Woensdag, 12-08-2009
Dag 14 na inspuiting, kunstlicht opbouwen tot maximaal 1400 lux
Dag 10 na belichting

Een nieuwe dag met nieuwe kansen. De bel gaat en Leo doet open. Staat er een bezorgdienst voor de deur met een doos van wel een meter hoog. Nu worden er wel vaker pakjes bezorgt voor onze buren dus dat is niets bijzonders. Het is voor jou, zegt Leo als hij binnenkomt. Nou ik heb niets besteld hoor, jij? Nee, ook niet. Nou maak open. Ik loop er eerst nog een keer omheen en kijk of ik iets herkenbaars ziet. Een naam, winkel of iets dergelijks. Niets. Jah, een sticker met mijn naam erop. De doos weegt niet zwaar. Als ik de doos open zit er een prachtige bos bloemen in. Keurig netjes verpakt en de stelen staan zelfs in het water.

Ik voel me redelijk en met de pijnstillers en pleisters is het met de pijn ook goed te doen. Alleen die smaak, zo vies in mijn mond, daar word je misselijk van. Als ik wat gegeten heb lukt het me niet om het binnen te houden.

Ik ga na de middag weer naar boven om te douchen maar voel me zo slap dat ik niet verder kom dan mijn bed. Leo brengt het nodige boven en de rest van de middag lig ik op bed. Als ik om 5 uur met veel moeite eindelijk beneden ben verontschuldig ik me. Doe niet zo raar, zegt Leo, je bent ziek hoor. Eindelijk ongelimiteerd slapen, dat wilde je toch zo graag? Ja, dat wilde ik en daar was ik ook heel erg aan toe voordat ik het ziekenhuis inging.

Ik merk nu dat de rechterkant van mijn gezicht en tong stijf aanvoelt. Zeker na het eten geeft het een verkrampt gevoel. De morfine escape medicatie heb ik al 2 dagen niet nodig gehad.

Ik zie op tegen de smaak van het avondeten. Ik wil nog op internet gaan zoeken waar nu eigenlijk al mijn smaakpapillen horen te zitten. Zoete dingen eten gaat wel maar de hartige dingen smaken niet lekker. Als alles naar karton smaakt dan hoef ik het niet, het blijft er toch niet in.

De zon is onder maar het is nog wel licht buiten. Ik loop even de tuin in. Lekker buiten in de frisse lucht een beetje zomer voelen. Volgens de lux meter moet het goed gaan. Ik blijf 5 minuten buiten. De rest van de avond heb ik last van mijn ogen. Stom, stom, stom. Ik had er niet aan gedacht om mijn zonnebril op te zetten. Alles zie ik wazig en ik ben wat licht in mijn hoofd. De laptop blijft uit om de ogen wat rust te geven.

Ik heb het gevoel dat ik boven woon zo ondertussen. Het is nog lekker vroeg en ik nestel me als een prinses in 3 dikke kussens om eens even lekker een tijdschrift te gaan lezen. De pret duurt maar kort. Ik ben moe en na 1 bladzij lezen gaat bij mij het licht uit.