Woensdag 28-05-2014
Gelukkig, het is eindelijk weer tijd voor een controle. Ik heb de afspraak iets naar voren geschoven. Raar maar waar, het gaat al een aantal dagen veel beter met de zere plek in mijn mond. Het is een stuk minder pijnlijk en is zo te voelen ook minder opgezet. Cadeautje van de Celebrex vermoed ik. Nadeel is dat ik weer meer vocht ga vasthouden en mijn gezicht wat begint op te zetten. Kleinigheidje hoor, als deze medicijnen hun werk weer doen loopt alles misschien wel met een sisser af.

Op weg naar het AVL loop ik lekker tegen Leo aan te zeuren. Gadverdamme, dan gaat ie natuurlijk weer met dat cameraatje (laryngoscoop) door mijn neus om in mijn keel te kijken. Hij zal wel moeten want hij kan het nooit zien zo. “Ach, het wordt toch verdoofd, dan is het toch niet zo erg” zegt Leo. Ja, maar die verdoving in mijn neus prikt als de ziekte en dat is ook niet alles. Ik weet niet wat beter is, het onderzoek is pijnloos maar zonder die verdoving heb ik weer meer last van braakneigingen. …stilte… Je stinkt uit je mond. Welja, ook dat nog. Ik heb net mijn tanden gepoetst maar het komt van binnenuit en daar kan ik niets aan doen.

We worden op tijd geroepen door onze altijd vriendelijke arts. Ik vertel precies hoe het gaat: Het eten en slikken is zo pijnlijk dat ik weer met de Celebrex begonnen ben. Ik word er zo ondertussen een beetje moedeloos van. Ik maak me veel zorgen. Ik zie het niet meer zitten om de plek weer weg te laten halen want dat lijkt me een zinloze actie en ik weet echt niet wat er nu gebeuren moet. Wel denk ik dat het slijmvlies al wat rustiger geworden is door de Celebrex. We gaan eerst maar eens kijken en dan praten we straks verder. Ik verwissel weer gedwee van plaats.

Hij trekt met een gaasje mijn tong weer zover mogelijk uit mijn mond en probeert met behulp van een spatel en later een spiegeltje zoveel mogelijk zicht achterin te krijgen. Hmmmm, het voorste deel ziet er in ieder geval heel mooi uit. Ik kijk even opzij waar het cameraatje al klaar voor gebruik ligt. De spatel wordt ingeruild voor het reeds verwarmde spiegeltje. Het spiegeltje verdwijnt weer ver achter in mijn keel. Rustig doorademen maar en me daarop concentreren. Het gaat heel goed vind ik zelf. De handschoen gaat weer aan en de tong wordt tot ver achterin mijn keel weer op oneffenheden bevoeld. Daarna is de nek weer aan de beurt. Klaar! Joepie, wat heb ik een geluk vandaag. De laryngoscoop blijft waar die is en ik mag weer van de gevreesde stoel af. Hij heeft genoeg gezien.

Ik heb inderdaad achter op de tongbasis een wondje gezien en begrijp wat je bedoelt. Het zit zoals je zegt net om de bocht in je keel. Het randje wat er zit is littekenweefsel maar er zit toch weer een klein gebiedje wat aandacht vraagt. Ik ben het met je eens dat het opnieuw weghalen op dit moment geen goede optie is. Hij haalt zijn schouders op, ik weet het niet. We moeten er bovenop blijven zitten. In juli ga ik naar een groot artsenoverleg in Bombay en daar zal ik het weer aan de kaak stellen. Als iemand er meer over kan zeggen is het professor de Waal wel maar hij heeft er ook al 2x eerder naar gekeken. Ook hij heeft geen betere oplossing dan wat we nu doen.

Je angst en zorgen zijn terecht en heel begrijpelijk en ik snap dat het je gezondheid niet ten goede komt. Maar als je tussen 2 afspraken in bezorgd bent moet je altijd langs komen. Ik stel voor dat we nu een petscan laten maken. De laatste keer heb je die gehad in 2011. Maak maar meteen een afspraak. Aan de hand van de uitslag van de scan bepalen we dan hoe nu verder. Daar kan ik op dit moment nog niets over zeggen. Tot die tijd ga je verder met de Celebrex en dan niet onder het mom van pijnstilling maar om de uitwerking op het slijmvlies te beoordelen. Ik zal een recept voor je uitschrijven. Hoe is het, kun je nog wel eten? Wil je er nog Tramadol bij? Nee hoor, dat heb ik nog genoeg in voorraad.

Dat was het dan en zo gaan we weer naar de nucleaire geneeskunde om de afspraak voor de petsscan te maken. We weten zo ondertussen blindelings de weg. Aanstaande maandag kan ik al terecht. Nu weer terug naar balie 2 om een belafspraak voor de uitslag te maken. Deze zal op zijn vroegst volgende week vrijdag binnen zijn. Ik kan dan gebeld worden maar wel door een andere arts, mijn eigen arts is dan niet aanwezig. Ik vind het prettiger om de uitslag met mijn vaste arts te bespreken omdat die van alle “ins en outs” op de hoogte is.

We tillen de afspraak voor de uitslag over zijn vakantie heen zodat ik geduld moet hebben tot begin juli. Uiteraard wensen we iedereen een hele fijne zomer toe. Als je weg gaat kom dan heelhuids weer thuis en geniet van al het goede dat op je pad komt.