Een open boek

Hoe graag had ik gewild om vooral in deze periode eens wat leuks te kunnen melden. Dat ik jullie gelijk kan geven en zo gezegd, het boek dicht doen en nooit weer open. Levensmoe, wat doen we hier in Gods naam op deze aardkloot en wat is onze doel?!?! Wat mankeert er aan ons, wat hebben wij misdaan om telkens over en over, onze moed, kracht en hoop bij elkaar te moeten schrapen en te vechten voor dit “mooie” leventje en worden we gestraft?!? Deze vragen komen wel steeds vaker bij me naar boven, maar antwoorden zijn hier niet op te krijgen. Je moet het nemen zoals het is en ondanks alle tegenslagen overal het positieve zien uit te halen.

We zagen het al wel lichtelijk aankomen na een telefoontje van vorige week, maar het is ongeloof en iets wat je niet wilt en kunt snappen. Het zal toch niet weer? Nee….nu gaan we de kerstdagen eens goed door en gaan we 2010 vol goede moed beginnen!! Zal van de zotte zijn.

Was het maar zo
De kanker bij mn moeder is terug…

Ze is een hele sterke vrouw die de nodige shit en al heel wat ellende heeft mee gemaakt. Begrijpelijk zijn dan toch ook de woorden hierboven…haar woorden. Wat doe ik hier nog, waarom? Samen zijn we sterk, sterk voor elkaar en met elkaar. Volgende week krijgen we te horen wat ze er aan gaan en kunnen doen.

Maandag mag ik weer naar Enschede om te passen voor de nieuwe klos.

Ondanks dit klote nieuws, wil ik bij deze iedereen wel hele fijne feestdagen toewensen en heel veel goeds voor 2010. Kerskaartjes ben ik al enige tijd van af gestapt, maar dat neemt niet weg dat ik jullie wel een gelukkige kerst en vooral een gezond 2010 wil toe wensen.

Liefs Tessa