Second opinion Utrecht

Na een slechte nacht slapen (zoals de laatste tijd gebruikelijk) ging ik vanmorgen naar paps en mams om eerst ff een bakkie koffie naar binnen te werken. Rond de middag zijn we vertrokken. De tomtom, mijn moeder en ik…richting UMCU.

Een boer in de stad, maar we waren er een uur te vroeg. Eerst maar weer een bakkie koffie genomen. Je weet het voor de tijd toch nooit…met het verkeer en parkeren. Alles verliep echter goed en is het makkelijk aan gegeven. We werden eerder geroepen, dus viel het wachten nog wel mee.

Door 3 artsen ben ik onderzocht en ze hebben mijn dossier doorgenomen. Hierna kwamen ze tot de zelfde conclusie als wat ze in Enschede ook zeiden. Het is kwaadaardig, het groeit en moet er zo spoedig mogelijk uit. Ze gooien met termen waar een leek, zoals ik, van zit te klapperen met haar oren. Zo ook mijn moeder. Waarop wij zo zeiden van noteer het ff. De arts zei daarop, dat het voor ons niet nodig is om echt ALLES te willen weten. Dat het vaak beangstigend is.

Mensen die me een beetje kennen weten dat ik allang op het internet alles een beetje heb uit gezocht en voor dat ik wist dat het kwaadaardig was, al aan het zoeken was op het internet. Het is mijn lichaam en wil weten wat er mee aan de hand is en wat er gaat gebeuren. De werkmethode is het zelfde dan in Enschede, vandaar ook mijn eigen besluit om me in Enschede te laten opereren. Volgende week zit het er al weer op moet je dan maar denken. Morgen de MRIscan en vingers kruizen dat die goed is.

Een geintje word tussendoor gemaakt. Zo ook gister met mijn vriend. Reden we in Duitsland..ik zo….Ik Nederlandse, rij in Duitsland en ben voor onderzoek in Boston Amerika. Vandaag een lief smsje uit Malta van mijn nicht…Hoezo…Internationaal bezig zijn.

Mensen geloof me, dat ondanks ik er makkelijk over kan praten…een nuchtere realistische instelling heb….de tranen lopen wel. Bang voor wat gaat komen, operatie, de pijn, het herstel, de nasleep. Echter….ik voel me nu gelukkig nog goed en neem het er nog ff van. Mijn tijd is nog bij lange niet gekomen, neem dat maar van me aan.