Woensdag 01-01-2014
Nou, zulke enerverende feestdagen hebben we nog nooit eerder meegemaakt. Eerst de operatie, dan worden we 2e kerstdag opa en oma en vertrekken we naar Tsjechië en nu rijden we op nieuwjaarsdag weer 1000 km om thuis te komen. Volgens mij slapen we een week straks. Het weggaan was voor ons beiden best wel moeilijk. De volgende keer dat we Dennis zien zijn we zo een paar maanden verder. Gelukkig zijn we voorzien van alle moderne communicatie middelen en kunnen we (beeld-) bellen zo vaak als we willen. Lang leve Skype.

Donderdag 02-01-2014
We hebben heerlijk geslapen maar we zijn toch wel een beetje verreisd van de afgelopen dagen. Ik merk goed dat ik nu even mijn rust moet nemen. Ik heb weer wat last met slikken en van mijn rechteroor. Beetje eigen schuld want ik heb van alles gegeten en ook nog eens veel gepraat. Het blijft toch een zwakke plek. Maar we zijn wel naar Tsjechië geweest en dat pakt niemand meer van ons af! Wat hebben wij ervan genoten.

Vrijdag 03-01-2014
We zijn weer een beetje bekomen van alle belevenissen en gaan even mijn vader en moeder bezoeken. Ze zijn reuze nieuwsgierig naar onze verhalen en naar de foto’s die we mee hebben. Dat is dan ook het enige wat we doen vandaag. Praten en eten doe ik zo min mogelijk. Nog een dagje rust kan geen kwaad.

Zaterdag 04-01-2014
Nou, ik ben er wel weer. Voor vanavond staan er gestoomde krieltjes, bietjes en een kippenpootje op het menu. Zonder problemen kan ik alles opeten. Marga is back in live.

Als ik terug kijk naar de laatste behandeling moet ik zeggen dat ik deze goed ben doorgekomen. De pijn viel me mee. Ik denk dat dat komt omdat ik al zo lang met pijn in mijn mond rond loop. Wat dat betreft ben ik wel wat gewend. Ik ben ook heel blij dat ik deze keer geen morfine heb hoeven te gebruiken. Dat scheelde heel veel misselijkheid en bijwerkingen. Als de controle aanstaande maandag nu ook nog goed is kan ik zeggen dat we niet alleen een fantastisch uiteinde hebben gehad maar ook een fantastisch begin van het nieuwe jaar.

Zondag 05-01-2014
Om het nieuwe jaar te vieren heeft de overbuurvrouw oliebollen voor ons gebakken. Ze waren overheerlijk en ik kon ze zonder problemen op eten. De buurkindjes kwamen bij ons een spelletje doen en patatjes eten.

Ik ga mijn tong nog maar eens grondig inspecteren. Ik ben enkele dagen pijnloos geweest maar na ons bezoek in Tsjechië heb ik weer een klein beetje last van mijn tong en oor. Het is een beetje zeurderig, meer niet. Ik vind het hartstikke eng maar voor het eerst steek ik mijn vinger weer in mijn keel om te voelen aan de plek op de tongbasis. De plek is nog heel gevoelig en ik kan het niet goed beoordelen. Als ik met het lampje kijk zie ik dat het achter op de tong nog wat rood ziet en dat er een litteken zit. Afijn, we zullen het horen morgen.

Maandag 06-01-2014
De eerste fysieke controle. Van de voorgaande keren weet ik dat ik niet bang hoef te zijn want de arts zal niet gaan rommelen aan de weggehaalde plek. Hij zal natuurlijk wel in mijn mond kijken maar hij zal afgaan op hetgeen wat ik vertel. Ik verwacht geen gekke dingen. We zijn stipt op tijd aan de beurt, wat een weelde. Bij binnenkomst kijkt de arts me vragend aan. Nou het gaat goed hoor, zeg ik meteen. Ik ben zo blij dat de plek weggehaald is. Het zeurt nog een beetje maar dat is dan ook alles. Dan zullen we maar eens kijken. In de nek voelt hij geen bijzonderheden maar dat had ikzelf ook al geconstateerd. Ook de tong is goed genezen en ziet er mooi uit. Maar ja, nu de tongbasis nog. Ik prijs mezelf gelukkig dat hij het spiegeltje pakt en niet het cameraatje.

Te vroeg gejuicht! De assistente komt binnen om het cameraatje te brengen. Hij heeft het flesje verdovingsvloeistof al in de aanslag. Verdoven maar? Ja graag. Hij sprayt wat vloeistof in mijn neus en ik mag het spul weer opsnuiven. Het prikt een beetje en smaakt vies. Toch helpt het iets want ik heb nu geen last van braakneigingen. Het is lastig om mijn hoofd een beetje voorovergebogen te houden. Dan gaat het slangetje er makkelijker in. Mijn arts neemt alle tijd en kijkt van binnen goed in de rondte. Goh, ik wou dat je het zelf kon zien, het ziet er zo mooi uit. Hij is duidelijk trots op zijn werk 🙂

Ik heb nog een vraag. Wat er nu nog zit is carcinoma in situ. Wordt dit altijd kanker wat zich uitzaaien kan? Ja en als we er niet op tijd bij zijn zeker. Laten we hopen dat het nu wat langer wegblijft en misschien komt er ooit nog eens een medicijn voor. Ik begrijp alleen niet waarom het iedere keer aan de rechterkant is waar de cellen veranderen. Weet jij het? Ikke niet!

Ik weet het wel maar vraag het toch nog maar een keer. En het enige waar ik aan kan merken dat de cellen gaan veranderen is de pijn? Ja. Gelukkig ben ik inmiddels zo getraind op de pijntjes dat ik het meestal al voel voordat er iets te zien is. Wat zullen we afspreken voor de volgende controle? Een half jaar? Het heeft geen zin je eerder op te roepen. Bij veranderingen kom je eerder. Dat lijkt me een prima plan.

We praten nog even over het elektronische patiëntendossier en de voor- en nadelen. De voordelen hebben de overhand en er raakt nooit meer een dossier kwijt, wat voorheen nog wel eens kon gebeuren. Kan ik het zelf nu ook al inzien? Nee, nog niet maar dat is in de toekomst wel de bedoeling. Dit systeem heeft het web spreekuur ingehaald want er kan straks allerhande informatie met de patiënt uitgewisseld worden. Er moet hier en daar nog wat gesleuteld worden. Zo mag bijvoorbeeld een patiënt de uitslagen van een onderzoek nooit eerder zien dan de arts.

Dat is handig, grapt Leo. Dus we hoeven straks alleen nog maar de webcam voor haar mond te houden? Dat scheelt een hoop tijd. Hij kan er wel om lachen.

Terug in de auto schiet het me te binnen dat ik helemaal vergeten ben te vragen hoe dat infuusje op de operatiekamer nou in mijn hand kon ploffen. Ik blijf het een vreemd verhaal vinden.

Ik ga nu werken aan het opbouwen van mijn conditie. Dit wil ik snel weer op peil hebben zodat ik vanaf volgende week mijn avondwandelingen met een vriendin weer op kan pakken. Het feest van de regelmatige updates is vanaf nu ook weer voorbij. Zonder tegenbericht is de eerstvolgende update na de controle van 4 juni.

Dinsdag 07-01-2014
Ik merk dat ik de laatste week te stoer ben geweest met het eten van allerlei lekkers. Bij het avondeten was het slikken van vooral de gekookte krieltjes weer een probleem. Leo vindt dat ik mezelf nog moet ontzien en de plek meer tijd moet geven om goed te genezen. Misschien heeft hij wel gelijk. Ik ga er nog even over nadenken hoe ik dat moet aanpakken en volhouden.