En zo is het nu

Verder is er op dit moment toch wel meer verandert dan aanvankelijk leek:

Per 25-07-10 is de situatie als volgt:
Ik blijf veel pijn houden in mijn rechter kaak en alle verdere onderzoeken ten spijt, is daar op dit moment geen recept voor. Ik denk dat het ondermeer het gevolg is van de stralingsschade en omdat mijn frame is opgehangen aan de laatste tand aan de rechterkan is de druk daar onnatuurlijk. Verder gaat die tand een beetje los zitten, allemaal redenen die deze pijn veroorzaken.

Ik kan veel eten, maar omdat ik niet elke maaltijd een gevecht wil aangaan met mijzelf en met de maaltijd zijn we anders gaan eten.

Bij het diner eten we vaker “gladde” dingen die makkelijk te slikken zijn, kleiner gesneden, met meer groentenat of jus. Vaker pasta en aardappelpuree en bijna nooit meer rijst.

Bij de broodmaaltijd (lunch) eet ik zachter brood en dat maak ik weer makkelijker slikbaar m.b.v. eiersalade, gebakken ei of iets dergelijks.

Als ontbijt eet ik helemaal makkelijk namelijk allerlei soorten pap, griesmeel, brinta, custard vla.

Dat is allemaal een gevolg van de bestralingsschade die mijn manier van eten toch – nu achteraf bekijkend – veel heeft veranderd.

Daarnaast is de laatste ontwikkeling een klemmende pijn op de borst, waarvoor ik begin / medio augustus vijf omleidingen van de kransslagaders krijg.

Dit heeft een andere oorzaak, maar de behandeling moet worden aangepast, want mijn vervangende aders kunnen niet uit de borstkas (bestralingsschade) komen, maar moeten uit mijn been worden gehaald. Ik hoop dat ze hiervoor mijn andere been gebruiken.

Een gedachte over “En zo is het nu

  1. Hallo Aldert,

    Ik heb op de site van Marga jouw verhaal gelezen, en ik ben toch wel geschrokken over hoe de stand nu is. Buiten al je problemen ook nog je hart. Ik hoop dat alles goed is gegaan met de kransslagader
    Ik zie dat het eten toch wel aangepast moest worden. Ik ga aan de oncoloog vragen waarom om mij die Hyperbare therapie niet is geboden, en of het nu nog zin heeft.
    Heel veel sterkte en bedankt voor jouw verhaal.
    Gr. Astrid

Laat een antwoord achter aan Astrid Morren Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.