Vrijdag 14 augustus 2009
Per auto gaan we naar Rotterdam het is nu toch niet zo druk in de vakantietijd. Ik heb om 11.20 uur een afspraak met dokter Dumans. Aangekomen in het ziekenhuis blijkt dat we nog wel een poosje moeten wachten want het spreekuur loopt erg uit.

Ik word nu toch wel behoorlijk nerveus en moet alsmaar naar het toilet. Op een gegeven moment durf ik niet meer te gaan uit angst dat ik mijn afspraak zal missen. Als ik dan eindelijk na een uur wachten aan de beurt ben en ook nog eens tegelijk met een andere mevrouw (wij worden natuurlijk wel in aparte kamertjes gezet) klap ik zowat als ik in de behandelstoel ga zitten. Dus ik ga in overleg met de assistente toch maar eerst naar het toilet wat tot gevolg heeft dat de andere mevrouw het eerste geholpen wordt.

De arts vertelt mij dat er geen kwaadaardige cellen in het biopt zijn aangetroffen. Ik ben verbaasd, niet eens meteen blij, kan het eigenlijk niet geloven. Hij legt nog wat uit over het uiterlijk van de plek in mijn tong. Vertelt ook dat het tongweefsel op de plaats waar het biopt is genomen niet gezond is maar geen reden voor paniek. Hij wil mij onder controle houden. Vindt dat de plek er nu heel rustig uit ziet.

Als ik weer veel pijn krijg of als de plek verandert zal later nog worden bekeken of er behandeld moet worden. Over 2 maanden moet ik terugkomen. We nemen afscheid, ik bedank hem voor zijn uitleg en barst op de gang in tranen uit. Alle spanning moet er even uit, ik kan niet meer stoppen met huilen.

Later, als we weer thuis zijn, begint het langzaam tot mij door te dringen dat er echt niets aan de hand is. Ik moet het hele verhaal verschillende keren vertellen aan buren, kennissen en vrienden en hoe vaker ik het vertel hoe meer ik het ga geloven.

JONGENS IK HOEF NIET VERDER GEOPEREERD TE WORDEN !!!!

De mensen die mij via de site van Marga sterkte hebben gewenst stuur ik ook meteen een mailtje met het nieuws, en Marga natuurlijk ook.

Ik zal regelmatig mijn verhaal bijwerken en hoop van harte dat anderen ook hier wat aan hebben al was het alleen maar dat ze kunnen lezen dat het niet altijd slecht hoeft af te lopen. Al besef ik me wel dat er in de toekomst nog van alles kan gebeuren maar dat zien we dan wel weer. Ik word gecontroleerd, als er iets is ben ik er snel bij en wat moet, dat moet.

Tot na de volgende controle allemaal !!