Blootleggen implantaten
De 19e januari zit ik dus in de martelkamer. In eerste instantie kon de mondhygiëniste maar één implantaat zien, ala sprayen en daar kwam de kaakchirurg aan. Hij was zelf overigens verbaast dat de boel zó vast zat. Hij verdoofde de onderkaak geheel en ging snijden, er moesten 4 implantaten worden blootgelegd die er tijdens de OK 5 juni in waren geplaatst. Steeds opnieuw bij-verdoven (7 ampullen) en weer snijden en boren. Uiteindelijk na drie kwartier zaten de hechtingen erin en moest ik de 21e terugkomen. Hij adviseerde om de aankomende dagen flink met een -in alcohol gedrenkt- wattenstaafje het vlees rondom de implantaten weg te duwen. Ahh, dit is gemeen pijnlijk.

Voor blootleggen implantaten          2 weken ná blootleggen implantaten

Ik heb dan ook zaterdagavond  de verjaardag  van mijn zus op tijd opgegeven. Eenmaal thuis heb ik ora-morf genomen -er zat nog een bodempje in het flesje- en hier ff op geslapen.

Zondagochtend, ik heb veel pijn. Ik vraag of ik aanstaande dinsdag bij de kaakchirurg terecht kan. Ik heb dan ook een afspraak met de psychiater en psycholoog. Vandaag ga ik nog een paar keer met de wattenstaafjes duwen maar t geeft weinig resultaat. Ik heb via m’n huisarts oxy norm gekregen omdat ik het niet meer vol houd van de pijn.

vanaf 19 januari 2016
Mijn pijn is heel gemeen, voor en aan de rechterkant rondom implantaten. Het is erger geworden een paar dagen na het blootleggen op de 19e januari jl. Hier is ook bot weg geboord. Misschien dat dat de pijn is? Het was een ingreep van 3 kwartier snijden, wrikken, boren en constant bij verdoven. Ik kneep m’n vingers knel en liep daarna met een ijszak naar de auto op weg naar huis. De 21e moest ik komen voor sprayen, De mondhygiënistes zagen duidelijk 1 implantaat, de andere 3 zaten verscholen in het vlees van mijn lip. Ik neem ibuprofen 600 Mg 4x daags en paracetamol 1000 Mg zetpil 4x daags, het helpt niet.

26-01-16
Ik ben bij ‘s morgens bij de mondhygiëniste en tegen de middag/avond wordt de pijn weer veel erger. Ik bel haar op rond 16.45 en vraag of ik eventueel nog ora morf kan krijgen in verband met de hevige pijn. De apotheek is nog tot 17.30 u open. Ze wil dit eerst overleggen en belt me terug. Ik moet toch ff komen bij de implantoloog de volgende dag, dit schrijven ze niet zomaar voor. Oké. Waarom had ik dit ’s morgens niet gezegd vraagt ze. Had ze gelijk in.

27-01-16
Het is 08.40 uur en bel de secretaresse om te zeggen dat ik niet kom, weer 80 km rijden voor een minuut en ik wordt een beetje wrangerig, niet fair van mij hoor. Mijn man gebeld om te zeggen dat ik niet ga waar hij het niet mee eens is. We gaan wel, per auto en busrit naar MST.

Het is inmiddels 10.30 uur en ik ben aan de beurt… De oncoloog verpleegkundige wilde er ook bij zijn maar waar is ze? Ze liep in de hal maar ik heb haar die ochtend niet meer gesproken. De kaakchirurg kijkt ook in m’n mond en besluit in verband met m’n pijnklachten diclofenac voor te schrijven… ja dat ken ik… net zoiets als paracetamol, helpt echt niet. Zonder enig flauw benul te hebben hoe het verder gaat ben ik alweer op weg naar huis.

Ook moet ik met wattenstaafjes gedrenkt in spoelmiddel m’n tandvlees rondom de implantaten naar beneden duwen. Oh zo naar maar ik moet tot de pijngrens, ga zelfs met de elektrische tandenborstel over de implantaten.

Nog ff langs de apotheek…of het vanmiddag opgehaald mag worden? Nee, graag zo spoedig mogelijk, ik heb heftig veel pijn. Echter diclofenac mag niet in combinatie met antibiotica. Er wordt gebeld met kaakchirurg en iets anders voorgeschreven. Deze medicijnen hebben ze in Rijssen en komen eind van de middag in Enter… naproxen 500 Mg. Het is nu 16.05 uur… nog geen telefoontje van de apotheek. Om 16.30 uur kan ik het ophalen, gelukkig… maar helaas, dit helpt NIETS. Dat was dus 1 minuut Enschede…. ik wist het… geen goede pijnstilling. Weer 80 km gereden… en niets wijzer en vergaan van de pijn. ’s Morgens zit ik geregeld al om 05.00 beneden wat afleiding te zoeken met tv en I-pad.

28-01-16
Ik heb erg veel pijn, alsof er zout in een open wond komt… m’n onderlip voelt 2 x zo dik… Voor de eerste keer laat ik het warm eten na een paar moeizame hapjes staan. Het brand en heb meer pijn dan ik tijdens de bestraling had… wat is dat toch. Na het sprayen bij de mondhygiëniste  kijkt dr. H mee en vind dat het iets is voor implantoloog, een verhoging van de implantaten anders past er nooit van z’n leven een klikgebit op. Ik heb echt geen idee wat ie bedoeld.

• Thuis Google ik eens en zie inderdaad foto’s van verhogingen van implantaten, gaat dat bij mij gebeuren? ik vraag me echt af of ik die pijn volhoud. Koffie dringt (voor mijn gevoel) langs de implantaten in het rauwe vlees, het bijt en klopt en de hechtingen voelen heel strak aan. Het lijkt wel of er onderaan de binnenlip een puist zo dik als m’n duim op spanning/knappen staat.
  
• Elke minuut van de dag is er pijn aanwezig. Moeten die 10 hechtingen er niet uit (zitten er nu 8 februari nog in). Mijn tong inmiddels rood uitgeslagen door de antibiotica (nu al de 3e week)
• Praten: m’n mond droogt uit (water helpt niet) m’n tong is vooraan nog steeds doof/steekt/klopt. Spraak is met een soort van dubbele tong, De d, l, n, r, s, t, z lukken niet. Je voelt de mensen kijken. Ik verontschuldig me als ik iemand bel en zeg: sorry als u mij niet goed kunt verstaan.
• Eten: aardappel puree en geprakte groente voelt aan als een hardgebakken vis en gaat vastzitten tussen implantaten/hechtingen. Oh per ongeluk een heel klein beetje nootmuskaat op de boontjes gedaan, nou dat komt aan alsof er met een vlijmscherp loei heet mes in het rauwe vlees wordt gesneden Een koekje kon ik eerst nog eten nadat het in de koffie was gedoopt… nu niet meer. Van links naar rechts is er constante pijn in m’n onderkaak die in de onderlip verborgen zit. Onbewust heb ik de laatste tijd ook het eten weg gekauwd met m’n onderlip in plaats van met de kaak. Ja je leest het goed: de onderkaak (vooraan) zit IN de onderlip of anders gezegd, de onderlip is over de voorkant van de kaak gegroeid.
• Vlees lukt al niet meer. Kan met m’n tong geen lik beweging maken om het naar achteren te duwen.
• IJs en vla gaan goed maar ik lebber een beetje. De 28e had ik een verjaardag en kletste wat in mezelf… wanneer kan ik weer eens simpelweg een nootje eten of een stukje kaas. Ach Ans, koomp wal good. Een zacht kwarkgebakje lukt nog maar de bodem is zacht kruimelig en blijft aan m’n gehemelte pakken, shit. Ik verslik me en krijg een heerlijke hoestbui.
• Slikken gaat wel goed maar m’n lip weigert, voelt alsof er constant iemand mijn lip heel strak naar beneden trekt en nog! De twee buitenste implantaten voelen aan als 2 grote snijtanden die naar buiten steken langs de bovenlip. (Laatste is puur gevoelsstoornis)

29-01-16
Vrijdags bel ik MST. Een secretaresse vraagt waar het over gaat en ik geef aan geen vast voedsel te kunnen eten, of ik weer gebruik mag/kan maken van de drinkvoeding… nou dit kan zéker niet meer voor het weekend geregeld worden! Dit moet ik de eerstvolgende keer bespreken met de kaakchirurg. Dat vond ik zo raar… echt. Dat juist een secretaresse van een kaakchirurg hier niet op in speelde. Vroeg me voor de zoveelste keer af of ik het “met een goodwies” wal terechte had… Op naar de supermarkt om drinkontbijt (waar zelfs klontjes inzitten) te halen. Om 16.00 uur probeer ik het toch nog bij de diëtiste van MST: natuurlijk kan dat geregeld worden. Ze belt naar het bekende adres van Sorgente en zaterdag ochtend om 10.00 uur heb ik flesjes vloeibare voeding tot m’n beschikking. Ik had het zelf kunnen verzinnen!!

30-01-16
Om 19.00 uur besluit ik de huisartsenpost te bellen. Het gaat niet meer met deze pijn. Na de nodige vragen zegt de secretaresse dat ze overleg heeft gehad met de dienstdoend arts en helaas niets voor me kunnen doen.