2008

Vrijdag 18-03-2008
Nu is het wachten op de opnamedatum. Zodra we thuis zijn ga ik netjes zoals beloofd eerst mijn ouders bellen. Ik ben zo opgelucht dat er nu een beslissing genomen is. Nog even doorzetten en dan kan ik mijn gewone leventje weer oppakken. Lekker weer aan het werk en opbouwen heen gaan zodat Leo overdag ook weer de vrijheid heeft. We kunnen zelfs een vakantie gaan plannen denk ik. Wat de operatie betreft: ach het gaat wat ver om te zeggen dat ik er zin in heb maar ik kijk ernaar uit dat alles achter de rug is.

Leo heeft me de laatste weken verwend alsof ik de laatste vrouw op aarde ben. Ik kan echt genieten van al het lekkers dat hij voor mij neer zet. Alles wat eetbaar is gaat naar binnen nu het nog kan.

Als alles achter de rug is gaan we wel weer op de pondjes letten maar………………………..

De opzet van deze website was het maken van een uitgebreid verslag over het voorstadium van- tot kanker in de mond. Op internet heb ik in het verleden tekort persoonlijke informatie gevonden naar mijn zin. Om alles ook nu weer een positieve draai te geven stel ik dat ik het een eer vind om na de laserbehandeling en de fotodynamische therapie nu ook deze chirurgische ingreep mag beschrijven. Tegelijkertijd denk ik dat de term chirurgische ingreep wat overdreven is. Omdat ik eerder de pdt behandeling heb ondergaan heb ik nu geluk. Er hoeft nu alleen maar een klein stukje achter op de tong weggehaald te worden. Ik wens echt dat anderen iets aan mijn ervaringen zullen hebben. Stefan is zoals gewoonlijk ook weer uiterst tactvol. Mam……. Ja kind……. Ik zou er maar voor zorgen dat dit het laatste is wat ze gaan doen want anders heb je een probleem. Het menu aan de linkerkant is bijna vol en dat probleem ga ik niet voor je oplossen. Oké Steef, voor deze keer zal ik naar je luisteren.

Woensdag 19-03-2008
Vandaag staat er weer een afspraak met de bedrijfsarts op het menu. Ik vertel het hele verhaal van gisteren en over de vervolgbehandeling. We spreken af dat ik een mailtje zal sturen zodra de opnamedatum bekend is. Enkele weken na de operatie zal weer een oproep volgen.

We zijn allebei bekaf vandaag. Iedere keer verbaas ik me er weer over dat een bezoekje aan het AVL zoveel energie opslurpt. Mijn bed roept en een paar uurtjes extra slaap klinkt wel heel erg aanlokkelijk. Toch besluit ik om mijn energie maar buiten op te doen. Er staan al een paar dagen een paar plantjes te trappelen die met hun voetjes in de aarde willen. Ik ga ze een handje helpen.

Zodra bekend is wanneer ik word opgenomen zal ik via updates een berichtje sturen.

Eén ding geldt voor iedereen: We Leven, Lachen en Lijden!

Scroll naar beneden om verder te lezen of klik op: intro