Verder onderzoek + doorverwijzing UZ Leuven

DINSDAG 10 NOVEMBER 2009

De vreugde en opwinding door de ontdekking dat ik zwanger was, sloeg al gauw om in verdriet en angst toen het woord kanker viel. Van de hemel naar de hel in 1 seconde. Onze wereld staat stil, vanaf dat ogenblik ben ik “kankerpatiënt”, gedaan met werken, privepraktijk stopgezet, de opleiding gedragstherapie geannuleerd, toekomstplannen verbroken… We zitten met vele vragen, over de behandelingsmethode, overlevingskansen, verder verloop van de zwangerschap, gevolgen op spraak en eten op korte en lange termijn, vragen waar we niet onmiddellijk duidelijke antwoorden op krijgen en die ons vele slapeloze nachten bezorgen.

Tongkanker is een goed te behandelen kanker maar de ingreep is drastisch en de gevolgen zullen voor altijd zichtbaar en hoorbaar blijven, dat is enerzijds hoopgevend maar anderzijds ook afschrikkend, hoe zal mijn professioneel en ons sociaal leven beinvloed worden? WAAROM toch?
Eerst werd via verschillende extra onderzoeken ( NMR-scan, RX, gastroscopie, echo) nagegaan hoe groot de tumor was en of er al uitzaaiingen zijn verder in de mond en hals, in de longen, maag en lever. Het “goede” nieuws was dat er geen uitzaaiingen te zien waren verder in het lichaam, het slechte nieuws was dat de tumor serieus grote afmetingen had en zich reeds over de middellijn van de tong bevond, dat gaf minder positieve vooruitzichten naar herstel.
Ik werd gelukkig snel doorverwezen naar specialisten in hoofd- en halschirurgie en oncologie (Prof. P. Delaere) in UZ Leuven.
Diagnose luidt: spincellulair tongcarcinoom T4N2bMo
T4 mondholte: tumor invadeert aanpalende structuren (bv. benige cortex, diepe tongspieren, sinus maxillaris, huid.
N2b multipele ipsilaterale lymfklieren (hals), geen enkele meer dan 6 cm in de grootste diameter
Mo Geen metastasen op afstand
Behandelingsplan: eerst chirurgie (subtotale glossectomie plus flapreconstructie en halsklierdissectie), daarna radio- en chemotherapie.

Tongkanker is uiterst zeldzaam bij jonge mensen (en zeker bij vrouwen en niet-rokers), de hoofd-halschirurg had nog nooit een zwangere patiënte behandeld dus bracht hij ons voor verder advies rond de zwangerschap in contact met het team van Prof. Amant. We werden heel goed opgevangen en kregen informatie over de positieve resultaten van hun studies rond kanker tijdens zwangerschap, het eerste hoopgevend nieuws in die moeilijke weken. Na dit gesprek hadden we terug de moed om door te gaan en uit te kijken naar ons kleintje. Op 12 november (12 weken zwanger) is de operatie gepland in gasthuisberg, kort daarna zal gestart worden met de bestralingen van mond en hals (dagelijks) en chemotherapie (wekelijks), uitstellen tot na de bevalling is geen optie.