Vrijdag, 15-04-2011
Het lot heeft bepaald dat er op mijn werk een computerstoring is en dat het systeem al 2 dagen niet naar behoren werkt. Daarom heb ik op mijn werk nog weinig te zoeken. Het programma waar ik aan werk kan ik niet afronden en daarom mail ik de hele boel naar huis om het daar af te maken. Leo komt me ophalen en dan merk ik pas hoe moe ik ben. De hele middag lig ik te slapen.

Het is nu avond en ik voel me behoorlijk depri, ik baal van al het gedoe. Nu mag het want ik heb me ziek gemeld. Zo werkt het dus blijkbaar in mijn bovenkamer. Alles op zijn tijd. Toch moet ik ervoor oppassen dat ik niet te veel aan mijn gevoel toegeef. Ik ken mezelf en weet dat als ik eenmaal begin te huilen dat het dan bijna niet meer ophoud en ik me dan nog beroerder voel.

Zondag, 17-04-2011
Door familie en vrienden worden we de laatste dagen aardig bezig gehouden. Wat is er nu leuker dan te ontspannen tijdens een spelletje Keezen? Vandaag komen mijn ouders langs om gedag te zeggen. Met de taxi worden ze keurig voor de deur afgezet. Als we in de serre zitten en ik kijk naar mijn vader dan schrik ik een beetje. Meestal ziet hij er voor zijn leeftijd nog goed uit maar nu valt het me ineens op dat hij een nare kleur heeft. Hij lijkt voor zover het kan nog wel weer magerder geworden. Ik heb er een slecht gevoel over.

Maarja, hoe kan het ook anders. Mijn ouders hebben al heel wat lief en leed meegemaakt samen. Nu maken ze zich weer zorgen om mij terwijl ze zelf ook niet goed zijn. Het bezoekje van vanmiddag zal qua vermoeidheid zijn sporen achterlaten maar daar laten ze niets van merken. Dat verdient respect! Ook bij mijzelf hebben de laatste jaren dubbel geteld. Als ik in de spiegel kijk zie ik een paar ogen die niet meer stralen en het gezicht van een oude vrouw. Zo voel ik me ook. Steeds vaker spreken leeftijdgenoten mij met U aan. Hopelijk krijg ik na deze hobbel mijn levenslust terug en zie ik alles weer van de zonnige kant.

Maandag, 18-04-2011
Mijn halfjaarlijkse tandartscontrole staat gepland over een week of 2. Ik ga liever voor de operatie dan daarna dus daarom verblijd ik de beste man nu nog even met een bezoekje. Zoals altijd is hij weer zeer geïnteresseerd en goed op de hoogte van mijn medisch verleden.

Na de gebruikelijke pijnstilling eten we er nog even goed van. Ik hou erg van de “Hollandse pot”. De rode bietjes, sla, boontjes, speklapjes en gehaktballen zijn een groot succes op Leo’s menulijst. Verder verwennen we onszelf met de lekkerste hapjes van de visboer en ook de grote biefstukken van de keurslager drijven voorbij. We gaan in ieder geval goed doorvoed de komende week in.

Woensdag, 20-04-2011
Het wordt wel spannend en ik ben blij dat ik thuis ben. Concentreren op gesprekken en de laatste huishoudelijke klusjes kosten veel energie. Lekker vrij??? Nou vergeet het maar!!! Het weer is prachtig dus ik zou natuurlijk kunnen gaan genieten van de zon. Het lukt niet. Ik heb er geen rust voor en dankzij de PDT behandelingen uit het verleden zien mijn armen in zeer korte tijd vuurrood.

Tussen 15.00 en 16.00 uur mogen we bellen naar de afdeling opname en krijgen we te horen hoe laat ik verwacht word morgen. Het is een verrassing als om 14.00 uur de telefoon gaat en het AVL zelf belt. Ik zie niet tegen de operatie op, ze redden het wel zonder mij. Waar ik meer tegenop zie is de tijd dat ik thuis ben om te herstellen. Ik weet dat het een pijnlijk gebeuren is.

Ik word morgen om 11.00 uur op de afdeling verwacht. Dat is fijn want nu mag ik tot 9.00 uur morgenochtend nog ontbijten en tot 11.00 uur nog drinken. De operatie staat gepland om 13.00 uur. Leo blijft dan in het ziekenhuis wachten. Het is een veilig idee dat er iemand naast je staat waar je blindelings op kunt vertrouwen. Als hij nog zin en tijd heeft zal hij als hij weer thuis is vast wel een berichtje op mijn website zetten.

Klik om verder te lezen op: opname