Woensdag 23-01-2008
Om 10.00 uur gaat de telefoon. Ik pak hem niet op. Het antwoordapparaat wordt ingesproken. Het AVL belt om door te geven dat ik op zaterdag 2 februari verwacht word voor de inspuiting met de foscan. Op dinsdagavond 5 februari word ik opgenomen en op woensdag 6 februari zal de belichting plaatsvinden. Ik hoef alleen maar even terug te bellen ter bevestiging en alles staat vast. Ik bel nog even niet. Vanmiddag moet ik toch naar het AVL, dan geef ik daar wel door dat het goed is. Nog steeds twijfel ik een beetje. Leo neemt het laatste beetje twijfel weg. Als je niet gaat dan ga je dood. Inderdaad hij heeft gelijk, het kan even duren maar zo simpel ligt het wel.

Voorafgaand aan de narcose moet de anesthesist berekenen hoeveel narcose er nodig is om mij onder zeil te krijgen. We gaan voor een gesprekje van 10 minuten naar Amsterdam. Dit is het enige wat nog moet gebeuren voor de inspuiting. Helaas mag dit niet telefonisch. De afspraak is om 15.50 uur. Als we ons melden horen we dat de planning is uitgelopen. We hebben nog alle tijd voor een bakkie en om de opnametijd te bevestigen. Nou dit laatste lukt dus niet. Het bureau waar de planning gemaakt wordt is op een andere locatie. Dan moeten we morgen maar bellen.

Het gesprek bij de anesthesist verloopt gladjes. Als hij mij roept en ik naar hem toe loop zie ik dat hij het dossier opent en de foto van mij vergelijkt met de werkelijkheid. Het is echt check, check, dubbelcheck hier. Voordat ik bij hem binnen word geroepen heeft hij het dossier goed bestudeerd. Ik was nog maar net binnen toen hij zei: Zo, dus jij gaat voor de herkansing? Ik begrijp even niet waar hij het over heeft. Het was grappig bedoeld maarja, als je een grappige opmerking moet gaan uitleggen dan is het niet leuk meer. Het is wel een heel aardige man die alle tijd neemt. Hij weet alles van het laatste jaar en stelt hier ook vragen over. Ik heb natuurlijk ook nog een aantal vragen en die worden vriendelijk en duidelijk beantwoord. Zo vraag ik onder andere of ik na de belichting weer direct zuurstof kan krijgen. Een overbodige vraag want het is een standaard procedure dat je aan het zuurstof ligt na de narcose. Ook vraag ik of ik otrivin mag gebruiken vóór de belichting. Dit mag en kan zonder problemen gebruikt worden. Otrivin is een neusspray. Na gebruik hiervan kun je wat makkelijker door de neus ademen. Dat geeft mij wel een gerust gevoel.

Maandag 28-01-2008
Net als vorig weekend trekken we ook nu weer alles uit de kast om het gezellig door te komen. En dat is helemaal gelukt. Er zijn toch een aantal dingen die we nog willen doen voor zaterdag. Ook zijn we hier en daar op visite geweest. Druk maar super gezellig. Er zijn ook best wel een aantal dingen die gewoon nog moeten. Zo heb ik bijvoorbeeld nog wat post liggen waarop ik moet reageren. Een vervelende klusje.

Maandagmiddag is natuurlijk de topper van deze week. We gaan weer even op bezoek bij Leo zijn moeder en daarna op naar de markt. De laatste maandag dat ik naar buiten kan voorlopig.

Woensdag 30-01-2008
Vanmorgen heb ik weer een afspraak bij de bedrijfsarts. Na mijn verhaal over de afgelopen periode worden de nodige formaliteiten in de computer opgeslagen en plannen we de volgende afspraak in april. Hij vindt het heel natuurlijk om vanaf morgen weer volledig de ziektewet in te gaan.

En zo zit mijn laatste ochtend werk er onverwachts op. Raar hoor om voor de laatste keer het salarisprogramma af te sluiten in de wetenschap dat de reïntegratie straks elders volgt. Maar goed, aan mij de taak om alle sores rondom het werk zo snel mogelijk naar de achtergrond te verdringen en mij te richten op de komende periode.

Om mijn conditie voor de komende belichting wat op te krikken ben ik aan het wandelen geslagen. Niet te geloven hè? Nou ja, geheel vrijwillig is dit niet hoor. Een vriendin vindt het nodig om niet alleen de hond maar ook mij dagelijks uit te laten en dan ook nog eens 3 kwartier lang flink door te stappen. Hoe fitter je bent, hoe sneller je straks herstelt is haar motto.