Woensdag 05-08-2009
Dag 7 na inspuiting, kunstlicht opbouwen tot maximaal 700 lux
Dag 3 na belichting

Het is half zes als ik wakker word, ik heb pijn maar weet niet meer hoe laat ik weer medicijnen mag. Rustig blijven liggen maar en dat helpt ook. Ik val weer in slaap. Het is mijn eerste dag thuis.

Naast de pleisters krijg is 6x per dag een morfine- en 4x per dag een paracetamol zetpil. De lactulose is een drankje en dat neem ik 2 x per dag. Dit is echt noodzaak omdat de morfine de boel nog wel eens wil verstoppen. De magnesium pillen zijn voor de darmen geloof ik. De dexamethason voor de zwelling.

De rest van de medicijnen maakt Leo tussen 2 lepels fijn. Hij heeft gezocht op internet en dit gaat net zo makkelijk als met een medicijnmixer of vijzel. Met appelmoes of vla glijdt het wel naar binnen. Tijdens de eerste PDT behandeling heb ik een checklist medicijnen gemaakt. Deze staat bij de links. Goed dat we de medicijnenlijst vooraf al hebben uitgeprint want alle verschillende soorten en tijden zijn voor ons niet uit het hoofd te onthouden. Nu tekenen we alles netjes per keer af.

De wereld draait langs mij heen. De eerste dagen zijn meer om te overleven dan leven. Het loopt van pil naar pil en ik ben elk gevoel voor tijd kwijt. Leo is nu boodschappen aan het doen en ik zit in bed te schrijven. De telling van de dagen na de inspuiting en belichting zijn belangrijk voor de lichtopbouw en het medicijngebruik, vandaar de aparte dagentelling.

Het is dat Leo het zegt maar ik heb geen idee van de warmte buiten omdat de slaapkamer zo heerlijk koel is. Toch moet ik naar beneden en proberen zoveel mogelijk mijn bed uit te komen. Maar binnen schijnt ook de zon. Even aan de grote tafel zitten waar de dubbel P (Pap & Pillen) al klaar staat.

Via de huisarts heeft Leo vanmorgen Flagyl besteld en is dat nu aan het ophalen. Flagyl is een ontstekingsremmer met als bijwerking dat het helpt tegen een slechte adem. Het is een kuur die afgemaakt moet worden. De vieze walm om mij heen mag wel wat minder zegt hij. Ik ben er wel blij mee want een extra kuurtje tegen ontstekingen staat me wel aan. Ik heb gehoord dat veel mensen na een operatie in de mond ook last van ontstekingen hebben en daar ziek van zijn. Ik doe er alles voor om dat tegen te gaan. Ik neem de Flagyl direct in.

Als ik daarna weer wakker ben mag ik douchen. Leo zet een krukje in de douche en een stoel voor de wasbak. Zo moet het wel lukken. Ik poets mijn tanden en dat is heerlijk. Nu eerst weer ff liggen.

Ik lees de lieve berichtjes in mijn gastenboek maar kom weer niet aan de mail toe. Ik heb nog geen interesse in mijn laptop. Ik geloof dat Leo al het een en ander voor mij heeft beantwoord. Het is niks dat jij een website hebt maar ik heb het er maar druk mee, zegt hij. Volgens mij vindt hij het trouwens best wel leuk hoor want hij leest ook veel op mijn site en helpt maar wat graag.

Ik zie in de spiegel dat mijn gezicht en nek nog iets is opgezet. Van het biopt dat onder op de tong genomen is voel ik helemaal niets denk ik, ik weet het niet. Ik kan de pijntjes niet meer zo goed aanwijzen en weet niet meer wat ik nu wel en niet hoor te voelen. Het heeft ook al zo lang geduurd.

Half zeven en we gaan straks samen eten. Niet dus, neem jij nou eerst je yoghurt en pillen maar, ik eet straks wel. Oh, ik snap het, Leo wil natuurlijk ook lekker eten en niet naar dat geknoei hoeven te kijken. Ik hoor hem neurien als hij in de keuken bezig is. Er is een hele last van hem afgevallen nu ik weer thuis ben ook al gaat alles nog op een theelepeltje.

Leo die houdt van pasta’s enzo gaat nu voor mijn neus aan de Hollandse pot. Aardappels, broccoli en speklapjes die lekker doorgebakken zijn. Daar krijg ik trek van zeg. Ik neem nog maar een slokje lauwe boullion. Het eten is op en ik wil nog even achter de pc. Het lukt nog niet echt dus iedereen moet nog even geduld hebben. Ik zal alvast een kort berichtje plaatsen dat ik er weer ben. Op de plaats rust maar weer.

Leo zet alles vast klaar voor de nacht en ochtend. Zo ook de nieuwe morfine pleister die vernieuwd moet. Oh, nu weet ik wat het is. Ik heb vanmiddag een doorzichtig plakkertje van mijn lijf geplukt. Ik vroeg me al af wat het was. Ik dacht dat ze er een plakker van de operatie waren vergeten af te halen maar dat was natuurlijk dus de pleister.

Mopper de mopper, blijf er toch af zegt Leo. Je krijgt pas morgenochtend een nieuwe anders klopt het hele schema niet meer. Nadat ik hem even lief aangekeken heb krijg ik toch nog de nieuwe pleister opgeplakt.

Nu gaan we naar buiten, het is bijna middernacht en als de buren naar bed gaan kom ik er uit. Kom, we gaan even lekker buiten zitten. Het is heerlijk en je kunt voelen dat het een hele warme dag is geweest. Ik houd het zo’n drie kwartier vol. Ik krijg nog een lekker bekertje Flagyl en een paracetamol. Net als gister- nacht maakt Leo me om 2.00 uur wakker voor de morfinezetpil en ook deze nacht kom ik weer in gepaste rust door.