Tussentijdse controle op 29 mei
Vrijdag 29 mei heb ik de oncoloog verpleegkundige gemaild over mijn pijnklachten. Ik mag altijd bellen. Dat is heel fijn. Zij belde mij en na overleg met de kaakchirurg wilde hij er naar kijken. Samen met Hessel er naar toe. We konden meteen doorlopen. Een aardige arts in opleiding stelde vragen en inspecteerde mijn mond en kaak. De kaak is heel erg pijnlijk bij aanraking.

De kaakchirurg werd er bij gehaald en dat was dr. Weijs die mij ook geopereerd heeft. Hij dacht dat de botnecrose de boosdoener is. Dat gevoel had ik ook. Hij zei dat daar tijdens de laatste operatie behoorlijk was huisgehouden. Toen ik thuis was heb ik daar ook een ontsteking aan gehad. Wederom moest ik mijn mond open doen en auw, auw. Ik werd meteen doorgestuurd naar de röntgen om een scan van de kaak te maken. Die heb ik al vaker gehad. We lopen naar een ander gebouw van de tandheelkunde en ik kon meteen naar binnen. Terug moest ik in de rolstoel, het was te ver lopen. Daarna moesten we drie kwartier wachten.

De dokter was eerst wel geschrokken van de foto. Het was een groot rommeltje in mijn kaak. Dacht al aan een botreconstructie. Maar toen hij de scan van 2 jaar geleden ernaast had gelegd zag hij dat het toen ook al zo eruit zag. Ik zei dat mijn kaak in 2010 gebroken was na een auto ongeluk. De kaak was toen al broos. Wat nu? Hij wist niet goed wat te doen. Maandag zou hij het bespreken in het teamoverleg en dan moet ik dinsdag 2 juni bij dr. Dieleman komen om het verdere beleid te bespreken.

Ik heb spierverslappers gekregen omdat ik een verhoogde spierspanning heb en hij heeft ook verhoging van de Tramadol voorgeschreven maar dat was minder dan wat ik al slikte. Foutje, bedankt. Je moet alles goed in de gaten houden. Ik voelde me gisteren weer wat beter, het zieke gevoel was weg.

Weekje Friesland
Onze huisvrienden Joke en Wim hadden ons uitgenodigd om een weekje in een huisje in Tzumarum, dat 6 km van Franeker ligt te komen logeren. Zij waren daar al een week. Vrijdagmiddag 12 juni vertrokken we met onze fietsen achterop naar Friesland. We werden hartelijk ontvangen en na een glaasje wijn genoten we van een heerlijke maaltijd. Elke avond na het eten en een rustpauze gingen we hartenjagen. Omdat Joke en Wim veel harder kunnen fietsen planden we elk een eigen route. Niet elke dag. We hebben Franeker 2x maal bezocht, 1x met de auto en de laatste dag zijn we met z’n vieren op de fiets gegaan. Daar hebben we het planetarium bezocht. Wat een genie was die Eis Eisinga.

We hebben zandsculpturen bewonderd in Sneek. Ook zijn we 3 x naar familie van Hessel geweest. Van de kaartpot gaan we meestal uit eten. Workum was de keuze. Alleen zijn we het verkeerde restaurant binnen gestapt. Jammer want het eten was daar matig. Ik heb het meeste genoten van het fietsen langs de Waddenzee. Het was een geweldige week. Samen hebben we genoten. Er was wel veel wind, af en toe een spettertje en zon met prachtige wolken. Lekker gegeten en goed geslapen.

De laatste dagen kreeg ik oedeem in mijn knie en benen. Ook na inspanning en warmte krijg ik rode wangen. Balen. Er is altijd wat. Ik heb meteen een afspraak gemaakt bij mijn huisarts en kan morgen al terecht. Ik heb ook haaruitval gekregen en daardoor een kale plek maar kan het nog verbloemen met kammen.

Huisarts
We (Hessel en ik) waren  1 uur in de dokters kamer. Eerst compact de hele geschiedenis van de keeloperaties verteld. De Radboud is heel traag met het doorsturen van de behandelingen van de patiënt. De bloeddruk was te hoog, ik heb vocht achter mijn longen en ook in de knieën en enkels. Alhoewel dat na rust wat afgezakt is. Op de behandeltafel heeft hij de enkels en liezen gevoeld. Er is een slechte doorstroming omdat ik al 12 jaar stenose in allebei de bekkenslagaders heb.

Eerst maar bloedonderzoek doen op ontstekingen, schildklier, natrium, kalium en HB. Een paar dagen later werd ik gebeld over de uitslagen van het bloedonderzoeken. Alles was goed behalve een te laag HB. Hij stelde voor om eerst een maand een cocktail van vitaminen te gaan slikken, omdat ik de laatste tijd veel voor mijn kiezen (volgens mij in de keel, kiezen heb ik niet meer,ha, ha.) had gehad. Die moesten weer besteld worden en dat duurt weer 2 dagen.

Dinsdag is er hier in het dorp markt. Ik wilde uitproberen of ik dat op de fiets aankon. Het opstappen is het probleem. Ik ga dan op de rechter trapper die laag naar op grond staat staan, maar kan met mijn linker been niet op de fiets komen. Soms heb ik geluk, maar meestal moet ik 3, 4 of 5 keer tevergeefs op de fiets klimmen en dat vergt veel van mijn energie. Ik slinger ook nog. Toen ik doodmoe thuis kwam was ik zo kwaad dat ik de fiets als het ware in het schuurtje heb gegooid en gezegd dat het voorlopig uit was met fietsen. Ik kon wel huilen. Fietsen geeft mij nog kwaliteit van  leven. Eerst de vitaminen reactie maar afwachten.  Mijn benen voelen heel zwaar en ik heb pijn in de kuiten. Wil het liefste gaan liggen.