Terugblik: Scan gehad. Voor die tijd moest ik een liter contrastvloeistof opdrinken. Dit was goed te doen. Infuus werd weer aangelegd en met mn armpjes naar boven ging ik door de “tunnel”. 15 minuten later stond ik weer buiten. Met een verassende Pa die zei..biej dr noe a wier? Yep…dit hem wier had!

Afgelopen maandag had ik het darmonderzoek. Daar van vond ik de voorbereidingen stukken minder. 4 Liter laxeer prut moest ik opdrinken en verder geen eten. Wel water/koffie en thee. Al kok- halsent heb ik het weg gekregen met af en toe een slokje ranja om ff te spoelen. Met vanillesmaakje staat er dan op, maar die overheersende andere vieze smaak wordt niet genoemd. Mn vriend en familie staan me wel bij en hebben allemaal een slokje genomen. Wel lief, maar ja het was natuurlijk nog lange geen 4 liter. Het werkt echt wel, want binnen het uur zat ik al op de plee.

Eerst bestraling gehad, mondhygiëniste en daarna naar de andere kant van het ziekenhuis voor mijn darmen. Paps en Marcel hielden me gezelschap. Ik werd eerder opgehaald en mocht mijn broek laten zakken en op bed gaan liggen. Willen ze het infuus er aan doen, maar kunnen ze geen aders vinden. Links, rechts en toen maar op mijn hand. Na 3x te zijn geprikt kwam er eindelijk een druppie bloed te voorschijn. Stelt de dokter zich voor (best nog wa een schiere) en gaf me een roesje. Nou..volgens mij een beste roes, want ik heb echt niets gevoeld, gezien en mee gekregen.

Na de tijd moest ik een uur uitslapen en daar werd me verteld dat ik helemaal geen poliep in mijn darmen had zitten!!!! De darmen waren/zijn schoon. Waarschijnlijk had ik destijds tijdens de eerste PETscan een griepje onder de leden, waardoor ik een ontsteking in mijn darm had zitten wat had opgelicht. Als ik een dag eerder/ later was gekomen dan hadden ze misschien niet eens wat gezien. Ik vind het allemaal wel heel verwarrend. Zit je een hele tijd in onzekerheid en helemaal met de darmen, daar zit de familie Kokhuis niet op nog meer problemen te wachten. Gezien de situatie van moeders 3 jaar geleden. Natuurlijk superblij dat het allemaal goed is en ik verder gezond ben, maar een scan zegt dus ook niet alles of juist te veel.

Dit hele verhaal heb ik pas s’avonds gehoord van Marcel. Kreeg een smsje van mijn nichtje waarin stond dat ik een ontsteking had gehad. Zou mijn broer dat daar hebben gezegd?! Het hele verhaal vond ik zo doar en dacht nog van hoezo ontsteking…ik was toch schoon?! Later had Marcel zijn moeder aan de telefoon en die begon ook al over een ontsteking!! Ik was blijkbaar tijdens het gesprek nog zo in een roes dat ik van het hele gesprek van de dokter dus verder niets heb mee gekregen. Het enige wat ik mee had gekregen is dat het goed was en dat is eigenlijk ook wel genoeg. Toch?

Het aftellen is begonnen nog 6x en dan zit het er op en kan ik weer gaan opbouwen. Nu lig ik bijna elke middag nog wel ff in bed en s’avonds tegen 10 uur ben ik ook weer vertrokken. Achteraf lullen is altijd makkelijk, maar tot nu toe (alles onder voorbehoud) is het me wel snel gegaan en toch mee gevallen.

Er komt waarschijnlijk nog wel een genetisch onderzoek in Nijmegen, maar daarover een volgende keer meer.