Zaterdag
De eerste dag dat ik weer thuis ben. Ik heb een paar uurtjes geslapen vannacht. Pijn, pillen, pijn en slapen. De pijn is wel dragelijk maar komt steeds terug. Als ik even mijn ogen dicht heb word ik telkens ondergekwijld wakker, bah. Dit is ook zoiets wat niemand je van te voren vertelt. Het is ook helemaal niet belangrijk maar het komt er wel bij. Achteraf gezien had ik dit ook zelf wel kunnen bedenken.

Leo heeft mijn vader en moeder gebeld dat ze mogen komen. Leo gaat ze niet ophalen omdat hij mij niet alleen wil laten dus moeten ze wel met de taxi heen en terug. Dat vinden ze niet erg en regelen het meteen. Ik word wakker als ze komen. Dit is heel erg. Het is zo vreselijk zielig, 2 oude mensen dik in de tachtig en helemaal gebroken. Eerst mijn broer zijn vrouw ziek en nu ik dat is teveel. Ik zie ze schrikken als ze binnenkomen. Mijn vader kan me niet aankijken en moet gaan zitten. Mijn moeder houdt zich sterk voor mij. Wat doet dit veel pijn om ze zo te zien. Zelfs nu kan ik het bijna niet opbrengen om dit stukje te schrijven maar het hoort er nou eenmaal bij. Ik zie er ook niet uit. De zwellingen zijn enorm en lijken eng. Leo heeft het ook moeilijk en is ineens heel druk met de koffie.

Er komen ook vrienden langs die nu even blijven. Leo gaat snel wat boodschapjes doen. Nu moet mijn moeder weer huilen en ik ook. Mijn vriendin pakt alle kaarten die ik het laatste jaar heb ontvangen. Het zijn er best veel en dit leid ook weer af. Heel veel lieve woorden. Morgen ga ik ze beneden in de kamer zetten.

Wat mijn ouders betreft: Als je beiden in de 80 bent en dan moet beseffen dat je bestaan nog steeds zin heeft in deze wereld dan is dat een groot compliment. We hebben het al vaker tegen ze gezegd; “ze willen jullie nog niet hebben boven want jullie zijn hier nog veel te hard nodig”. Ik denk niet dat ze dit zelf zo ervaren maar ze zijn er nog en dat is niet voor niks.

Ik heb vast geslapen en word weer wakker van de bel. Kennissen van Leo komen bloemen brengen. Hij is ook erg ziek geweest en weet wat het is. Verder weet ik niets meer alleen maar pillen, slapen en pijn die nu wat beter onder controle te houden is.