Woensdag 2 maart 2011
Vandaag is de dag dat het biopt genomen zal worden. Ik ben redelijk rustig en om 7.45 uur rijden we van huis, extra tijd ingepland i.v.m. de te verwachten files richting Rotterdam en het zoeken naar de nabijgelegen parkeergarage, want de garage van het EMC is afgesloten. Alles zit mee, geen files, de alternatieve parkeergarage is makkelijk te vinden en zo zitten we al om 8.30 aan de koffie in het restaurant.

Tegen 9 uur gaan we naar de 1e verdieping, afd. Mondziekten. De assistente van Dr.Dumans ziet ons aankomen en zegt tegen de baliemedewerkster dat is Mevr. Van Oers ik neem haar kaart meteen mee. Even later komt ze mij ophalen en neemt me mee naar het behandelkamertje naast de spreekkamer van Dr. Dumans. We maken een praatje, ik word in de behandelstoel geïnstalleerd en even later komt Dr.Dumans binnen samen met de jonge vrouwelijke arts die mij al eerder heeft bekeken. Dr Dumans zegt dat zij het biopt zal nemen maar dat hij erbij zal blijven.

Ik krijg 1 verdoving in de kaak, 1 verdoving in de tong. Ik lig niet lekker op die stoel en meld dit, waarop de assistente meteen wat zachte kussentjes ergens vandaan haalt om onder mijn hoofd en benen te leggen. Wat een VIP-behandeling! Na enige tijd vraagt de arts of ik al goed de verdoving voel, maar dit is niet het geval. Ik krijg nog een spuit in mijn tong. Kort daarna begint zij te snijden. Ik voel gelukkig niets ervan. Een tijdje daarna merk ik dat er gehecht wordt. Ook zonder pijn voor mij. Het is alweer klaar voordat ik het weet en ik loop weer naar André die in de wachtkamer zit te wachten. Op de klok zie ik dat alles bij elkaar 20 minuten heeft geduurd.

We gaan lekker naar huis waar ik meteen mijn bed in duik want de verdoving raakt nu toch wel uitgewerkt en ik begin pijn te krijgen. Daar is de paracetamol goed voor. In de loop van de middag neemt de pijn nog wat toe maar het is wel te houden. Vanavond alleen vla en appelmoes want ik durf mijn tong en kaken niet zo goed te bewegen omdat ik de vorige keren daar veel pijn van kreeg.

Donderdag 3 maart 2011
Vannacht redelijk goed geslapen maar vroeg in de ochtend wakker geworden van de pijn in mijn tong. Weer een paracetamol zetpil genomen en weer in slaap gevallen. Ik moet vaststellen dat ik toch een stuk minder last heb dan de voorgaande keren. Het plekje van het biopt is een beetje pijnlijk en ik moet niet teveel mijn tong bewegen maar de pijn is veel draaglijker. Ik bekijk in de spiegel even wat ze ervan gebakken hebben: ik zie een klein plekje met 2 of 3 hechtingen. De hechtingen zitten ook niet zo strak als de vorige keren wat een hoop pijn scheelt. Vanavond heb ik zelfs spinazie met geprakte aardappeltjes kunnen eten.

Vrijdag 4 maart 2011
Vandaag gaat het ook weer goed. Wel wat pijn maar niet heftig.
Ik kan best redelijk eten maar alles moet wel zacht zijn en in babyhapjes, maar de vla en de appelmoes blijven voorlopig in de kast.
Vanmiddag zelfs een uurtje buiten gelopen het was prachtig weer.

Zaterdag 5 maart 2011
Opeens voel ik dat de hechtingen er niet meer in zitten. Dat is wel heel snel. Het lucht wel op al had ik er niet veel last van.

Zondag 6 maart 2011
Vandaag weer normaal gegeten !

Maandag 7/dinsdag 8/woensdag 9 maart
Maandag en dinsdag heb ik opeens 39 graden koorts en vreselijke koude rillingen. Dat is heel vreemd want ik heb nooit koorts. Ook ziet mijn linkerbeen een beetje rood. Woensdagochtend gaat mijn linkerbeen flink pijn doen en wordt gloeiend heet. Ook zwelt het been in een paar uur tijd enorm op tot wel 2x zo dik als normaal en ook mijn enkel wordt alsmaar dikker. We besluiten de huisarts te bellen. We vertellen de assistente wat er aan de hand is en we mogen nog voor het middagspreekuur even langskomen. De arts vraagt wat er aan de hand is kijkt naar het been en vertelt dat dit wondroos is. Ik moet met het been zoveel mogelijk omhoog gaan zitten en een natte lap eromheen wikkelen. Ik krijg een antibioticakuurtje voor een week.

10-11-12-13 maart 2011
Van mijn tong heb ik nagenoeg geen last meer maar van mijn been heb ik veel last gehad de afgelopen dagen. Gelukkig neemt het gloeien nu wat af maar het been en de enkel zijn nog wel erg dik.

Woensdag 16 maart 2011
Vandaag krijg ik de uitslag van het biopt. De vrouwelijke arts die het biopt heeft genomen (Hetty Mast) vertelt dat er geen kwaadaardige cellen zijn aangetroffen en dat er ook geen sprake is van een voorstadium van kanker. Wel is er een schimmel aangetroffen die mogelijk kleine ontstekingen in de tong veroorzaakt waardoor de pijn verklaard zou kunnen worden. Men is hiervan echter niet zeker. Ik krijg een mondspoeling voorgeschreven (antibioticum) en moet over 3 weken komen vertellen hoe dat werkt. Momenteel ziet de tong er heel mooi en rustig uit. Ik ben heel blij met deze uitkomst maar realiseer me wel dat niets zeker is en dat ik alert moet blijven.

Met mijn been gaat het inmiddels ook beter, niet meer zo heel dik en op een paar kleine plekjes nog rood.

6 april 2011
Vandaag is de dag van de controle. De afgelopen 3 weken is alles rustig gebleven. Mijn tong ziet er heel mooi uit, zonder rare plekken of vlekken.
Dit keer word ik door 3 artsen gezien, dr. Dumans, dr. Mast en nog een assistent-arts. Dr. Dumans vraagt of ik dit keer geen foto’s bij me heb (wij maken zelf altijd foto’s van de rare plekjes en nemen die dan tijdens de controlebezoeken mee). Ik zeg nee er is niets meer gebeurd dus ik heb geen foto’s. Mijn tong en mond worden weer uitgebreid geinspecteerd maar ook de artsen zien geen afwijkingen. Met de afspraak dat ik de volgende keer weer geen foto’s bij me zal hebben, verlaat ik opgelucht de spreekkamer. Over 3 maanden weer controle.