Dinsdag, 14-09-2010
Ik heb alweer een paar ochtenden gewerkt en dat gaat erg goed. Ik ben van plan om dit zo snel mogelijk uit te breiden totdat ik 100% hersteld ben, voor minder doe ik het niet. De papieren versie van ons kwaliteitssysteem moet gedigitaliseerd worden. Dit is een hele klus en een grote uitdaging voor de medewerkers van de afdeling kwaliteit.

Het is heerlijk om al mijn collega’s weer te zien en te spreken. Het onder de mensen zijn doet mij nu al goed. Gewoon weer meedraaien met de dingen van alledag. Dit is voor mij een ideaalbeeld wat ik niet kan loslaten.

Met mijn tong gaat het erg goed. Ik heb geen extreme pijn meer dus dat moet een goed teken zijn. ’s Morgens heb ik nog wel last in mijn keel met het doorslikken van een broodje en het drinken van warme koffie. In de loop van de dag gaat dat steeds beter, alles moet eerst even in beweging komen. Het gebeurt regelmatig dat er ’s morgens een pilletje in mijn keel blijft steken omdat die dan niet langs het litteken komt. Dat smaakt best vies maar met een hapje brood toe lukt het wel om het pilletje door te slikken.

Ik ben heel benieuwd of mijn arts morgen ook tevreden is. Het blijft moeilijk om met de onzekerheid om te gaan. We hopen dat het beter gaat als ik meer aan het werk ben en zo mijn balans weer terug kan vinden.

Woensdag, 15-09-2010
Na een goede nachtrust ga ik vanmorgen weer naar mijn werk. Voor ik het weet is het half één en belt Leo waar ik blijf. Oh jee, helemaal de tijd vergeten. Ik ruim snel op en ga naar het personeelsrestaurant om samen met Leo een broodje te eten.

Dan snel tanden poetsen en in de auto naar Amsterdam voor het controlebezoek. Ik heb geen tijd gehad om me ongerust te maken. Ik heb een afspraak om 13.50 uur. Het is rustig in de wachtkamer en ik ben precies op tijd aan de beurt. Als de arts mijn naam roept en ik op sta betrekt zijn gezicht heel even. Wat een lol, hij zal wel iets gedacht hebben van “Oh nee hè, niet zij weer!” Maar hij kan gerust zijn want het gaat redelijk goed.

Ik vertel dat ik bij het ontbijt het meeste last heb maar dat dit niet overheersend is. Hierop vraagt hij welke medicijnen ik gebruik. De maagbeschermers neem ik ’s morgens en ’s avonds in. Vanaf vandaag moet ik de dosering ’s avonds in één keer innemen. Het maagzuur komt meestal ’s nachts naar boven en het zou zomaar kunnen dat ik ook daarom klachten in mijn mond houd. Verder moet ik matig zijn met het gebruik van koffie, vetten, koolzuur en kruiden.

Ik mag weer op de stoel en hij onderzoekt mijn mond en keel. Hij is zeer tevreden en bevestigt mijn vermoeden dat het plekje wat beter is geworden. Het ziet veel minder vurig dan bij de voorgaande controles en dat is een goed teken. Het is lang geleden maar sinds lange tijd gaan we weer oprecht opgelucht en met een blij gevoel naar huis. In de auto bel ik snel naar mijn ouders en naar Stefan om het goede nieuws te vertellen.