De anderhalve week na het nemen van het biopt heb ik weer dezelfde klachten als de vorige keer: veel pijn aan mijn tong, problemen met slikken, kauwen en eten. Toch nemen de ergste klachten al na een paar dagen af, gelukkig. Ik heb dan nog wel veel pijn, maar kan redelijk goed eten en praten. De hechtingen gingen pas na circa 10 dagen eruit. Helaas voel en zie ik ook weer een nieuwe plek op komen zetten en hoop dat dit alleen maar een huidirritatie is omdat de hechtingen misschien te strak gezeten hebben?

Woensdag 21 oktober 2009
Eindelijk is dan weer de dag van de uitslag daar. Ik heb om 1600 uur een afspraak. Door omstandigheden zijn we al om 12.45 uur in het ziekenhuis. Ik vraag de dame aan de balie of er misschien iemand heeft afgebeld van wie ik de plaats mag innemen. Dat is niet het geval, maar de assistente vindt het zo naar dat ik tot 16.00 uur zou moeten wachten dat ze ervoor zorgt dat ik meteen om 13.30 uur aan de beurt ben. Ik ben haar erg dankbaar.

Dr. Dumans vertelt me de uitslag van het onderzoek. Deze is hetzelfde als de vorige keer: geen kwaadaardige cellen gevonden, ook geen bacteriën. Ik vraag hoe je nu aan zoiets komt maar het antwoord luidt: ‘’Als ik dat wist kon ik rijk worden’’.

De arts kijkt naar de nieuwe plek en bevestigt dat het inderdaad een nieuwe plek is. Hij gaat deze niet meteen weer wegsnijden (dat wil ik zelf ook niet) maar wil het even aankijken. Hij stelt voor even een rustpauze in te lassen, af te wachten hoe dit plekje zich ontwikkelt en ook de pijn die dit veroorzaakt, en over 2 weken nog eens te kijken hoe of wat. We kunnen er dan over gaan praten om het aangetaste gebied te laten laseren. Ik ben opgelucht dat het weer niets ernstigs is en schuif en beslissing over het laseren nog maar even voor me uit.

In de loop van de hierop volgende dagen lijkt het alsof het nieuwe plekje wat kleiner wordt. Ook de pijn wordt nu minder. Hierdoor wordt het voor mij moeilijk om na te denken over een laserbehandeling.

Woensdag 4 november 2009
Vandaag weer op controle in het Erasmus MC. De afgelopen 2 weken heb ik steeds minder pijn gekregen en ook is het nieuw ontstane plekje op onverklaarbare wijze verdwenen. De locatie waar de biopten genomen zijn ziet er naar mijn idee heel mooi en roze uit. Dat ik geen pijn meer heb is bijna een wonder, na anderhalf jaar hevige pijnen aan mijn tong is dit gewoon een vreemde gewaarwording. Ik ben erg benieuwd hoe de arts hierover denkt.

Gelukkig hoeven we niet lang te wachten. De afspraak is om 14.50 uur en om 15.10 uur ben ik al aan de beurt. De arts bekijkt mijn tong en constateert dat het er inderdaad rustig uitziet, maar hij ziet wel een soort witte waas over de tong (die ik zelf helemaal niet zie !).

De arts vertelt dat mijn “geval” recentelijk besproken is in het artsenteam. Het komt er hierop neer dat ze eigenlijk niet precies weten hoe nu verder te gaan. Er komt tijdens het consult nog een andere arts naar mijn tong kijken. Mij wordt verteld dat besloten is om de biopten nog eens nader te onderzoeken. Dit is inmiddels gebeurd maar de resultaten hiervan zijn nog niet bekend. Daarna wordt verder bekeken hoe of wat. Als de resultaten uitwijzen dat er nog iets moet gebeuren word ik telefonisch op de hoogte gesteld. Als er niets bijzonders uitkomt mag ik 3 maanden wegblijven.

Mocht ik onderwijl weer pijn of plekjes krijgen dan moet ik tussentijds een afspraak maken. Ik wijs er nog op dat ik de vorige keer 5 weken heb moeten wachten op mijn afspraak toen ik tussentijds veel pijn kreeg. De arts geeft toe dat het toen vreselijk fout is gelopen. Als ik een afspraak moet hebben moet ik voortaan zeggen dat hij gezegd heeft dat ik altijd tussentijds geholpen moet worden.

Eigenlijk weet ik nu nog niet veel. Het feit dat ik geen tot weinig pijn heb stelt mij enigszins gerust en zorgt ook voor wat optimisme. Maar dat (nog?) niet bekend is wat het nu eigenlijk is, maakt wel wat onzeker. Over laseren is niet meer gesproken.