Woensdag 24-10-2007
Vandaag heb ik telefonische controle gehad van de bedrijfsarts. Ik slaap maar Leo hoeft me niet wakker te maken. We zijn even een blokje om geweest. Heel even maar want ik voel me niet lekker vandaag. Hoe meer de dag vordert, hoe beroerder het wordt. Ik ben vreselijk moe en misselijk. Ik moet overgeven en voel me hartstikke ziek. Snel het bed in.

Donderdag 25-10-2007
Vannacht ben ik diverse keren wakker geweest. Ik voel me echt doodziek en kom mijn bed niet af. Ik heb wat medicijnen die ik in moet nemen met water. Wat een lol zeg. Binnen enkele minuten heb ik het water inclusief medicijnen alweer uitgespuugd. Gelukkig blijven de zetpillen er wel in. Leo belt met de huisarts. Ik moet direct stoppen met het carbasalaat calcuyn. (bloedverdunner) Bij blijvende misselijkheid moet ik vrijdag nogmaals bellen. Dan belt de verpleegkundige uit het AVL weer. De medicijnvoorraad wordt aangevuld. Ze vindt het heel vervelend dat dit er nu ook weer bijkomt. Ze schrijft een zetpil voor die binnen een half uur moet gaan werken. Leo gaat het snel ophalen. Ik neem de zetpil en ga slapen. Het werkt! Als ik wakker word is de misselijkheid zo goed als weg. Ik voel me slap maar een stuk beter dan vanmiddag. Ik heb zelfs een broodje gegeten.

Vrijdag 26-10-2007
Ik heb goed geslapen en voel me niet meer ziek. Dat scheelt enorm. De vieze smaak in mijn mond is er nog steeds. Het gaat maar niet weg. Het is het ergst na het slapen of als ik een tijdje niet gepraat heb. Het speeksel is dan wat slijmeriger en ziet een beetje groen- bruin. Vies hé?

Een tennismaatje komt een bos prachtige bloemen brengen namens de meiden. Hartelijk dank.
Warm eten lukt weer. Wel helemaal fijngeprakt, zonder vlees en niet te heet. Het geeft weer even een andere smaak in de mond.

Zaterdag 27-10-2007
Om 6.00 uur ben ik alweer uitgeslapen. Ik voel me fit en heb zin om iets te doen. Maar ja, wat? Stofzuigen kan nog niet zo vroeg. Aha, was opvouwen, daar ga ik mee beginnen. Waarom ik zoiets onbenulligs opschrijf? Het is een teken dat ik me beter voel en weer interesse krijg in de dingen om mij heen. Ik ontbijt met een broodje leverpastei. Vanmiddag komen mijn ouders weer. Ik krijg alweer bloemen. Mijn ouders weten niet wat ze zien. Ik ben weer in de kleren en praat een stuk beter dan vorige week zaterdag. Het is een leuke middag. Vlees eten lukt nog niet maar vis lukt wel. Leo haalt twee lekkerbekjes. Heerlijk. Later proberen we nog een gekookt eitje. Ook dat gaat naar binnen.

Zondag 28-10-2007
De wintertijd gaat in dus is vannacht de klok een uur teruggezet. Word ik eindelijk eens op een schappelijke tijd wakker moet ik er een uur aftrekken. Zo is het evengoed weer 6.30 uur.

De pijn in de tong is er nog steeds maar is nu heel goed onder controle te houden. De zijkant van de tong zit nog vol met stukken die er nog af moeten maar bovenop de tong ziet het er al goed uit. Het is wel heel erg gevoelig. De bovenlaag is nog flinterdun. De pijnmedicatie is nog hetzelfde als voorgaande dagen alleen de “escape” morfine zetpil neem ik nu nog maar 2 x per dag in plaats van 6 x. Een kleine vooruitgang dus.

Leo vraagt of ik al kipfilet kan eten. Mag ik bedanken voor de eer? Ik denk meteen aan het magnetron verhaal over het ontdooien van kipfilet. We hebben zin om er even een uurtje tussenuit te gaan. Eerst slapen en wat pillen en dan kunnen we gaan. Gezellig even naar vrienden geweest.

Maandag 29-10-2007
Wat was ik moe na gisteravond. Ik heb tot 11.00 uur geslapen. Het bed in de kamer is niet meer nodig. Morgen wordt het opgehaald. Na een aantal “wakkere” uurtjes ga ik wel rusten maar doe dat nu gewoon lekker in mijn eigen bed. Wat het licht betreft mag ik nu gaan beginnen met het opbouwen van zonlicht. Pech. Het is vandaag ideaal PDT weer. De hele dag is het bewolkt. Ik kan dus met een gerust hart naar buiten. Het is niet koud dus ga ik lekker een uurtje in de tuin rommelen. Daar knapt een mens van op zeg. Ik word er helemaal vrolijk van. Na het eten krijg ik weer wat pijn in de borst en tussen de schouderbladen. Wat moet ik nu? Wel bellen of niet bellen? De pijn is niet zo heel erg en zakt snel af. Later voel ik er niets meer van. Het zal wel door de stress komen denk ik.

Dinsdag 30-10-2007
Het bed is net opgehaald. Dat ruimt weer mooi op. We zetten alle meubels net even anders neer dan voorheen. Het ziet er allemaal weer gezellig en knus uit. Aan het begin van de middag krijgen we visite en aan het eind van de middag ook. We worden weer aardig verwend. Ik heb wel weer veel te veel gepraat natuurlijk en nu loop ik het op. Het is mijn eigen schuld maar ik heb het er graag voor over. Toch maar weer een extra morfine zetpil erin.

De belichting is morgen precies 3 weken terug. Best wel gek dat de pijn nog steeds zo erg in de tong zit. Ik voel het niet alleen op de behandelde plek maar door de hele tong heen. Alsof ik mijn tong verbrand heb. Eigenlijk is dit ook zo natuurlijk, alleen komt de verbranding nu van binnenuit. Als ik in de spiegel naar mijn tong kijk dan kan ik al goed zien hoeveel en waar er straks een stuk vanaf zal afvallen. Leo wordt er een beetje onpasselijk van. (haha) Er wordt weer een nieuwe voorraad vloeibare voeding bezorgd. Gelukkig maar want ik heb vanmorgen het laatste pakje weggewerkt. In de doos zitten alle smaken die ik lekker vind. In het eerste pakket zat van alles wat om uit te proberen. Er is keus genoeg.