Zaterdag 07-03-2009
Na de controle van januari mag ik 3 maanden wegblijven voordat ik weer op controle moet. Het duurt mij eigenlijk veel te lang. Deels komt dit omdat ik ieder pijntje in mijn mond voel maar voor een veel groter deel is dit te wijten aan angst en onzekerheid. Ik moet vertrouwen op de artsen maar ik moet ook luisteren naar mijn lichaam en geest. Ik vind het ontzettend moeilijk om daar een middenweg in te vinden.

Op weg naar de volgende controle maak ik nog even een zijsprongetje. Ik word dit jaar 50 dus ontvang ik een uitnodiging voor de diverse kankeronderzoeken. Het uitstrijkje om baarmoederhalskanker en de borstfoto’s om borstkanker op te sporen zijn achter de rug. Beide uitslagen zijn goed.

Maandag 09-03-2009
Mijn conditie laat nog steeds veel te wensen over. Ik snap het niet. Als ik bijvoorbeeld op mijn werk de trap neem loop ik te hijgen als een oud paard en kan ik met goed fatsoen de eerste minuten geen gesprek voeren. Toch tennis ik 1 keer per week en wandel ik samen met een vriendin 2 keer per week een uur lang stevig door.

Mijn vriendin wijst me erop dat er medische fitness bestaat en dat dat misschien wel wat voor mij is. Ik ga zoeken op internet en vind al snel een sportschool in onze wijk die deze mogelijkheid biedt. Ik vraag informatie aan en voor ik er erg in heb ben ik 2 keer per week aan het fitnessen onder begeleiding van een fysiotherapeut. De eerste 8 keer zitten er op maar ik merk nog geen verbetering in mijn conditie. Ik kan ook niet zeggen dat ik het echt leuk vind, maarja het is voor het goede doel.

Het mooie is wel dat je tegenwoordig geen verwijskaart meer nodig hebt om in aanmerking te komen voor fysiotherapie / bewegingszorg. Wil je echter langer doorgaan dan het gebruikelijke aantal behandelingen dan heb je een verwijskaart van de specialist nodig.

In onze ijver om sportief te blijven, parkeren we onze auto zo kort mogelijk bij de sportzaal.

Vrijdag 03-04-2009
Na de PDT behandeling in 2007 kreeg ik al snel klachten met betrekking tot hartritmestoornissen. De klachten gaan niet weg maar met een pilletje als ik wakker word is dit op te vangen. De klachten blijven aanhouden en in januari 2008 moet ik een week lang de hartslag meten. Ik doe dit netjes maar ga niet meer terug naar de huisarts. Het zal wel stress zijn denk ik. In de loop van het jaar krijg ik steeds meer last, zowel als ik wakker word als in de loop van de dag. Weer moet ik een week lang de hartslag meten. Verder wordt er een hartfilmpje gemaakt en bloed afgenomen. Donderdag 2 april kan ik bellen voor de uitslag. Het is zo druk op mijn werk dat ik dat vergeet. Morgen nieuwe kansen.

Tijdens het telefonisch spreekuur belt mijn huisarts mij met de uitslag van de onderzoeken. De ergste dingen zijn uitgesloten en er rest dus niets anders dan de hartslag omlaag te brengen door middel van medicatie. Ik ben er niet blij mee maar vooruit maar weer. Zo ondertussen heb ik een huisapotheek opgebouwd waar suïcidale medestanders jaloers op zijn.

Zaterdag 04-04-2009
Ik heb al een tijdje last met slikken en pijn in mijn rechter oor. Als ik mijn vinger in mijn keel stop kan ik de zere plek voelen. Deze plek zit op mijn tong heel diep in de keel. Met een lampje en veel braakneigingen kan ik de plek zien. Ik heb dit wel aan Leo verteld maar er ook bij gezegd dat ik het nog niet verontrustend vind en dat het lijkt of het litteken wat opgezet.

Dinsdag 07-04-2009
Spanning ten top, daar gaan we weer. Ik ben best wel zenuwachtig naar wat er komen gaat vandaag. Voorzover dat kan zijn we voorbereid op slecht nieuws. We hoeven gelukkig niet lang te wachten voordat we aan de beurt zijn.

Ik zit weer op de bekende stoel en vertel dat ik toch wel erg ongerust ben. De arts onderzoekt de tong, keel en nek heel uitgebreid. Wat hij ziet vindt hij absoluut niet verontrustend. Er bestaan ook nog andere ziekten dan kanker. Het gaat volgens hem om een gewone ontsteking die vanzelf over zal gaan.

Ik ben nog niet helemaal overtuigd maar hij zegt dat ik me echt geen zorgen hoef te maken en dat ze het nauwlettend in de gaten houden. Ik word over 3 maanden weer op het spreekuur verwacht. Als de plek over een maand niet weg is moet ik eerder terugkomen. Oké, dan valt het me toch nog alles mee zeg, echt super.