Zaterdag, 15-08-2009
Dag 17 na inspuiting, schaduw gedurende 20 minuten, geen zon
Dag 13 na belichting

De ochtend gebruik ik om wat mail te beantwoorden en het verzorgen van de bloemen en planten. Ik doe rustig aan. Ik probeer al 3 dagen het bed te verschonen maar het is er nog niet van gekomen. Als ik de trap opgelopen heb en wat kleine klusjes heb gedaan wil ik alleen nog maar liggen als ik mijn bed zie.

Nu het eten erin blijft zal het met de energie ook weer opbouwen heen gaan. Net als de dagen hiervoor roept Leo me als het eten klaar is. Als we aan tafel zitten vertelt Leo dat het zo warm is buiten. Waar Stefan op vakantie is is het helemaal prachtig. Hier in Nederland wordt zelfs een hittegolf verwacht.

De tranen lopen over mijn wangen en ik moet huilen. Leo schuift zijn bord opzij. Weg eetlust! Wat is er? Niets. Er is niets ga maar eten. En ik blijf maar huilen. Waarom??? Vertel het maar. Misschien omdat de zon schijnt. Ineens besef ik me dat ik niet zomaar naar buiten kan. Tegen de tijd dat ik wel naar buiten kan is het mooie weer voorbij. Het binnen zitten breekt me op en ik voel me ineens heel erg zielig.

We doen een nieuwe poging en zitten weer aan tafel. Lekker, verse kippensoep. Als de soep flink is afgekoeld ga ik het heerlijk opeten. Van de balletjes blijf ik af maar een zacht stukje kippenvlees lukt goed.

Af en toe blijft er wat steken in mijn keel en komt terug in mijn mond. Ik loop naar de gang en spuug het uit. Bah. Geen idee of dit nu een stukje kip of een stukje tong is. Ik moet het weten. Ik pak het zaklampje om eens even goed achter in mijn keel te kijken. Er zit inderdaad nog wat wit dood vlees achter op de tong. Nu weet ik dus nog steeds niet wat het was.

De zon is onder dus hup naar buiten. Ik studder lekker een half uurtje in de tuin. Leo heeft kibbeling gehaald voor vanavond. Ik eet er een paar stukjes van op maar het smaakt me nog niet zo. Voor het eerst lopen we vanavond een iets groter rondje. Ik loop een beetje te slingeren dus houdt Leo me stevig vast.