Maandag 07-04-2008
Vannacht word ik wakker van de pijn in mijn mond. Ik probeer nog door te slapen maar het wil niet lukken. Ik heb mijn sokken nog aan dus kan er zo uit. Mijn keel, mijn tong en mijn rechteroor. De pijn is niet te harden. Gelukkig zijn de pijnstillers in zetpilvorm want anders zou het niet lukken.

Ik probeer te spoelen met ijswater en eet een ijsje. Bij het spoelen lijkt het alsof er bloed meekomt. Na een half uurtje duik ik mijn bed weer in en val direct in slaap.

Als ik wakker word is het weer hetzelfde liedje. Ik heb het koud, de hele zijkant van mijn gezicht gloeit, doet pijn en voelt stijf aan. Ik zie op mijn kussen een hele vieze vlek. Dan had ik het toch goed gezien vannacht. Toen ik wakker werd dacht ik dat ik het gedroomd had. Zelfs het spoelen met ijswater doet zeer. Ik moet er niet aan denken dat ik wat zou moeten eten.

Ik breng de dag hoofdzakelijk half slapend door. Het valt me erg tegen vandaag. Praten, drinken, slikken alles doet me zeer. Ik vraag me af of er nog een hechting is losgegaan maar ik kan het niet goed zien. De pijnlijke wang ziet knalrood.

De pijn wordt al erger, vooral met slikken. Ik heb dan ook weinig gedronken vandaag. Om half één vannacht heb ik voor mijn doen hoge koorts en besluit Leo om de verpleegkundige van afdeling 5C te bellen. Voordat ik extra pijnstilling mag nemen wil zij eerst met een arts overleggen.

Later wordt Leo door de arts teruggebeld. Ik mag geen extra diclofenac in verband met de bijwerkingen. Morfine mag wel, naast de normale medicatie 4 per dag. Gelukkig heb ik zo ondertussen een eigen apotheek en heb ik genoeg in huis. Naast de andere medicatie direct een morfine zetpil en dan om 7.30 uur morgenochtend weer. Binnen 3 kwartier moet het werken en de pijn afnemen.