Al vrij snel nadat ik de goede uitslag heb gekregen, krijg ik opnieuw pijn aan mijn tong, vrij hevig, een soort brandende pijn aan de bovenkant van mijn tong en aan de zijkant, vlak naast het gebied waaruit het biopt is genomen.

Vrijdag 26 augustus 2009
Ik besluit het Erasmus MC te bellen om te vragen wat ik hiermee aan moet. Ik krijg te horen dat mijn arts voorlopig afwezig is en men dus niet met hem kan overleggen. Het enige wat gedaan kan worden is mijn afspraak vervroegen naar 9 oktober (!!!). Ik voel me afgescheept en ben niet alert genoeg om een consult met een andere arts te vragen. Heb daarna de huisarts gebeld die wederom verdovende Lidocaine gel voorschrijft die helaas niets helpt.

Hierna heb ik alle dagen een hevige, brandende pijn in mijn tong, soms word ik er ‘s nachts wakker van. Ook zie ik dat er een nieuwe plek is ontstaan, vlak naast de plek waaruit het biopt is genomen.

Donderdag 9 oktober 2009
Eindelijk is daar dan de dag van het consult met de arts. Gelukkig is de afspraak om 9.30 en ben ik de eerste patient. De arts hoort mijn verhaal aan, bekijkt de tong en stelt voor om meteen weer een biopt te nemen. Dit kan eventueel ook op een ander tijdstip maar ik besluit om het meteen te laten doen. Ik vraag nog bij wijze van grap of ik dan weer 4 hechtingen krijg omdat ik er van uit ga dat dat zeker niet het geval zal zijn. Maar de arts zegt dat hij dat vooraf niet weet.

De tong wordt verdoofd (eerst 3 spuiten, daarna nog 1 extra), we wachten even en dan is het zover. Ik krijg weer de groene lap over me heen met een opening ter hoogte van mijn mond en dan begint het. Gek genoeg dacht ik dat er niet gesneden werd want het voelde anders aan, maar later begrijp ik dat er wel degelijk is gesneden maar dat het anders aanvoelt omdat er meer verdoving is ingespoten. Het snijden op zich voel ik niet, het hechten voelt als kleine speldenprikjes. Na ongeveer 20 minuten is het dan klaar, er zitten nu zelfs 5 hechtingen in.

Ik tril van de zenuwen en mag even op de stoel blijven zitten om bij te komen. Dan gaan we weer naar de receptie om een afspraak te maken om de uitslag te horen, dat is op woensdag 21 oktober.

Thuisgekomen ga ik meteen naar bed, na de door de arts voorgeschreven pijnstillers te hebben ingenomen. Ik voel weer dezelfde pijn in mijn kaak en tong als de vorige keer. Ik neem me voor om me rustig te houden en zo weinig mogelijk te praten en te doen wat ik eigenlijk niet kan doen.

Het wordt een spannende tijd tot 21 oktober.