.
.
Ik begin mijn verhaal met een foto. Het is een foto van 4 jaar geleden (2011). Vóór ik ziek werd… Ja, er mochten best wat kilo’s af maar op deze manier was rigoureus en daarbij: Ik had geen keus.

23 April 2015
Ik kwam bij mijn huisarts voor een klacht aan m’n rechteroog (had ook iets onder m’n tong… vergat ‘t bijna). Oh dokter zou u ook nog even willen kijken naar die rare bultjes onder mijn tong op de mondbodem? Hij keek en hij keek me in m’n ogen… hier moet je mee naar de Kaakchirurg… ik zag ‘t verband niet en kreeg voor de volgende dag een afspraak in het Twenteborg ziekenhuis. Mijn man –altijd positief!- voelde dat er iets mis was. Zelf had ik echt niets door. Ach, een paar aften in m’n mond. Ala, eenmaal in Almelo op 24 april 2015 zei de arts het meteen: het is een tumor, en voor 90% zeker kwaadaardig. Nou..daar ging ik met m’n goeie gedrag. Me echt totaal nog niet bewust van de hele situatie en het vervolg dat dit ging krijgen. Hij verdoofde m’n mondbodem en weg was het gezwelletje… op naar het lab.

Over een week zou ik uitslag krijgen, volgens mij viel het wel mee. Onderweg naar huis giebelden we een beetje aangezien ik met een spraakgebrek praatte… heel anders als ze een kies verdoven. Meteen maar even langs m’n vader om het gebeurde te vertellen, die man zou zich rot schrikken als ik het met een “telefoontje” zou afdoen. Hij reageerde rustig en kalm maar ik ken m’n vader, het ging om zijn kind.

De volgende dag voelde het een beetje rauw aan, had niet echt pijn maar hoe kon het… ik had inderdaad de laatste tijd al pijn als ik hete koffie dronk en last van de kruimels onder m’n tong bij het eten van een beschuitje. Ach Ans, niet bij nadenken… het valt vast allemaal mee. Zo verdrong ik de boodschap en onbewust ook de angst. Ik “kanker”? Kom op zeg!

De 25e was mijn zus jarig (een lieverd) maar daar had ik toch totaal geen zin in om heen te gaan…het verhaal had z’n ronde al gedaan… hallo kom ik daar en iedereen vragen naar hoe, wat, waarom, en, dus, etc… nee ik ben een flinke meid maar daar had ik geen behoefte aan.

Ja, ik rookte… ja, ik dronk m’n glaasje. Ben nu compleet geheelonthouder haha,cleane vrouw. Ik leefde m’n leven op mijn manier, had ook zo z’n voorgeschiedenis… alles heeft zijn redenen… maar hier was ik niet op voorbereid. Verdorie mijn man maar vooral onze jongens… hoe zeg je zoiets? Het vreemde van alles is, dat ik zo positief was! Weg met het gezwel… weg ziekte. Ik noemde het toen geheel geen kanker. Vanaf 23 april t.m 5 juni heb ik nooit aan een ernstige ziekte of iets dergelijks gedacht… ondanks dat mijn arts zei: het is een kwaadaardige agressieve kanker met nu een omvang van 1,5 cm. Als je hier niets aan doet ga je hieraan dood binnen 5 jaar. Nou nee nu nog niet!

Mei 2015
Op 1 mei kreeg ik de uitslag, een agressieve kwaadaardige tumor in m’n mond. Er werden direct vele onderzoeken gepland: pet-scan, bloedonderzoek, longfoto, mri, ct-scan etc. De eerste gesprekken met de secretaresse van de oncoloog waren heel fijn en berustend. Ze was naast een secretaresse een fantastisch persoonlijkheid. Als ik kwam en ze zag me dan vroeg ze of ik behoefte had aan ‘n knuffel…. zeker! Wat een topvrouw.

Toen kwam halverwege mei het eerste gesprek met de behandelend kaakchirug die de operatie gaat doen. 5 Juni wordt je geopereerd, de agressieve kanker heeft inmiddels een omvang van 4,5 cm. Ook mijn ondergebit wordt geheel verwijderd aangezien de tumor ook in de kaak was genesteld.

Nog eerst naar Utrecht. Het hele protocol, ik was ervan op de hoogte. Een rit naar Utrecht voor twee minuten bij de arts zijn. Hij had een stagiair tegen wie hij heel duidelijk zei:”als de mondbodem er zo uitziet en aanvoelt, is het altijd mis!” Klopt, er moet een second opinion komen en ook een eventuele andere benadering… dit was voor mij duidelijk… Moest ik hiervoor naar Utrecht?

De oncoloog verpleegkundige heeft me voorbereid op de OK en ik weet nog dat de arts zei: een spreekverbod voor 5 dagen. Daar snapte ik niets van. Het zat toch niet in m’n keel of stembanden… daar werd ik nadien bang voor. Pff, wat een stugge man zeg! Hij had zo z’n goede en slechte momenten. Haha. Overigens vind ik hem een TOP Vakman!

De aanloop voor de OK… ben je niet zenuwachtig of iets dergelijks? Nee, totaal niet. Echt niet! Moest nog wel ff bij de tandtechnicus/implantoloog zijn om te happen voor een klikgebit, want er zouden implantaten in komen.
Was achteraf niet nodig aangezien er roet in het eten werd gegooid door uitzaaiing.