Controle kaakchirurg 16 januari
Het weefsel dat de kaakchirurg uit mijn keel heeft gesneden is onderzocht. Daarin zat een kleine kwaadaardige tumor. Ik schrik en begin meteen te huilen. Hier had ik echt niet op gerekend. Wat nu? Dokter Dieleman maakt een tekening van de tong. Ik moet weer geopereerd worden. Er wordt rondom de plek van de vorige operatie een rand weg gesneden. Dan wordt er een stukje tongweefsel op gelegd. Het tongweefsel is goed doorbloedt en dat zal de genezing bevorderen. Wonden in een bestraald gebied genezen altijd heel langzaam. Dit is het technische verhaal.

Ik heb nog heel erg veel pijn. Eten en drinken is een opgave, zowel de wond (die niet gesloten is) als het slikken gaat moeizaam. Ik mag nog meer pijnstillers. Eerst moet de wond genezen zijn voordat er geopereerd mag worden. Over 3 weken moet ik terug komen en dan wordt er als alles goed is een datum geprikt voor de operatie. Ik slaap erg veel en lig de meeste tijd op bed of bank.

Bijna 3 weken later,  zaterdag 24 januari
Eindelijk heb ik wat energie om het verloop van het herstelproces te beschrijven. Wat een zware weken waren dit. Echt heavy. Vooral de pijn overheerste de 2 weken na de operatie. Pijn van de wond, pijn bij het slikken en ook nog een opvallende necrosepijn, die ik niet kan plaatsen. De necrose van het kaakbot was het laatste half jaar rustig en na de operatie komt het weer opvallend opzetten. Sinds gisteren kan ik met 2 pijnstillers ( oxycodon 5 mg) minder. Heb al die tijd het maximum aantal nodig gehad. De necrosepijn blijft continu voelbaar. Slikken kan ik nu zonder al teveel pijn.

Het eten gaat zonder tandprothese in wel lastig, maar het smaakt goed en ik kan nu meer van de smaak genieten. Ik ben 2 kg afgevallen, ondanks het bijna dagelijks gebruik van (slagroom)taart. Eten koken gaat heel moeilijk en dat vind ik echt erg, maar ik laat me verwennen door Jac en Joke die met allerlei lekkere gerechten aan komen zoals pompoensoep, bami, macaroni, erwtensoep.

Nog steeds slaap ik erg veel, zowel overdag als s’nachts. Heftige dromen!

Thoraxfoto en echo op woensdag 21 januari
Ik moest een thoraxfoto laten maken en een echo van de hals. Ik vroeg aan de radioloog waar hij naar zoekt bij de echo. Naar lymfeklieren, die in 2002 verwijderd waren. Misschien was niet alles weg. Op de altijd pijnlijke plek op mijn linker onderkaak zag hij iets wat hij niet kon plaatsen. Na overleg met zijn meerdere is besloten dat het de volgende dag in het teamoverleg besproken gaat worden.

De kans bestaat dat ik nog een CT scan krijg. Woensdag 28 januari heb ik een gesprek met dr. Dieleman. Ook wordt er informatie opgevraagd in de VU waar ik in 2002 een commando operatie heb gehad en 30 bestralingen. Kortom; nog veel onzekerheid.

Afspraak bij dr. Dieleman. Woendag 28 januari.14.30 uur
Het was niet druk op de poli en na 20 minuten wachten was ik aan de beurt. Hoe gaat het momenteel. Ja, heel veel pijn gehad en nog steeds heb ik veel pijnstillers nodig. Hij vindt het geen punt. Ik mag gewoon doorgaan hiermee. Het zit ook op een hele lastige plek, zei hij. Laat ik maar even kijken. Met zijn pincet of hoe noem je zo’n haakje zat hij te prikken in het slijmvlies. Au! Het zag er verder wel goed uit.

Dan gaan we nog een longfoto maken en een echo. Dat heb ik al gehad, zei ik. De longfoto was goed en op de echo van de hals en kaak was wat te zien. Daar ging hij meteen over bellen met de radioloog. Morgen word ik  gebeld wanneer ik voor een MRI terecht kan. Aan de hand van de uitslag daarvan gaan ze me inplannen voor de operatie.