Mijn naam is Ans Elzinga, ben getrouwd met Richard en we hebben twee geweldig fijne zonen Koen en Tim. Met 2 leuke schoondochters erbij is het geluk compleet. De jongens wonen grotendeels nog thuis. Toen ik in 2014 “50” werd wilde ik absoluut die poespas niet in de voortuin met al die Sarah’s en “rijmpjes” van “joa t is woar, ans is 50 joar” Past gewoon niet bij mij… maar t is zo’n Twents gebruik… Had er ook geen moeite mee om 50 te worden (wees blij! zei ik altijd) maar daar kwam na een jaar ook verandering in.

We wonen in een klein dorpje Enter (de meest gebruikte rechter-pinkslag op het toetsenbord) nabij Almelo, een half uurtje rijden vanaf Enschede. Het mooie van Enter is dat ‘bijna’ iedereen elkander kent; mooi en minder mooi wat betreft sociale controle. Door op de fiets naar de huisarts te gaan wordt er ook al gauw over je gesproken… “hej zeen dat hij/zij ok bien’ dokter is ewes? Nee, wattah?…nou ik heurn dat en dat… en het is al gauw duidelijk wat de patiënt mankeert”… volgens de ooggetuige dan hé.

Mijn werk..heb ik helaas niet meer in verband met chronisch ‘hernia’ rugklachten… maar goed het is 23 april 2015 en ik ga met de auto naar de huisarts. 3 Kleine puntjes irriteren en maken dat ik pijn heb onder in m’n mond. Onder de tong maar niet aan de tong… op de mondbodem. Het lijken kleine puistjes en na 3 weken zeuren over pijn zegt mijn man: “of je gaat morgen naar de huisarts of je houdt erover op”… gelijk had ie… dus ik ging

Een korte samenvatting van een lange periode
Ik schrijf mijn verhaal op een simpele manier, niet in artsen taal nee, gewoon op mijn manier zoals ik het ‘t best kan verwoorden, als patiënt maar ook zeker als mens…die ineens kanker krijgt. Kanker op een meest ongunstige plek, je wil het nergens hebben bv borst, darm, maag, hersenen en noem maar op… maar in je mond!?
We kennen allemaal het woord “kanker”. Iemand die (gelukkig) nooit de mededeling heeft gekregen: ‘helaas heb ik niet zo’n goed bericht voor u, de patholoog-anatoom heeft geconstateerd n.a.v. de opgestuurde biopten, dat u kwaad-aardige kanker heeft’ zal niet begrijpen wat u op dat moment voelt. Het klinkt zo simpel en waarom zou hij of zij dat dan niet begrijpen..

..gewoon omdat de arts, die (als t goed is) gezond is het zelf niet eens begrijpt….
Hij begrijpt heel goed dat ie iets moet vertellen wat jou de grond onder de voeten vandaan haalt…maar zelf verder moet naar een bv een spoedbevalling..
Hij kan daar niet aankomen met jouw gevoelens, leven, redenen, situatie etc.etc.etc…. nee hij moet daar als arts z’n krachten bundelen om een nieuw “leventje” op de wereld helpen te zetten. Vervolgens krijgt hij een spoedoproep voor mevr. X.
Ze is 81 jr. zo benauwd en heeft de hulp van een arts nodig. Ze is al wel op leeftijd, maar verdorie..haar kinderen/kleinkinderen kunnen hun moeder/oma toch niet missen! Begrijpelijk, ze krijgen het er zelf benauwd van..
Ben je gezegend met een leeftijd van 90 of hoger en je hebt een goed leven gehad…moet je toch niet zeuren.
Hallo, begrijp ik het zelf wel? Helaas ja, ik kreeg die mededeling…

Scroll naar beneden om verder te lezen of klik op: mondbodemkanker