Vrijdag 11-01-2008
Inmiddels zijn we 3 dagen verder en ik begin aan het idee te wennen dat ik nogmaals de PDT behandeling moet ondergaan. Ik had niet verwacht dat ik er nog een keer mee in zou stemmen maar deze keer werd me geen keus geboden.

Na ieder bezoek in het AVL verbaas ik me weer over de drukte. Hoe is het toch mogelijk: een heel ziekenhuis vol met mensen die “dezelfde” ziekte hebben. De meesten zijn er heel wat slechter aan toe dan ik. En dan heb ik het nog maar over 1 ziekenhuis.

Dinsdag 15-01-2008
Vanmorgen heb ik een belafspraak voor de uitslag van de echo van de hals. Ik ben te werk dus Leo neemt de honneurs waar. Hij belt me al om 10.00 uur. De echo ziet er goed uit en er is niets bijzonders te zien. Ik had dit al verwacht omdat er geen punctie genomen was maar het is toch fijn als dat even officieel bevestigd wordt.

Ik vind het moeilijk om op een goede manier om te gaan met het feit dat ik nog een PDT behandeling krijg. Het spookt de hele dag door mijn hoofd. Ik merk dat ik daardoor heel snel geïrriteerd ben en om niets ontzettend boos kan worden. Ik ben dan ook niet zo’n plezierig gezelschap op dit moment. De arts heeft gezegd dat ik na de ervaring van de vorige keer sowieso 1 nacht in het ziekenhuis moet blijven. Daarna wordt per dag bekeken of ik naar huis mag. Ik hoop maar dat ik niet al te lang op de oproep moet wachten.

De recepten voor de medicijnen zijn gisteren naar de apotheek gefaxt. Leo haalt het hele pakket op. Thuis gaan we alles controleren. Ja hoor, het zal ook niet zo zijn. De flagyl en het mondspoelmiddel zitten er niet bij. We bellen de apotheek en zij zeggen dat ze hier geen recept voor hebben ontvangen. Volgende week maar even navragen.

Woensdag 16-01-2008
Ik word wakker met een hartslag die dik over de 100 is. De opname- en operatieplanning vindt 1 maal per week plaats. Er wordt 2 weken vooruit gepland. Op woensdagochtend vóór 12 uur wordt telefonisch contact opgenomen met de geplande patiënt. Als je er niet bent wordt er een brief verzonden. Het is nu bijna 11 uur en ik heb nog niets gehoord. Ik ga nog maar een potje koffie zetten.
Ik loop mezelf enorm op te fokken. Dat moet ik niet doen maar het gebeurt gewoon. We gaan maar boodschappen doen, dat leidt wat af.

Vrijdag 18 januari 2008
Ik heb weer 3 ochtenden gewerkt deze week, doe wat klusjes in huis of ga mee boodschappen doen. Slapeloze nachten heb ik, in tegenstelling tot Leo nog niet gehad. Als ik mijn bed zie slaap ik al. Eigenlijk is het net alsof ik in een compleet andere wereld leef op dit moment.

Ik doe mijn uiterste best om iets te verzinnen waarmee ik onder de PDT behandeling uit kan komen. Ik had niet verwacht dat het nu alweer terug zou zijn. Als het maar niet net zo gaat als bij de co2 laserbehandeling. Stel je voor dat het straks weer terugkomt dan is deze behandeling voor niets geweest. Zal ik er voor de zekerheid toch nog 1 keer naar laten kijken? Leo zegt dat dat echt geen zin heeft. Het is door 2 specialisten zeer secuur bekeken. Bij twijfel zouden ze je deze behandeling niet laten doen. Ze weten echt wel waar ze mee bezig zijn. Ik moet toegeven dat Leo gelijk heeft maar toch……..P

Zondag 20-01-2008
Het weekend is ook weer om en we hebben het in gepaste vreugde doorgebracht. Zondagmiddag zijn we naar Annemyke en haar man geweest. Normaal gebruik ik geen namen maar dit was zo speciaal dus kan het wel. We hebben heerlijk gegeten en aangezeten. Het is fijn dat we zoveel lieve mensen om ons heen hebben. De spreuk voor vandaag past niet helemaal maar vooruit maar…….