Maandag
Vannacht heb ik van 3.00 tot 6.00 uur geslapen. Dit lijkt wel de hele nacht maar het zijn steeds korte slaapjes en dan weer even wakker. Ik ga proberen om de tijd die ik wakker ben wat te verlengen. Ik lig in bed maar heb het voor mijn gevoel toch nog hartstikke druk. Alleen het naar het toilet gaan, mond spoelen en even op de bank zitten is al genoeg voor 1 wakkere periode.
Ik ga proberen om de medicijnen uit te stellen tot half 8, dan zijn de mannen ook wakker. Stefan is gisteravond gekomen maar ik heb hem eigenlijk niet genoeg gesproken. Ik viel telkens in slaap. Straks gaat hij vanaf hier weer voor 6 dagen weg voor het werk. Iedereen heeft het druk, dat valt nu extra op. Aha, 7.00 uur. Ik hoor de 1e wekker gaan boven. Het kind staat op. Daar komt de hoofdverpleegkundige ook aan en het trio is weer compleet. Tijd voor de eerste ronde. Pillen, plassen en pijn die beter onder controle te houden is. De uitstraling naar het oor lijkt ook veel minder te zijn. Stefan gaat naar zijn werk.
Ik word wakker van mijn eigen gekwijl en moet alweer verschoond. Vanmorgen zat alles onder de appelmoes . Nu zijn de onderlakens weer spekvet. Dit komt van alle zetpillen. Wij zijn echte dummie’s, maarja wie bedenkt dit nou? De eerste nutridrink staat er alweer. IJskoud de lekkerste.
Ik heb een vervelend gevoel in de maag van alle pillen en papjes. De tong is ook weer meer gezwollen. Ik moet nog een dagje extra doorgaan met de dexamethason voordat dit afgebouwd kan worden. Het slikken gaat ietsje beter maar eten lukt nog lang niet. De appelmoes glijdt wel naar binnen en drinken gaat op wat knoeien na ook best redelijk. Ik krijg veel te weinig vocht naar binnen, dit kun je merken aan de urine die dan wat gaat ruiken.
Leo heeft de verpleegkundige aan de telefoon om het medicijngebruik te evalueren. Zij begint meteen weer te mauwen over een maagsonde. Ontlasting heb ik niet maar ja, dit is de 7e dag op water dus dat vind ik niet zo gek. Hoewel ik echt geen last heb moet ik toch de lactulose gaan gebruiken. De schat geeft me nog een laatste kans om te gaan eten. De volgende belafspraak is donderdag geloof ik.
Aha, het is weer bewolkt. Ik mag heel even de tuin in voor wat licht. Jogging-pak aan, muts en zonnebril op en samen met Leo de tuin in. Er bloeit nog steeds van alles en de tuin staat er keurig bij. Ik geniet ervan. De flagyl voor de stank werkt goed. Zelf merk ik dat niet. De maag begint wel te protesteren zo ondertussen. De lippen beginnen echt zeer te gaan doen en ik voel de eerste vellen op de tong loskomen. Bah, er hangt net een sliert uit wat nog aan 1 stukje vast zit. Het lijkt net bami.
De buurman komt zakjes ijskoffie brengen. Dit moet met volle melk gemaakt worden en dat is goed voor me zegt hij. Lief hè?
De zwelling van de tong neemt weer iets af en zo gaat de dag best snel om. Ik werk de website bij maar ben eigenlijk te moe. Maarja, het moet af hè, zo ben ik nu eenmaal.