat deert me niet. Na een wijntje is het helemaal raak. Een groot gedeelte van de tong voelt een beetje gevoelloos aan en het lijkt alsof dit stuk eraan hangt. Het litteken op de plek van de chirurgie trekt een beetje.

Ik werk inmiddels alweer enkele weken voor 100% op lokatie Alkmaar en dat gaat erg goed.
Vanmorgen ben ik ook bij een arts van het UWV geweest. Deze arts moet beoordelen of ik wel of niet arbeidsgeschikt ben en voor welk percentage. Het was een fijn en bevredigend consult (haha, wat zeg ik dat toch weer netjes). De beslissing krijgt zowel de werkgever als ikzelf toegestuurd.

Hoewel er flink over en weer gediscussieerd wordt heb ik van de fusiepartner nog steeds geen schriftelijke afspraken mogen ontvangen. Zo voorspelbaar, het loopt precies zoals ik al verwachtte.