Zaterdag 28-02-2015
Vandaag heb ik weer een off day. Gisteren ben ik naar even naar het tuincentrum geweest. Een keer doe je iets leuks en hup daarna moet je het weer bezuren. Gelukkig kan niemand het uitje meer van me afpakken. De leuke rotsplantjes staan te wachten op betere tijden zodat ze de grond in kunnen.

Zondag 29-02-2015
De plannen waren om vanmiddag even de deur uit te gaan want het is zulk prachtig weer maar ik kan er niet toe komen. De hele dag lig ik op de bank en slaap meer dan dat ik wakker ben. Het lijkt net alsof ik me steeds slapper ga voelen in plaats van sterker.

Donderdag 05-03-2015
Ik ben al heel vroeg wakker terwijl Leo nog heerlijk slaapt. Eerst maar mijn mond spoelen en naar het toilet gaan. Voorzichtig ga ik weer liggen maar ik kan de slaap niet meer vatten. Zelfde ritueel nog maar een keer maar als ik nu ga liggen voel ik het maagzuur weer omhoog komen in mijn slokdarm. Half rechtop zitten maar en hopen dat ik in slaap val. Ik let de laatste uren goed op mijn ademhaling maar ben toch bang bang dat ik weer ga hyperventileren.

Het is 9.00 uur geweest en ik houd het niet langer vol. Leo moet wakker worden. Voorzichtig roep ik hem maar hij kan ook niets voor mij doen. Kun je dan niet bellen naar het AVL en zeggen dat ik steeds zwakker word en dat het eten zo ondertussen een obsessie is geworden? Ik zal toch niet de enige zijn die dat heeft? Of je belt de diëtiste, misschien dat zij een idee heeft.

Het is 15.00 uur en Leo belt het telefonisch spreekuur van de diëtiste. Hij vertelt dat ik me ondanks de neus-maagsonde met de dag beroerder en slapper voel worden. Drinken gaat wel maar eten hou ik niet binnen. De smaakpapillen werken niet meer en de speekselklieren ook niet. Volgens de diëtiste is hier niets aan te doen en moet ik blijven proberen met het eten. Anders moet ik mijn vaste arts bellen en vragen of ik een peg- sonde kan krijgen. Dat lijkt me ook niet ideaal.

De avond vordert en ik lig als een zoutzak op de bank. Ik probeer mijn ademhaling zo te regelen dat ik niet in paniek raak. Ik voel me misselijk en zo ziek. Als ik een slokje water neem om mijn droge mond te spoelen komt het er direct samen met wat gal er weer uit. Het gal brandt in mijn keel en is heel vies. Leo is er helemaal mee aan. Hij wilde nog een film kijken maar dat lukt niet met mij om zich heen.

Ik ga naar bed! Nou ik er snel achteraan natuurlijk en vraag of Leo de pomp wil stilzetten voor vannacht. Nou dan koppel ik hem wel helemaal af. Wonderlijk genoeg val ik na een paar keer braken toch in slaap. Even later word ik wakker als ik Leo naar beneden hoor gaan. Hij gaat toch nog die film kijken denk ik. Ik doezel wat tot hij terugkomt. Doe het licht maar aan hoor, ik ben wakker. Geen antwoord.

Vrijdag 06-03-2015
De rest van de nacht slaap ik niet meer. Het is een kwestie van overleven. Ademhalen, mond spoelen, naar de wc en zo af en toe wat braken. Wat moet dat worden en dan heb ik het nog niet eens over het eten. Leo gaat eruit om de huisarts te bellen. Ik blijf boven pendelen tussen wc en wasbak. Uiteindelijk durf ik het aan om snel te douchen. We hebben een stoeltje klaar staan zodat ik kan zitten.

De huisarts belt tijdens het telefonisch spreekuur en schrijft Primperan zetpillen voor. Dit is tegen de misselijkheid en moet binnen een half uur helpen. Zo niet moet Leo terug bellen want dan gaat hij met het AVL overleggen. Ik val in slaap.

Uiteindelijk word ik om 20.00 uur wakker en ben niet meer misselijk. Ik heb de hele dag geslapen en gedoezeld. Moe ben ik wel, compleet uitgeput. Leo ook maar hij wil niet gaan liggen. We zitten nu even tv te kijken en ik heb zelfs nog een vies kopje thee gedronken maar wat zal ik blij zijn als ik weer naar bed mag.